Oυκουμενική με ολους τους προδότες μαζί….
Η χώρα συρρικνώνεται, χάνει μάχες σε όλα τα επίπεδα. Η περίφημη επιχειρηματική επέκταση στα Βαλκάνια είναι μετέωρη, μετά την αναγκαστική υποστολή σημαίας στις θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών. Στα εθνικά θέματα, επίσης, υποχωρούμε άτακτα. Στις σύγχρονες μάχες δεν χρειάζεται να χάσεις έδαφος. Αρκεί να χάσεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου.
Μπορεί να ανακάμψει η Οικονομία; Η απάντηση είναι ότι η Οικονομία μπορεί και να απογειωθεί. Το ερώτημα είναι ποιος θα έχει στα χέρια του την Οικονομία της χώρας, αλλά και την ίδια τη χώρα! Μία Ελλάδα, για παράδειγμα, που θα έχει υπογράψει τη συνεκμετάλλευση των πετρελαίων με την μισή Οικουμένη, αποδεχόμενη ταυτόχρονα τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, δεν είναι η Ελλάδα που θέλουμε. Αν οι μεγαλύτερες τράπεζες και επιχειρήσεις βρίσκονται σε χέρια Γερμανών και Γάλλων, δεν θα μιλάμε για μία ανεξάρτητη Ελλάδα.
Το αστείο σε αυτήν την υπόθεση, αν μπορεί να βρει κανείς κάτι αστείο σε μία τόσο τραγική για το έθνος περίσταση, είναι ότι την τελετή «παράδοσης» την οργανώνουν εκείνοι που μέχρι πρότινος κατηγορούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους για προδοσία! Σε αυτήν την κυβέρνηση, για να μην ξεχνιόμαστε, συμμετέχουν και οι υπερπατριώτες του Πάνου Καμένου!
Η έξοδος των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα ήταν μία επιλογή στρατηγικής σημασίας. Αύξησε εντυπωσιακά τον πολιτικό ρόλο της χώρας μας στην περιοχή, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχτεί κομβικής σημασίας για την επιβίωσή μας σε ένα περιβάλλον διαρκώς μεταβαλλόμενο και ιδιαιτέρως απαιτητικό. Κι αυτό φάνηκε σε όλη τη διάρκεια της κρίσης. Τα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό και ο τουρισμός ήταν οι δύο δεξαμενές από τις οποίες η ελληνική οικονομία αντλούσε ρευστότητα και κέρδιζε έτσι χρόνο.
Η αναγκαστική πώληση των θυγατρικών των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, τραυματίζει θανάσιμα την πολιτική ισχύ της χώρας μας στην περιοχή και αποκόπτει τις ελληνικές επιχειρήσεις από πηγές χρηματοδότησης. Στην επόμενη διάλεξη του Γιάνη Βαρουφάκη θα μπορούσαν οι θαυμαστές του να μάθουν περισσότερα για το πώς μπορεί να συντελεστεί ένα τέτοιο επίτευγμα…
Την ίδια ώρα η Ελλάδα υποχρεώνεται σε υποχωρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα σε όλα τα εθνικά θέματα. Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία δεν ήταν «λάθος», όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί. Ήταν μία πράξη έμπρακτης επιβεβαίωσης όλων όσων πιθανότατα συμφωνήθηκαν προηγουμένως στο παρασκήνιο. Δεν είναι τυχαίος ο εκνευρισμός των Κυπρίων! Κι ας επιχειρήθηκε στη συνέχεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις για τις δημόσιες διατυπώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού ενώπιον του Τούρκου ομολόγου του σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις των δύο χωρών και τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Η Ελλάδα βρίσκεται υπό πίεση και με τη χειρότερη δυνατή κυβέρνηση στο τιμόνι της. Μία κυβέρνηση που λέει συστηματικά ναι σε όλα. Μία κυβέρνηση που υπογράφει με τον διεθνή παράγοντα ένα μνημόνιο δεκαετιών. Ανταλλάσσει τη βραχύβια παραμονή της στην εξουσία με τον μέλλον των παιδιών μας.
Εξέθρεψαν την κοινή γνώμη με σενάρια συνωμοσίας, ότι η κρίση αυτή δημιουργήθηκε από κάποιο ξένο κέντρο αποφάσεων για να αρπάξουν οι ξένοι τις περιουσίες μας. Τώρα οι ίδιοι βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να αναλαμβάνουν αυθορμήτως τη θέση των αρνητικών πρωταγωνιστών σε μία παράλογη πρακτική διαρκών παραχωρήσεων. Η διαφορά είναι ότι δεν μιλάμε πλέον για σενάρια, αλλά για πραγματικότητα. Και την παραχώρηση δεν την κάνουν κάποιοι μυστήριοι και άγνωστοι κύριοι με μαύρο κουστούμι και λευκό κολάρο. Είναι αυτοί οι ίδιοι που παραδίδουν μία ολόκληρη χώρα σε ξένα χέρια! Αυτοί που ζητούσαν επίμονα να πάρουν την εξουσία, για να μας σώσουν από τους… προδότες!
Θανάσης Μαυρίδης
