Ένα μοντέλο για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία
Η Συνθήκη του 1955 για την Αυστρία είναι ένα προφανές μοντέλο για την Ουκρανία.
John Leake
Feb 02, 2025
Την άνοιξη του 1945, οι δυνάμεις του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού εισήλθαν στην Αυστρία από τα ανατολικά και οι δυνάμεις του Αμερικανικού Στρατού εισήλθαν στην Αυστρία από τα δυτικά, και οι δύο συναντήθηκαν στην αρχαία πρωτεύουσα της Βιέννης. Μέχρι τότε ήταν ήδη φανερό ότι μόλις η ναζιστική Γερμανία ηττηθεί, η εν καιρώ πολέμου συμμαχία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης θα έδινε τη θέση της σε έναν σκληρό ανταγωνισμό για τη μοίρα της Ευρώπης. Η Αυστρία βρισκόταν στη μέση αυτής της σύγκρουσης.
Για να αποτρέψουν ο ένας τον άλλον να κερδίσει το πάνω χέρι στην Αυστρία, ο αμερικανικός στρατός (μαζί με εκείνους της Βρετανίας και της Γαλλίας) κατέλαβε τμήματα της Αυστρίας ενώ ο σοβιετικός στρατός κατέλαβε άλλα. Μέχρι το 1947, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ πείστηκε ότι η απόσυρση των δυτικών στρατευμάτων θα άφηνε τη χώρα ανοιχτή στην ολοκλήρωση της σοβιετικής κατοχής. Από την πλευρά τους, οι Σοβιετικοί ενδιαφέρθηκαν πολύ περισσότερο να αποκτήσουν πλεονέκτημα στη Γερμανία, όπου ο Ψυχρός Πόλεμος εντεινόταν.
Μετά το θάνατο του Στάλιν το 1953, ο σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών Molotov εξέφρασε την προθυμία του να συζητήσει την αυστριακή ανεξαρτησία και κάλεσε τον Αυστριακό καγκελάριο Julius Raab στη Μόσχα για να συζητήσει το θέμα.
Η Wikipedia προσφέρει μια αξιοπρεπή περίληψη του τι συνέβη στη συνέχεια:
Η επίσκεψη του Raab στη Μόσχα (12–15 Απριλίου) ήταν μια σημαντική πρόοδος. Η Μόσχα συμφώνησε ότι η Αυστρία θα ήταν ελεύθερη το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου. Οι Αυστριακοί συμφώνησαν να πληρώσουν για τα «γερμανικά περιουσιακά στοιχεία» και τα κοιτάσματα πετρελαίου που άφησαν οι Σοβιετικοί, κυρίως σε είδος. «Το πραγματικό έπαθλο ήταν να είναι η ουδετερότητα όπως το ελβετικό μοντέλο». Ο Molotov υποσχέθηκε επίσης την απελευθέρωση και τον επαναπατρισμό των Αυστριακών που ήταν φυλακισμένοι στη Σοβιετική Ένωση.
Οι δυτικές δυνάμεις έμειναν άναυδες. Ο Βρετανός διπλωμάτης και υπογράφων τη συνθήκη, ο Geoffrey Wallinger ανέφερε στο Λονδίνο ότι η συμφωνία «για να είμαι ειλικρινής είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή». Αλλά προχώρησε όπως είχε συμφωνηθεί στη Μόσχα και στις 15 Μαΐου 1955 οι Antoine Pinay, Harold Macmillan, Molotov, John Foster Dulles και Figl υπέγραψαν την αυστριακή κρατική συνθήκη στη Βιέννη. Τέθηκε σε ισχύ στις 27 Ιουλίου και στις 25 Οκτωβρίου η χώρα ήταν ελεύθερη από στρατεύματα κατοχής. Την επόμενη μέρα, το κοινοβούλιο της Αυστρίας θέσπισε μια Διακήρυξη Ουδετερότητας, σύμφωνα με την οποία η Αυστρία δεν θα προσχωρούσε ποτέ σε μια στρατιωτική συμμαχία όπως το ΝΑΤΟ ή το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, ούτε θα επέτρεπε σε ξένα στρατεύματα να εδρεύουν στην Αυστρία.
Η Ρωσία και οι ΗΠΑ τηρούν έκτοτε τη συμφωνία ουδετερότητας της Αυστρίας.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:https://www.seferou-maria.gr
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου