Tι θα φοβόμαστε μετά την ψήφο μας

Γράφει ο Λουκάς Καβακόπουλος 

Μέχρι προχθές μιλούσα με διάφορους φίλους που είναι υπέρ του «ΝΑΙ» στο Δημοψήφισμα, επειδή φοβούνται για τη δουλειά τους και τις καταθέσεις τους.

Τους έλεγα με φιλικό ύφος «σας καταλαβαίνω, δεν πειράζει, ψηφίστε ό,τι νομίζετε, αν κάποιος φοβάται για το σπίτι και την περιουσία του ο φόβος του είναι ιερός».

Αν πράγματι ο άλλος έχει δύο παιδάκια, και ένα νορμάλ μισθό, και ζορίζεται οικονομικά επειδή πήρε δάνειο για σπίτι και αυτοκίνητο, και προέρχεται και από συντηρητική/δεξιά οικογένεια που έχει ως δόγμα ότι πρέπει να υποτασσόμαστε στους ισχυρούς, τι να του πεις για το ΟΧΙ και πώς να το υποστηρίξεις;

Ο άνθρωπος αυτός, μέσα στην τιμιότητα και την ταπεινότητά του, δεν καταλαβαίνει αυτά τα περίπλοκα που λένε οι «τρελοί» (που όπως του έμαθαν από το σπίτι του, είναι όσοι «σηκώνουν κεφάλι»).

Δεν καταλαβαίνει ότι οι πολίτες πρέπει να στηρίζουν μια εθνική στρατηγική, ότι τα κρατικά συμφέροντα είναι και δικά του συμφέροντα, και ότι οφείλει να τα διαφυλάσσει.

Δεν καταλαβαίνει ότι αφού χθες του έκοψαν κατά εντολή Γερμανίας το μισό μισθό, αύριο θα του κόψουν τον άλλο μισό, και μετά θα του ξανακόψουν ό,τι του μείνει, μέχρι που εκείνος ο «τρομακτικός» μισθός της Βουλγαρίας που λέγαμε κάποτε θα είναι πολύ μεγαλύτερος από το δικό του…

Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι το «τραπεζικό σύστημα», που μέχρι χθες του έδινε δάνεια και τον «προστάτευε», δεν είναι ένα σύστημα που το έφτιαξε ο μπαμπάς ή η μαμά του για να του διδάξουν πώς να διαχειρίζεται το πορτοφόλι του, αλλά το διαχειρίζονται κάποιοι αδίστακτοι και ραδιούργοι άνθρωποι ως ένα ακόμη πολεμικό όπλο με ξεκάθαρα επεκτατικούς σκοπούς;

Πώς να του εξηγήσεις ότι πλέον οι πόλεμοι δεν γίνονται με τανκς και μυδράλια (αυτά αποδείχτηκαν ανίσχυρα για την κατάκτηση των ανθρώπων) αλλά με οικονομικά τρικ, με τακτικές διάσπασης του λαού, σαν εκείνες που δίδαξε ο Γκέμπελς και που βάζουν αδελφό να σκοτώσει τον αδελφό;

Πώς να του εξηγήσεις, μέσα στη ζαλάδα που ζει και που δημιουργήθηκε με «τεχνικές σοκ», σαν εκείνες που περιγράφει η Naomi Klein, ότι το χρήμα με το οποίο συναλλάσεται, δεν αντιστοιχεί σε τίποτα ουσιαστικό και δεν είναι ο άρχοντας της ζωής του;

Πώς να του εξηγήσεις ότι το Ευρώ είναι μονάχα ένα πολύ καλά διαφημισμένο χαρτάκι, που φτιάχτηκε για να διευκολύνει τις συναλλαγές;

Ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να μας το στερούν οι Γερμανοί ή οι Πολωνοί, γιατί το ΕΥΡΩ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ;

Ότι το Ευρώ είναι μια ΑΠΛΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ μας να υπάρχει και να έχει αξία, και αν σταματήσουμε να το υποστηρίζουμε, θα έχει λιγότερη αξία;

Πώς να του εξηγήσεις ότι υπάρχει παραγωγή στην Ελλάδα που φτάνει για να ζήσουμε τα επόμενα 100 χρόνια, αρκεί να τη διαχειριστούμε μόνοι μας;

Μα και πώς να σε πιστέψει, όταν τα ελληνικά επιμελητήρια του λένε το αντίθετο, για να πιέσουν να πέσει η κυβέρνηση και να επιστρέψουν οι φίλοι τους στην εξουσία;

Πώς να του εξηγήσεις, ότι κάποιοι με ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΡΙΚ έχουν εκμηδενίσει την αξία των ελληνικών προϊόντων και της ελληνικής παραγωγής, δηλαδή της ίδιας της δουλειάς μας, και μας χρεώνουν αντίστροφα υπέρογκα τις «τραπεζικές υπηρεσίες» που παρέχει το Ευρώ, δηλαδή μας παίρνουν το ρύζι για να μας δώσουν ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ;

Αυτά σκεφτόμουν, ότι είναι τόσο δύσκολα να τα καταλάβει κάποιος αν δεν τα ψάξει από μόνος του, που δεν σας κρύβω ότι με κούραζε και η σκέψη μόνο, να παλέψω με όλο αυτόν τον φόβο, με όλα αυτά τα ψέματα και να τα διαλύσω ένα-ένα…

Άσε που κάθε φορά που μιλώ για αυτά τα θέματα, τα μυαλά των ανθρώπων επαναστατούν, δεν δέχονται να τους ακυρώσεις τα δόγματα με τα οποία μεγάλωσαν, δεν δέχονται να τους βγάλεις λανθασμένες τις αγωνίες με τις οποίες καθόρισαν τις ζωές τους…

Σκεφτόμουν λοιπόν ότι έχω και άλλες δουλειές να κάνω και κανείς δεν με έβαλε να παριστάνω τον σοφό…

Όμως τα πράγματα κάποια στιγμή φτάνουν σε ένα σημείο θραύσης. Το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο, και πρέπει να αποφασίσουμε αν το κόκκαλο είναι πιο ισχυρό ή το μαχαίρι, και αν τελικά δεχόμαστε να μας κόψουν το πόδι και να μας σκοτώσουν.

Σήμερα δεν έχω δικαίωμα να μείνω σιωπηλός. Πρέπει να τονίσω ξανά όλα τα παραπάνω και να τονίσω ότι το ΝΑΙ είναι αυτοκτονία, ακόμη και αν τα συμφέροντά σου μοιάζουν να είναι μαζί του.

Γιατί, αν ψηφίσεις ΝΑΙ, όπως οι Γερμανοί δήλωσαν χθες, ΔΕΝ υπάρχει πρόταση και δεν θα δεχτούν να σου δώσουν «χαρτάκια» (Ευρώ) παρά μόνο με ατιμωτικούς όρους, πολύ χειρότερους από αυτούς που ζητούσαν μέχρι τώρα.

Αν ψηφίσεις ΝΑΙ, θα σου επιβάλλουν μια κυβέρνηση που ΔΕΝ θα μπορείς να αλλάξεις, με νόμους και συνταγματικές τροπολογίες που θα επιβάλλουν για δεκαετίες αυτούς που θέλουν εκείνοι στην εξουσία. Θα ακυρώσουν κάθε δημοκρατική δυνατότητα, όπως ήδη δήλωσαν απορρίπτοντας την ελληνική κυβέρνηση.

Αν ψηφίσεις ΝΑΙ, θα σου κόψουν ξανά και ξανά το μισθό, μέχρι που θα δουλεύεις χωρίς αντάλλαγμα, ως σκλάβος.

Αν ψηφίσεις ΝΑΙ, ΔΕΝ θα πάρεις σύνταξη. Γιατί οι συντάξεις θα δίνονται μόνο στους ανθρώπους που θα αντέχουν να δουλεύουν σαν σκλάβοι ως τα 67 τους, ΑΝ αντέχουν και ΑΝ δεν τους απολύσουν τα αφεντικά τους, και ποιο αφεντικό θα θέλει έναν 60χρονο στη δουλειά του, όταν μπορεί να έχει έναν φρέσκο σκλάβο 20 και 30 χρονών στη θέση του;

Αν ψηφίσεις ΝΑΙ, η ελάχιστη σύνταξη που παίρνουν οι δικοί σου και σε στηρίζουν, θα μειωθεί από εκεί και έπειτα ΜΟΝΙΜΑ, και δεν θα φτάνει ούτε για τους ίδιους για να ζήσουν.

Και αυτό θα είναι ΜΟΝΙΜΟ, και όχι για 5 ή 6 μήνες που θα κρατήσει κάτι τέτοιο σε περίπτωση της χειρότερης χρεοκοπίας. (Και αν πάνε καλά τα πράγματα, μπορεί να κρατήσει και ελάχιστα, έναν μήνα μόνο).

Αν ψηφίσεις ΝΑΙ, θα φορολογήσουν τόσο ΑΔΙΚΑ την ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ σου, θα απαιτήσουν ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΕΣ φόρων για χρόνια και αυξήσεις εισφορών και άδικες εισφορές, που όχι μόνο θα γονατίσεις και θα την κλείσεις…

…Αλλά ακόμη και ένας ανόητος ή άχρηστος Γερμανός αν έρθει, ως ανταγωνιστής, να στήσει στην Ελλάδα την επιχείρησή του, θα είναι 100άδες φορες πιο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ, θα έχει όχι απλώς μισές τιμές, αλλά το ένα δέκατο (1/10) από τις δικές σου, και θα σε εξαφανίσει από το επιχειρηματικό τοπίο.

(Και μιλάω για σένα, φίλε επιχειρηματία, που απειλείς σήμερα τους υπαλλήλους σου να ψηφίσουν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι δεν έχεις τίποτα να χάσεις αλλά να κερδίσεις. Για σένα χτυπάει η καμπάνα!)

Ο σκοπός φίλοι μου, είναι σε 10-20 χρόνια, η Ελλάδα να ανήκει σε κάποιους άλλους, όχι σε μας. Εμείς για αυτούς αποτύχαμε. Πέσαμε στην παγίδα.

Και για όλα αυτά επειδή εσύ θα τους δώσεις ανοιχτή επιταγή αυτή την Κυριακή.

Και όλα αυτά επειδή δεν τόλμησες να σηκώσεις το κεφάλι σου, αλλά πίστεψες σε αυτά που σου είπαν τα δικά τους τηλεοπτικά κανάλια.

Σκέψου φίλε μου και αδελφέ μου πριν αποφασίσεις. ο φόβος σου δεν είναι πια ιερός, γιατί πλέον διακυβεύται κάτι πολύ πιο ιερό από αυτόν: ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΣΟΥ!

Την Κυριακή δεν αποφασίζεις αν θα είσαι Ευρωπαίος ή όχι (γιατί ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ευρωπαίος για αυτούς, αλλά ένα πρόβατο για σφαγή).

Την Κυριακή αποφασίζεις αν θα είσαι ΥΠΑΡΚΤΟΣ ως άνθρωπος ή αν θα χαθείς.

Λέγοντας ΝΑΙ, απλά βάζεις το μαχαίρι στο δικό σου λαιμό, φοράς μόνος σου τις αλυσίδες, και παραχωρείς το είναι σου σε κάποιους ξένους που δεν έχεις δει ποτέ σου.

Φίλε μου αγαπημένε, σεβαστέ μου συνάδελφε, αγαπητέ μου Έλληνα, αλλά και Ισπανέ, Ιταλέ, Πορτογάλλε, σκεφτείτε ότι όλα αυτά θα γίνουν σε όλους μας, αν πούμε ΝΑΙ και αν παραδοθούμε χωρίς αντίδραση.

Ο φόβος δεν είναι πια Ιερός. Πλέον Ιερό είναι να αντιδράσουμε, για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε!