Ανεπιθύμητοι εντὸς του Αγίου Ὄρους οι αφορισμένοι …διαμηνύουν οι Αγιορίτες σε Μητσοτάκη

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΓΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥ http://www.freevolition.gr/orthodoxy-homology.htm ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΕ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΕΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ (ΕΙΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ Ή ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ)… ΓΙΑΤΙ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ-ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟΤΕ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΧΙΑ ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΜΕ ΑΣΦΑΙΡΟΥΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥΣ (ΒΙΝΤΕΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ) https://rumble.com/vhp893-29730567.html , https://www.brighteon.com/5d88e964-3d29-4b35-a8b1-3d9b6236a69e , https://ugetube.com/watch/FcZNSDu2al2a8DX .
ΜΗΠΩΣ ΑΔΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΦΟΡΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ: “ΤΙΣ ΔΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΩΤΙ ΠΡΟΣ ΣΚΟΤΟΣ;” (Β΄ ΚΟΡ. 6, 14) ΚΑΙ Β΄ ΚΟΡ. 6, ΣΤΙΧΟΣ 17: “ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΘΗΤΕ, ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥ ΜΗ ΑΠΤΕΣΘΕ, ΚΑΓΩ ΕΙΣΔΕΞΟΜΑΙ ΥΜΑΣ”… «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω (Γαλ. 1,8)».

“Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «ΤΟ ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΕΣΤΙΝ, ΟΥ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ» (P.G. 63, 231-232)”. “Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 – 494)”.

Μέγας Αθανάσιος
«Ἐάν ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφονται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον ἤ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὡς μετά Ἄννα καί Καϊάφα εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199).
«Όποιος έχει εκπέσει απ’ την αλήθεια της πίστεως δεν είναι δυνατόν να καλείται Χριστιανός» P.G 26, 596A.
«Όστις αν βούληται σωθήναι προ πάντων δει κρατείν την καθολικήν πίστιν ην ειμη είς έκαστος σώαν και αμώμητον τηρήσει άνευ δισταγμού εις τον αιώνα απολείται» (Σύμβολο Μέγα Αθανασίου 321). Ο Μέγας Αθανάσιος. «ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν» ( βλ. Μ. Αθανασίου, Τοις τον μονήρη βίον ασκούσι P.G. 26, 1188ΒC).

Ὁ Μ. Βασίλειος ἐπίσης, στήν πρός Μονάζοντας ἐπιστολή του, ὅπως μᾶς τά μεταφέρει ὁ ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, λέγει: «Οἵτινες τήν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσιν, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (ἁγ. Μάρκου Ἐφέσου, Ὁμολογία, CFDS, Ser. A. τόμ. Χ, fasc. II, σελ. 133 (24-28).

ΟΠΩΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο Ι΄ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: “ΕΙ ΤΙΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩ, ΚΑΝ ΕΝ ΟΙΚΩ ΣΥΝΕΥΞΗΤΑΙ, ΟΥΤΟΣ ΑΦΟΡΙΖΕΣΘΩ”, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ “ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ” ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΩΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ “ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ”, σελίδα 24 του “Ιερού Πηδαλίου” https://www.scribd.com/document/386729803/ΤΟ-ΙΕΡΟ-ΠΗΔΑΛΙΟ-ΤΗΣ-ΜΙΑΣ-ΑΓΙΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΤΟΥ-ΧΡΙΣΤΟΥ ).

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
1. «Ει τις δόγμα έχει διεστραμμένον, φεύγε αυτόν και παραιτήσαι, μη πειθού, μη μόνον άνθρωπος αν η, αλλά καν άνθρωπος εξ ουρανού κατιών (=κατεβή). Είπου (=οπουδήποτε) την ευσέβειαν παραβλεπτόμενην ιδοίς, μη προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ’ ίστατο γενναίος έως θανάτου, την αλήθεια μηδαμού προδιδούς, προσέχετε, ίνα μηδέν νόμον δόγμα το της αγάπης προσχήματι παραδέχεσθε Δέος (φόβος) μη τις παραφθαρή υπό της των αιρετικών αγάπης» (ΕΠΕ 25, 370).
2. “Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 – 494)”.
3. «Καιρός αθυμίας, ουχ όταν πάσχωμεν κακώς, αλλ’όταν δρώμεν κακώς».
Στήν ἑρμηνεία λοιπόν τοῦ ρητοῦ «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε…» (Ἑβρ. 13,17) ὁ ἅγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ἀναφέρει: «κακόν μέν ἡ ἀναρχία πανταχοῦ, καί πολλῶν ὑπόθεσις συμφορῶν, καί ἀρχή ἀταξίας καί συγχύσεως • μάλιστα δέ ἐν Ἐκκλησίᾳ τοσοῦτον ἐπισφαλεστέρα ἐστίν, ὅσον καί τό τῆς ἀρχῆς μεῖζον καί ὑψηλότερον… κρεῖττον γάρ ὑπό μηδενός ἄγεσθαι ἢ ὑπό κακοῦ ἄγεσθαι. Ὁ μέν γάρ πολλάκις μέν ἐσώθη, πολλάκις δέ ἐκινδύνευσεν • οὗτος δέ πάντως κινδυνεύσει, εἰς βάραθρα ἀγόμενος. Πῶς οὖν ὁ Παῦλός φησι • Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καί ὑπείκετε; Ἀνωτέρω εἰπών, Ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πίστιν, τότε εἶπε, Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καί ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρός ᾖ, καί μή πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; εἰ μέν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτόν καί παραίτησαι, μή μόνον ἂν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλά κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών • εἰ δέ βίου ἕνεκεν, μή περιεργάζου. Καί τοῦτο οὐκ οἴκοθεν λέγω τό ὑπόδειγμα, ἀλλ’ ἀπό τῆς θείας Γραφῆς…» (ΕΠΕ 25, 370 • P.G. 63, 231).

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
«Ο Θεός εκλεξάμενος, εξήγειρεν Αποστόλους, και Προφήτας, και Διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων. Ο δε διάβολος, ψευδαποστόλους και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους κατά της ευσεβείας εκλεξάμενος εξήγειρεν, ώστε τον παλαιόν πολεμηθήναι νόμον και τον ευαγγελικόν. Ψευδαποστόλους δε, και ψευδοπροφήτας και ψευδοδιδασκάλους μόνους νοώ τους αιρετικούς. ων οι λόγοι και οι λογισμοί διεστραμμένοι εισίν. Ώσπερ ουν ο τους αληθείς Αποστόλους και Προφήτας, και Διδασκάλους δεχόμενος, Θεόν δέχεται. ούτως και ο τους ψευδαποστόλους, και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τον διάβολον δέχεται» (βλ. Μαξίμου Ομολογητού, Περί των πραχθέντων εν τη πρώτη αυτού εξορία, ήτοι εν Βιζύη, παρ.Ι΄, P.G. 90, 144D – 145A).

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Β΄ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1, στίχοι: 9 “πᾶς ὁ παραβαίνων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ Θεὸν οὐκ ἔχει· ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν ἔχει. 10 εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε· 11 ὁ γὰρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς”.
ΠΗΓΗ: “Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ” ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ (ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ” – ΙΣΑΥΡΩΝ 42 11472 ΑΘΗΝΑΙ).

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Β΄ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1, ΕΡΜΗΝΕΙΑ των στίχων: 9 “Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα εις την διδαχή του Χριστού δια της Ακριβούς τηρήσεως αυτής , αυτός δεν έχει τον Θεό, αλλά είναι χωρισμένος από αυτόν. Εκείνος, που μένει εις την διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι ούτος έγινε ναός του Θεού. 10 Εάν κανείς σας επισκέπτεται και δεν φέρει την διδαχή αυτήν, μη δέχεσθε αυτόν προς φιλοξενία εις την οικία σας και ούτε χαιρετισμό να απευθύνετε προς αυτόν. 11 Διότι εκείνος που χαιρετά αυτόν, γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά του έργα, επειδή με την σχέση του και τον χαιρετισμό του τον ενθαρρύνει εις εξακολούθηση αυτών”.

Ο Απόστολος Παύλος
Καινή Διαθήκη, Προς Τίτον Κεφ. 3, στίχοι 10 “αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, 11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος”.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΝΕΡΩΝΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ΛΙΒΑΝΙ ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΠΙΣΤΟΥΣ Ή ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ “ΑΛΑΘΗΤΟ ΠΑΠΑ” ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΠΙΣΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ;;; ΘΑ ΠΡΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;;;

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΥΟ Ή ΤΡΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΑΠΟΜΕΙΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ ΧΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…
ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ και αν εμείς δεν μπορούμε να πράξουμε πολλά, όμως με την Χάρη του Θεού γίνονται θαύματα αν πιστεύουμε αληθινά και το ζητήσουμε όλοι μαζί οι αληθινοί ορθόδοξοι χριστιανοί με προσευχή από τον Χριστό.

ΓΙΑΤΙ “ΧΩΡὶΣ ΕΜΟΥ ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΠΟΙΕΙΝ ΟΥΔΕΝ (ΙΩΑΝ. 15, 5)” ΑΓΑΘΟ ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ. ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ (ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ) ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ «ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν (Μάρκ. 8, 35)».

Η ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑ.
ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ… ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΑΠΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ, ΟΠΩΣ Ο ΝΕΡΩΝΑΣ, ΑΝ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ “ΔΗΜΙΟΙ” ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΛΟΝΗΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ. “ΑΥΤΟΙ” ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ “ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΝ” ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ “ΚΟΙΝΩΝΗΣΑΝ” ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΛΙΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ. “ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΝ” ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

… ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ, ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ…

Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;” (Λουκ. 18, 8).