To δουλικο προσωπικό της Χώρας οι αυλικοί της Γκεστάπο σπρώχνουν το διαμελισμό μας μεσω των εκλογών
Αυτές οι εκλογές, έρχονται με τρόπο δόλιο, ύπουλο και σιωπηλό, να επιβεβαιώσουν την καθολική παραίτηση του πολιτικού κόσμου από την ανάγκη υπεράσπισης της εθνικής αξιοπρέπειας, και να νομιμοποιήσουν με τον τρόπο τους το δωσιλογισμό που θα δρομολογήσει κορυφαίες εθνικές τραγωδίες…
Είναι κατάντια. Ολόκληρη η χώρα ζει και κινείται με την εντύπωση πως ο τόπος βαδίζει σε εθνικές εκλογές. Ο Εφιάλτης όμως ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει την αποκρουστική του εμφάνιση αμέσως μετά την 25η του Γενάρη.
Σ αυτή την παρωδία της «εκλογικής αναμέτρησης», αυτό που απουσιάζει με τρόπο επικίνδυνα προκλητικό, είναι η ανάγκη οριοθέτησης μιας συνολικότερης εθνικής ατζέντας, σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον ρευστό, με προκλήσεις που τείνουν να καταστούν ανεξέλεγκτες, και που η δυναμική τους είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σύντομα και σε πρωτοφανείς εθνικές τραγωδίες.
Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, αποφάσισε να χορεύει μονότονα στο σκοπό που επέλεξαν να σφυρίζουν οι μαφιόζικες συμμορίες της Ευρώπης. Έτσι, πίσω από την πολιτισμένη διαπίστωση, πως «η οικονομία παραμένει στο επίκεντρο του πολιτικού ανταγωνισμού», αυτό που κρύβεται επιμελώς, είναι η καθολική αδιαφορία των πάντων για την ίδια την υπόσταση του τόπου.
Οδηγούμαστε δηλαδή με δυο λόγια, σε μια εκλογική αναμέτρηση, που στην ούγια της φέρει τη σφραγίδα της συμμορίας των δανειστών, και το σύνολο της πολιτικής αντιπαράθεσης, εξαντλείται στην…
ταυτότητα του αυριανού ταμειακού μηχανισμού μιας κατεχόμενης χώρας, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα συνεχίσει να τροφοδοτεί με αίμα και χρήμα, τα θησαυροφυλάκια της Γκεστάπο.
Ρεμάλια που δυστυχώς έχουν την ιδιότητα του συμπολίτη μας, συνωστίζονται για να χειροκροτήσουν πολιτικές μαριονέτες από το Θεοδωράκη μέχρι τον ΓΑΠ, κι από το Σαμαρά μέχρι τον εθνικά επικίνδυνο Βενιζέλο, αναζητώντας στο πρόσωπο των ολετήρων τον αυριανό «σωτήρα» τους.
Άθλια πολιτικά σούργελα, που δυστυχώς η ψήφος τους έχει την ίδια βαρύτητα με την ψήφο όσων πραγματικά ανησυχούν γι αυτό τον τόπο, θα κληθούν και πάλι να επιλέξουν ανάμεσα στη σαβούρα της πολιτικής, γιατί ποτέ δεν κατάλαβαν πως μια χώρα που είναι ανίκανη να αναδείξει ηγέτες, είναι μια χώρα χωρίς μέλλον στις κρίσιμες μέρες που έρχονται.
Αυτές οι εκλογές, έρχονται με τρόπο δόλιο, ύπουλο και σιωπηλό, να επιβεβαιώσουν την καθολική παραίτηση του πολιτικού κόσμου από την ανάγκη υπεράσπισης της εθνικής αξιοπρέπειας, και να νομιμοποιήσουν με τον τρόπο τους το δωσιλογισμό που θα δρομολογήσει κορυφαίες εθνικές τραγωδίες.
Η παγίδα που έστησαν οι χορογράφοι, βρήκε το πολιτικό σύστημα πρόθυμο να αγκιστρωθεί σ αυτήν, και την κοινωνία ανέτοιμη και ανίκανη να αποδράσει. Εκλογική αναμέτρηση λοιπόν, αλλά…
- Το Κυπριακό και οι εξελίξεις με την τουρκική αλητεία στην κυπριακή ΑΟΖ, όπως και στην ΑΟΖ του Καστελόριζου, συνιστούν θέματα μειωμένου ενδιαφέροντος στον αστερισμό του δωσιλογισμού, άρα και ανύπαρκτα στην εκλογική αντιπαράθεση.
- Κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο. Μηδενική παρουσία στην αντιπαράθεση των πρωταγωνιστών. Οι λογιστικές καρτέλες του Σόιμπλε προέχουν στον προβληματισμό όλων. Που χρόνος ν ασχοληθεί κανείς με τα ζητήματα της εθνικής μας κυριαρχίας.
- Θράκη. Εδώ και καιρό άλλωστε αλωνίζουν ασύδοτα σ αυτήν ο Νταβούτογλου με τη συμμορία των τουρκοπρακτόρων στην περιοχή, η οποία αντιμετωπίζεται ουσιαστικά ως τμήμα της τουρκικής επικράτειας που απλώς φιλοξενεί Έλληνες πολίτες στο έδαφός της. Τώρα λοιπόν που σώζουμε την πατρίδα, δεν είναι δυνατόν να ασχοληθούν με τέτοιες μικρότητες οι πολιτικοί μας ουρακοτάγκοι.
- Βόρεια σύνορα της χώρας. Κανείς δε τα απειλεί. Ουδείς τα επιβουλεύεται. Η ελληνόφωνη πολιτική καφρίλα, το πολύ – πολύ να σκαρφιστεί με κάποια ευρηματική μέθοδο για υπερφορολόγηση των duty free. Πέραν αυτού δεν υπάρχει τίποτε το ενδιαφέρον.
- Ισλαμικός φονταμενταλισμός και γεωπολιτική των Βαλκανίων. Σωπάτε καλέ. Μ αυτά ν ασχοληθούμε τώρα και να αποσπάται η προσοχή μας από τη σωτηρία της χώρας??? Είναι δυνατόν???
- Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για το φάκελο της ντροπής. Για το φάκελο της μυστικής διπλωματίας του εθνικού ολετήρα, που κανείς δε διανοείται να απαιτήσει το άμεσο άνοιγμά του και την άμεση απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του επικίνδυνου ΓΑΠ που επανήλθε δριμύτερος για να ξανασώσει τον τόπο.
Αυτή η χώρα λοιπόν βαδίζει ολοταχώς σε εκλογές, με την εθνική ατζέντα να αποτελεί απαγορευμένο καρπό στην πολιτική αντιπαράθεση.
Αυτή η χώρα βαδίζει σε εκλογές ντροπής, μέσα από τις οποίες προσυπογράφεται και επίσημα ο εθνικός της αφανισμός.
Σ αυτή τη χώρα που ο εθνικός διαμελισμός βρίσκεται ήδη προ των πυλών, το πολιτικό της προσωπικό διεκδικεί μια θέση στοργής στο δουλικό προσωπικό των αυλικών της Γκεστάπο.
Αν όλα αυτά δε συνιστούν τον ορισμό της απόλυτης κατάντιας, τότε τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αφυπνιστεί ένας λαός – σούργελο που ασκεί το «κυριαρχικό» του καθήκον χειροκροτώντας καθήκια, τυχάρπαστους και ξεφωνημένα πολιτικά κατακάθια???
Neo Elliniko forum
