Ο Warburg και το Σχέδιο Kalergi : Οι Τρελλοί Εξουσιομανείς, οι Παγκοσμιοποιητές και η Εισβολή των Νέγρων
Μετάφραση: Απολλόδωρος | Captain Arthur Rogers | Διαβάστε το εδώ
Από τον λοχαγό Arthur Rogers
Ιούλιος 1955 Anno Domini
Ο λοχαγός Rogers υπηρέτησε στο Αυτοκρατορικό Γενικό Επιτελείο κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και έγινε ένας από τους κορυφαίους αξιωματικούς της Βρετανίας στη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών. Πριν από τον πόλεμο ο λοχαγός Rogers έγινε γραμματέας της Λίγκας Αποκατάστασης της Ελευθερίας, η οποία τελικά θα γινόταν μέρος της Σκανδιναβικής Λίγκας. Η τελευταία αυτή οργάνωση περιελάμβανε επίσης τους Μαχητικούς Χριστιανούς Πατριώτες και τους Λευκούς Ιππότες της Βρετανίας. Ονομαστικός ηγέτης ήταν ο λοχαγός Ramsay M.P. Μετά τον πόλεμο ο λοχαγός Rogers έγινε μέλος της AK. Τσέστερτον του Συνδέσμου των Πιστών της Αυτοκρατορίας και ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της οργάνωσης αυτής. Αρχικά δημοσιεύθηκε ως “Power-Crazy One-Worlders & The Negro Invasion” από την “Ελεύθερη Βρετανία” με αριθμό τεύχους. 158, Ιούλιος 1955. Δεύτερη έκδοση που εκδόθηκε από την Renaissance Press.
Πρόλογος K.R. Bolton:
Η εφημερίδα Free Britain (“Ελεύθερη Βρετανία”) εκδόθηκε από τη μακρόβια Britons Society, η οποία ιδρύθηκε από τον H.H. Beamish το 1919 με συγκεκριμένο σκοπό την αποκάλυψη του οργανωμένου Εβραϊσμού. Η Britons συνέχισε μέχρι τη δεκαετία του 1970 και ήταν υπεύθυνη για πολλά από τα κλασσικά πολιτικά βιβλία που κυκλοφορούν ακόμη ευρέως στους εθνικιστικούς κύκλους σε όλο τον κόσμο.
Αυτό το άρθρο από το Free Britain παρουσιάζει τις απαρχές της ιδέας της ΕΟΚ και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης που υποστήριζαν στοχαστές όπως ο Mosley, ο Yockey, ο Thiriart και διάφοροι φασίστες και εθνικοσοσιαλιστές ακτιβιστές πριν από αυτούς, είναι πολύ διαφορετική από την Ενωμένη Ευρώπη που εξέφρασε ο κόμης Kalergi και οι πλουτοκρατικοί υποστηρικτές του. Οι μεν υποστηρίζουν μια Ευρώπη της πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης. Ενώ οι άλλοι υποστηρίζουν μια Ευρώπη που κυριαρχείται από τον υλισμό, ελέγχεται από την πλουτοκρατία, μια γη που στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά Ευρώπη είναι, μια ανάμειξη των μη ευρωπαϊκών φυλών με τους λαούς της Ευρώπης ως προοίμιο της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.
Ο συγγραφέας δείχνει ότι ο κόμης Coudenhove-Kalergi, ο πρωτοπόρος της Ενωμένης Ευρώπης του Μαμωνά, χρηματοδοτήθηκε από τους Warburg, και κυρίως από τον Max Warburg της τραπεζικής δυναστείας, τα πλοκάμια της οποίας έφταναν στους ανώτερους κύκλους τόσο των ΗΠΑ όσο και της Γερμανίας, σε μια εποχή που οι χώρες αυτές ήταν εμπόλεμες κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Kalergi ήταν μασόνος υψηλού βαθμού, του οποίου τα ιδεώδη μιας ενωμένης Ευρώπης από υβρίδια Ευρασιατών-Ασιατών-Νεγροειδών που θα κυβερνώνται από μια “εβραϊκή αριστοκρατία:” συμφωνούν με τους μασονικούς στόχους. Το αυστριακό μασονικό περιοδικό The Beacon (Μάρτιος 1925), ενθουσιάστηκε:
“Ο τεκτονισμός, ιδίως ο αυστριακός τεκτονισμός, μπορεί να είναι εξαιρετικά ικανοποιημένος που έχει τον Coundenhove-Kalergi μεταξύ των μελών του. Ο αυστριακός τεκτονισμός μπορεί δικαίως να αναφέρει ότι ο αδελφός Coundenhove-Kalergi μάχεται για τον Πάνα του. Ευρωπαϊκές πεποιθήσεις… Το πρόγραμμα του αδελφού Kalergi είναι ένα μασονικό έργο ύψιστης τάξης και το να μπορούμε να εργαστούμε μαζί σε αυτό είναι ένα υψηλό καθήκον για όλους τους αδελφούς τέκτονες”.
Ο Max Warburg ήταν επικεφαλής της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Max Warburg αναγνωρίζεται από τον ειδικό στην έρευνα του Στάνφορντ καθηγητή Antony Sutton στο έγκυρο βιβλίο του: Wall Street & The Bolshevik Revolution (Η Wall Street και η Επανάσταση των Μπολσεβίκων), ως ο προμηθευτής των Μπολσεβίκων με κεφάλαια, Ο Sutton παραθέτει μια μελέτη του Z A B Zeman που βασίζεται σε αρχεία του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, η οποία δείχνει ότι ο Max Warburg ίδρυσε έναν εκδοτικό οίκο των Μπολσεβίκων για τον Λένιν το 1916.
Ο Κάιζερ που βρισκόταν εξόριστος στην Ολλανδία, θρηνώντας κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στην εφημερίδα Chicago Tribune το 1922 αποκάλυψε ότι είχε ακολουθήσει τη συμβουλή των Εβραίων τραπεζιτών συμβούλων του – που πρέπει να εννοεί κυρίως τον Max Warburg – και είχε επιτρέψει στον Λένιν και τη συνοδεία του να συνεχίσουν να πηγαίνουν στη Ρωσία μέσω Γερμανίας. Ο Τρότσκι είχε επίσης επιτραπεί να ταξιδέψει από τις ΗΠΑ στη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι είχε κρατηθεί για λίγο στη Νέα Σκωτία του Καναδά ως πιθανός πράκτορας του εχθρού.
Το Συμβούλιο για την Ευρώπη και το Σχέδιο Kalergi αποτέλεσαν τη βάση μεταγενέστερων οργανώσεων – όπως η υψηλού επιπέδου δεξαμενή σκέψης, οι Bilderbergers – που προωθούσαν μια ενωμένη Ευρώπη ως προοίμιο της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Σε αυτές τις οργανώσεις βρίσκουμε και πάλι τους πλουτοκράτες, πολλοί Εβραίοι, σε περίοπτη θέση, τους Rothschilds, τον Wallenberg, κ.ά. Το σχέδιο προχωράει με γοργούς ρυθμούς, υποχωρώντας και συναντώντας εμπόδια εδώ και εκεί. Η ίδια η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, παρά τον τρόπο που έχει προωθηθεί ως ένα εμπορικό κομμάτι ακίνητης περιουσίας, θα μπορούσε εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ και να μετατραπεί σε μια Ενωμένη Ευρώπη, όχι του Μαμωνά, αλλά μιας πολιτιστικής και πνευματικής αναγέννησης της Δύσης. Εδώ υπάρχει τραγωδία και ελπίδα…
K R Bolton
Renaissance Press (Αναγεννησιακός Τύπος)
Κόμης Coudenhove-Kalergi
Στο βιβλιαράκι “Μασονία” που εκδόθηκε από τα γερμανικά S.S., το οποίο κυκλοφόρησε σε έξι εκδόσεις μεταξύ 1938 και 1943, ο Kalergi αποκαλύπτεται ότι υποστηρίζει την ιδέα ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουν ένα “φυλετικό μπάσταρδο”, μια ” ευρωασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος”. Είπε επίσης ότι μόνο οι Εβραίοι θα έπρεπε να παραμείνουν καθαροί για να παρέχουν τη νέα αριστοκρατία. Η μασονική εφημερίδα “Beacon” σχολίασε ότι το έργο του αδελφού Coudenhove “είναι ένα μασονικό έργο ύψιστης τάξης, και το να είναι κανείς σε θέση να εργαστεί σε αυτό είναι ένα υψηλό καθήκον για όλους τους αδελφούς μασόνους”.
ΟΙ ΤΡΕΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΕΣ & Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΝΕΓΡΩΝ
Φυλετικό μείγμα που υποστηρίζεται από τον άνθρωπο που χρηματοδότησε τον Λένιν και τον Τρότσκι
Οι Warburgs κατονομάζονται στα απομνημονεύματα του Kalergi
ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ στοιχεία έχουν τώρα παρουσιαστεί από τον ανταποκριτή μας, τον λοχαγό Arthur Rogers, τα οποία συνδέουν το Κίνημα της Παγκόσμιας Κυβέρνησης με τη διεθνή απάτη του 1917, όταν Εβραίοι, κυρίως από την Αμερική, ανέλαβαν την κυβέρνηση της Ρωσίας με την κάλυψη μιας επανάστασης της “εργατικής τάξης”.
Υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό άφθονες αποδείξεις ότι και οι δύο αυτές απάτες στον ανυποψίαστο εθνικιστικό κόσμο ήταν έργο ενός διεθνούς συνδικάτου που είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα εβραϊκό Παγκόσμιο Αστυνομικό Κράτος μέσα από το χάος που προέκυψε από τις κοινωνικές και φυλετικές αναταραχές που καλλιεργήθηκαν για το σκοπό αυτό. Ο εβραϊσμός και των δύο κινημάτων από την κορυφή ως τη βάση συγκλονίζει κάθε ερευνητή, αλλά εκεί που ο έλεγχος εντοπίζεται και στις δύο περιπτώσεις στα ίδια άτομα, τα στοιχεία ενός ενιαίου σκοπού είναι πιο αποκαλυπτικά. Εξ ου και η σημασία αυτής της τελευταίας ανακάλυψης που επιρρίπτει σε μια συγκεκριμένη εβραϊκή οικογένεια μεγάλο μέρος της άμεσης ευθύνης τόσο για την εξάπλωση του κομμουνισμού όσο και για το πρόγραμμα της UNESCO για τη μίξη των ευρωπαϊκών πληθυσμών με εισαγόμενο νέγρο και ασιατικό αίμα.
Όπως αποκαλύπτεται στο ρεπορτάζ του ανταποκριτή μας, τα απομνημονεύματα του κόμη Coudenhove-Kalergi, κινητήριου πνεύματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πολιτικής της για τη μίξη των φυλών, περιέχουν τη δήλωση ότι ο Kalergi οφείλει την επιτυχία του κινήματός του σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική υποστήριξη που του έδωσε το 1924 ο Εβραίος Max Warburg – ο ίδιος Max Warburg που επτά χρόνια νωρίτερα, όπως ήδη γνωρίζουμε, έπεισε την κυβέρνηση του Κάιζερ να στείλει τον Λένιν στη Ρωσία με κεφάλαια για την έναρξη της επανάστασης των Μπολσεβίκων.
Οι τακτικοί αναγνώστες μας γνωρίζουν, φυσικά, ότι ο αδελφός του Warburg ήταν συνέταιρος στον τραπεζικό οίκο Kuhn Loeb and Co. της Νέας Υόρκης, ο οποίος παρείχε περαιτέρω κεφάλαια για τους Μπολσεβίκους, όταν επετράπη στον Εβραίο Λέοντα Τρότσκι να ενταχθεί στον Λένιν μαζί με πάνω από τριακόσιους Εβραίους επαναστάτες που στρατολογήθηκαν στην Αμερική.
Η επακόλουθη εβραϊκή κατάκτηση της Ρωσίας μέσω της Επανάστασης του 1917 είναι ένα ιστορικό γεγονός. Δεν είναι λιγότερο γεγονός η σημερινή προσπάθεια επέκτασης αυτής της κατάκτησης στον υπόλοιπο κόσμο με τη δημιουργία διαφόρων υπερεθνικών οργανισμών που συνδέονται με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την εκκαθάριση του λευκού ανθρώπου και του πολιτισμού του μέσω αναταραχών στην Ασία και την Αφρική και μέσω της ανάμειξης των φυλών στην Ευρώπη, από την οποία, όπως παραδέχεται ο Kalergi, εξαρτάται το πρόγραμμά του.
Από τον CAPT. ARTHUR ROGERS O.B.E.
Τα φυλετικά ζητήματα, ιδίως σε ό,τι αφορά τους νέγρους, έχουν πλέον αποκτήσει μεγάλη σημασία. Υπήρξε μια μεγάλη εισροή στο Ηνωμένο Βασίλειο νέγρων από τις Δυτικές Ινδίες και τη Δυτική Αφρική, οι οποίοι λέγεται ότι αναζητούν εργασία ή το κάτι για το τίποτα που τους παρέχει το “κράτος πρόνοιας”. Στις Η.Π.Α., μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου καταδίκασε το διαχωρισμό στα σχολεία, ενώ η πρόσφατη νομοθεσία είχε ως αποτέλεσμα να αναγκαστούν οι εργοδότες να προσλάβουν νέγρους στις υπηρεσίες τους εις βάρος των επιχειρήσεών τους. Η νοτιοαφρικανική πολιτική του “απαρτχάιντ” έχει ξεσηκώσει θόρυβο, ιδίως μεταξύ ανθρώπων που δεν είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΥΤΕΣ δεν σχετίζονται μόνο μεταξύ τους αλλά και με τις κινήσεις που οδήγησαν στη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης και στο αίτημα για Παγκόσμια Κυβέρνηση. Είναι αξιοσημείωτο, ωστόσο, ότι οι ίδιοι οι νέγροι κάθε άλλο παρά έλαμψαν στις αντιπαραθέσεις που προέκυψαν, εκτός από τις περιπτώσεις όπου ορισμένοι αποστασιοποιήθηκαν δημοσίως από την αναταραχή που εκδηλώθηκε υπέρ τους.
Αυτή η κατάσταση των πραγμάτων απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή ψυχραιμία πριν ληφθεί απόφαση σχετικά με τη δράση που πρέπει να αναληφθεί.
ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΣΤΙΣ Η.Π.Α., μια σειρά από περιοδικά καλής φήμης, ενώ αναφέρονται με τον πιο φιλανθρωπικό τρόπο στους νέγρους, ως τέτοιους, έχουν καταδικάσει έντονα τις νέες συνθήκες στη χώρα αυτή και έχουν επιστήσει την προσοχή στην προέλευσή τους, αλλά η πιο ολοκληρωμένη επισκόπηση από τον παρόντα συγγραφέα έχει γίνει στο πραγματικά αξιόπιστο Williams Intelligence Summary για τον Φεβρουάριο του 1955 (Santa Ana, Καλιφόρνια).
Αυτή η έρευνα αξίζει να μελετηθεί προσεκτικά, αλλά αρκεί να πούμε ότι δείχνει έγκυρα ότι μια κομμουνιστική εκστρατεία ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 1920 υπό τη διεύθυνση του Alexander Bittleman, ο οποίος είναι επίσης ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης που εκδίδει την Morning Freiheit, το εβραϊκό όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Τώρα συνδέεται με αυτή την κομμουνιστική κίνηση η παλαιότερη Εθνική Ένωση για την Προώθηση των Έγχρωμων. Σύμφωνα με ένα βιβλίο ενός από τους ιδρυτές αυτής της ένωσης, εμπνευστές της ήταν ο Dr. Henry Moskowitz και η Anna Stransky, και οι δύο Εβραίοι επαναστάτες, ενώ η τελευταία είχε φυλακιστεί στην τσαρική Ρωσία για υποκίνηση σε βία.
Ο πρόεδρός της δεν είναι νέγρος αλλά Εβραίος, ο Arthur B. Springarn– μεταξύ των νομικών συμβούλων της είναι αρκετοί επαναστάτες, οι οποίοι είναι επίσης Εβραίοι- ενώ ως διευθυντής εμφανίζεται ο γερουσιαστής Herbert H. Lehman, ο οποίος περιγράφεται ως ένας από τους κορυφαίους κομμουνιστικούς πράκτορες ή πιθανώς ο πραγματικός αρχηγός.
Μεταξύ εκείνων που εμφανίζονται ως κορυφαίοι υποστηρικτές αυτής της ένωσης, υπάρχουν γνωστοί κομμουνιστές και σχεδόν κομμουνιστές ανατρεπτικοί, όπως η κυρία Eleanor Roosevelt, η χήρα του εκλιπόντος προέδρου των Η.Π.Α.
Αυτό αναφέρει το Williams Intelligence Summary:
“Ολόκληρο το επαναστατικό κίνημα των νέγρων, που κατέστρεψε τις άλλοτε ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των νέγρων και των λευκών γειτόνων τους στην Αμερική, ξεκίνησε και διευθύνεται όχι από νέγρους αλλά από μαρξιστές Εβραίους”.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΝΕΓΡΩΝ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Η άφιξη και η προφανής εγκατάσταση στη Μεγάλη Βρετανία μεγάλου αριθμού νέγρων είναι τόσο μη ικανοποιητική για τους νέγρους όσο και για τους ιθαγενείς. Το κλίμα είναι εντελώς ακατάλληλο για τους νέγρους, οι οποίοι θα ήταν από κάθε άποψη καλύτερα τοποθετημένοι με τις δικές τους οικογένειες σε πιο αρμονικό περιβάλλον.
Στο βαθμό που η ανεργία τους έχει αναγκάσει να μετακινηθούν, οι άδικες οικονομικές, άδικες οικονομικές πολιτικές, όπως αυτές που αφορούν την παραγωγή και τη μαζική αγορά ζάχαρης, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό και θα έπρεπε να διορθωθούν. Ακόμα κι έτσι, δεν μπορεί να είναι αυτός ο λόγος που η Μεγάλη Βρετανία έχει γίνει ο προορισμός, διότι είναι απολύτως βέβαιο ότι, χωρίς βοήθεια, οι νέγροι δεν θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά το μακρύ ταξίδι.
Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να μην πιστέψουμε τις αναφορές, στην Empire News και σε άλλες εφημερίδες, ότι άτομα με περίεργα ονόματα, που φαίνεται να έχουν έρθει από τη Νέα Υόρκη, παρείχαν στους νέγρους στις Δυτικές Ινδίες και τη Δυτική Αφρική τα χρήματα για τα ναύλα τους, ως δάνεια χωρίς εγγύηση.
Η πολύ απομακρυσμένη πιθανότητα αποπληρωμής αυτών των δανείων καθιστά προφανές ότι δεν πρόκειται για συνήθεις επιχειρηματικές συναλλαγές- επιτρέπεται όμως να αναρωτηθεί κανείς γιατί τα παρεχόμενα κεφάλαια πρέπει να έχουν τη μορφή δανείων, αν πρόκειται πραγματικά για φιλανθρωπικά δώρα και, αν οι νέγροι πρόκειται να υποβληθούν αργότερα σε πίεση για την αποπληρωμή τους, ποια μορφή θα λάβει αυτή η πίεση.
ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
ΑΝ και το κοινό του Ηνωμένου Βασιλείου δεν έχει άμεση πολιτική ευθύνη για τις υποθέσεις της κυριαρχίας της Αυτού Μεγαλειότητας της Νότιας Αφρικής, έχει υποστεί θορυβώδη αναταραχή κατά της πολιτικής του “απαρτχάιντ”.
Αυτή η αναταραχή έχει προωθηθεί σε μεγάλο βαθμό από μια οργάνωση, η οποία, αν και αυτοαποκαλείται “Χριστιανική Δράση” (που δεν πρέπει να συγχέεται με την Καθολική Δράση), είναι αξιοσημείωτη για τον τρόπο με τον οποίο αντικαθιστά την αληθινή ηθική με αριστερό “συναισθηματισμό”. Καταδικάζει όλες τις φυλετικές ή χρωματικές διακρίσεις από την αρχή, ανεξάρτητα από τους λόγους, τις συνέπειες ή την κοινή λογική.
Παρατηρεί ότι τα άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής στην Αφρική έχουν την τάση όχι μόνο να θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από τους Αφρικανούς, αλλά και να τους αντιμετωπίζουν άδικα, ως κατώτερα όντα. Αν αυτό’ είναι, δυστυχώς, σε κάποιο βαθμό αληθινό, και ίσως προς το παρόν σχεδόν αναπόφευκτο, θα μπορούσε κάλλιστα να προσφέρει ένα ισχυρό επιχείρημα υπέρ, παρά κατά, του απαρτχάιντ” σε κάποια μορφή, αλλά οι ταραξίες δεν θα το δεχτούν. Το αποκαλούν δίωξη.
Σε γενικές γραμμές, εκείνοι από τους Ευρωπαίους κληρικούς της Νότιας Αφρικής που ασχολούνται με αυτή την αναταραχή δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι ο χριστιανισμός που δηλώνουν ότι κηρύσσουν είναι μια παγκόσμια θρησκεία – ότι ο προσηλυτισμός των Αφρικανών δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να γίνουν Ευρωπαίοι ή όσο το δυνατόν πιο κοντά σε Ευρωπαίους.
Πράγματι, αυτοί οι κληρικοί, αν και επιμένουν ότι όλες οι φυλές είναι ίσες από κάθε άποψη, δείχνουν ότι πραγματικά πιστεύουν ότι οι ίδιοι, ως Ευρωπαίοι, είναι εγγενώς ανώτεροι και ότι θα ήταν κατασταλτικό και άδικο να αμφισβητήσουν οποιαδήποτε ανέφικτη επιθυμία που μπορεί να έχουν οι Αφρικανοί να γίνουν και αυτοί Ευρωπαίοι.
Υπάρχουν, ωστόσο, στη Νότια Αφρική πολλοί κληρικοί που σκέφτονται εντελώς διαφορετικά, ενώ μεγάλα σώματα Αφρικανών έχουν δηλώσει υπέρ του “απαρτχάιντ”. Η αναταραχή της “Χριστιανικής Δράσης” είναι κατά βάση πολιτική- είναι χωρίς ηθικό περιεχόμενο και είναι μη αφρικανική.
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Το βιβλίο: An Idea Conquers the World (Μια ιδέα κατακτά τον κόσμο) του κόμη (Richard Nicholaus) Coudenhove-Kalergi, το οποίο προλογίζει ο Sir Winston Churchill (Hutchinson & Co. 1953) ρίχνει πολύ φως στους πραγματικούς στόχους εκείνων που ενδιαφέρονται να προωθήσουν μια υπερεθνική παγκόσμια κυβέρνηση και να αγωνιστούν κατά των φυλετικών διακρίσεων κάθε είδους, με μια σημαντική εξαίρεση, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για διακρίσεις μεταξύ φυλών που διαφέρουν αρκετά η μία από την άλλη ή για διακρίσεις κατά μιας συγκεκριμένης φυλής.
Ο κόμης Coudenhove αφηγείται πώς έγινε ο ιδρυτής, το 1922, της Πανευρωπαϊκής Ένωσης από την οποία αναπτύχθηκε σήμερα το Συμβούλιο της Ευρώπης. Αυτός ο διεθνής οργανισμός, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και ο Οργανισμός του Ατλαντικού Συμφώνου, έχει σαφώς ως στόχο να αποτελέσει ένα πιθανό σκαλοπάτι για την Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Ο κόμης Coudenhove αναφέρεται επίσης στην έκδοση, τον Οκτώβριο του 1923, ενός άλλου βιβλίου του, με τίτλο Pan Europe (Paneuropa Verlag, Βιέννη), στο οποίο προωθούσε την υπόθεση του πανευρωπαϊκού του κινήματος. Στη συνέχεια, αναφέρει: “Το βιβλίο του είναι ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει στην Ευρώπη:
“Στις αρχές του 1924 ο βαρόνος Louis Rothschild τηλεφώνησε για να μου πει ότι ένας φίλος του, ο Max Warburg, είχε διαβάσει το βιβλίο μου και ήθελε να με συναντήσει. Προς μεγάλη μου έκπληξη ο Warburg προσέφερε αμέσως μια δωρεά εξήντα χιλιάδων χρυσών μάρκων για να δει το κίνημα τα πρώτα τρία χρόνια. Ο Max Warburg ήταν ένθερμος υποστηρικτής της πανευρωπαϊκής κίνησης σε όλη του τη ζωή και παραμείναμε στενοί φίλοι μέχρι το θάνατό του το 1946. Η ετοιμότητά του να το υποστηρίξει, (το κίνημα) από την αρχή συνέβαλε αποφασιστικά στη μετέπειτα επιτυχία του”.
Αργότερα, την ίδια χρονιά που συνάντησε τον Max Warburg και έλαβε την υποστήριξή του, ο Coudenhove έγραψε ένα φυλλάδιο με τίτλο: Pacifism (“Ειρηνισμός“), το οποίο στη συνέχεια αναδημοσιεύτηκε σε μια ανθολογία Prakatischer Idealismus (Paneuropa Verlag). Σ’ αυτό έγραφε:
“Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι ο μιγάς. Ο Πανευρωπαίος θα είναι της Ευρασιατικής Νεγροειδούς φυλής, παρόμοιος στην εμφάνιση με τους αρχαίους Αιγυπτίους, και από αυτούς οι Εβραίοι θα σχηματίσουν μια νέα αριστοκρατία πνευματικής χάρης”.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο Coudenhove πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου, σύμφωνα με το βιβλίο του, μια τρίμηνη περιοδεία οργανώθηκε γι’ αυτόν από τον αδελφό του Max Warburg, Felix Warburg, τον οποίο περιγράφει ως “τον γνωστό φιλάνθρωπο”, και τον Paul Warburg, “τον ιδρυτή του Federal Reserve System (Οµοσπονδιακού Αποθεµατικού Συστήµατος)”. Παραλείπει να αναφέρει ότι ο Max Warburg ήταν οικονομικός σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, την οποία το 1917 προέτρεψε με επιτυχία να παράσχει διέλευση μέσω Γερμανίας στη Ρωσία στον Λένιν και άλλους επαναστάτες, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η επανάσταση των Μπολσεβίκων.
Ο Paul Warburg πήγε στις ΗΠΑ το 1902, όπου έγινε συνέταιρος στον χρηματοπιστωτικό οίκο Kuhn, Loeb and Company. Παντρεύτηκε μια κόρη του Solomon Loeb και έτσι έγινε κουνιάδος του Jacob H. Schiff, ο οποίος είχε παντρευτεί μια άλλη κόρη και τον διαδέχτηκε ως επικεφαλής της εταιρείας. ‘Η γνωστή οικονομική υποστήριξη που παρείχε αυτός ο Schiff στους επαναστάτες στη Ρωσία σε τεράστια κλίμακα ήταν μια άλλη σημαντική αιτία της επιτυχίας τους.
Το 1913, ένα νομοσχέδιο, που προωθήθηκε από τον Paul Warburg, έδωσε στο Federal Reserve Board (Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Αποθεματικών) την αποκλειστική εξουσία έκδοσης γραμματίων στις αποθεματικές τράπεζες, καθώς και την εξουσία καθορισμού του προεξοφλητικού επιτοκίου. Το Νομοσχέδιο αυτό, μαζί με το Νομοσχέδιο για τον Χρυσό του 1934, παρείχε επομένως σε μια μικρή ομάδα χρηματιστών την απεριόριστη εξουσία να επεκτείνουν και να συρρικνώνουν το νόμισμα – δηλαδή να αυξάνουν και να μειώνουν τις τιμές, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να δημιουργούν ανόδους και υφέσεις κατά βούληση, είτε σε συγκεκριμένους κλάδους είτε σε ολόκληρο το έθνος, επηρεάζοντας ολόκληρο τον κόσμο. Με αυτά τα μέσα, η κυρίαρχη εξουσία στις ΗΠΑ έχει περάσει σε αυτούς τους νομισματικούς δικτάτορες.
Ο λόγος για την υποστήριξή τους στην Παγκόσμια Κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να είναι η μόνιμη επιβολή του ίδιου συστήματος, και συνεπώς της δικής τους απόλυτης δικτατορίας, σε όλη την ανθρωπότητα.
Ο κ. James P. Warburg, ο τραπεζίτης της Νέας Υόρκης και γιος του Paul Warburg και της Nina (το γένος) Loeb, της συζύγου του, καταθέτοντας ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των Η.Π.Α. στις 17 Φεβρουαρίου 1950, δήλωσε:
“Θα έχετε Παγκόσμια Κυβέρνηση είτε το θέλετε είτε όχι, αν όχι με συναίνεση, με κατάκτηση”.
Την ίδια χρονιά με το ταξίδι του στις Η.Π.Α., ο κόμης Coudenhove επισκέφθηκε το Λονδίνο, όπου έλαβε την ενθουσιώδη υποστήριξη του κ. Leopold Amery, ο οποίος τον σύστησε στον κ. (νυν Sir) Winston Churchill, που αργότερα έγινε ο κορυφαίος αγωνιστής υπέρ της “Ενωμένης Ευρώπης”.
Το 1936, ο κ. Winston Churchill έγινε πρόεδρος του βρετανικού τμήματος της Νέας Κοινοπολιτειακής Εταιρείας, η οποία ήταν η πρώτη διεθνής οργάνωση που απαίτησε ένα διεθνές δικαστήριο που θα είχε στη διάθεσή του διεθνείς αστυνομικές και αεροπορικές δυνάμεις. Τον Οκτώβριο, Το 1946, όταν συμφώνησε να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του Κινήματος της Ενωμένης Ευρώπης, αναφέρθηκε στον κόμη Coudenhove ως δημιουργό του – κάτι που είχε κάνει και ένα μήνα νωρίτερα σε ομιλία του που μεταδόθηκε από τη Ζυρίχη στις 18 Σεπτεμβρίου.
Το 1946, όταν συμφώνησε να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του Κινήματος της Ενωμένης Ευρώπης, αναφέρθηκε στον κόμη Coudenhove ως δημιουργό του – κάτι που είχε κάνει και ένα μήνα νωρίτερα σε μια ομιλία που μεταδόθηκε από τη Ζυρίχη στις 18 Σεπτεμβρίου.
Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΑΥΤΟΣ ο κόμης (Richard Nicolaus) Coudenhove-Kalergi ήταν υπεύθυνος και για άλλα βιβλία. Το 1935 επιμελήθηκε και επικαιροποίησε το βιβλίο: Anti-Semitism Throughout the Ages (Ο Αντισημιτισμός δια μέσου των αιώνων), (Hutchinson & Co.) του πατέρα του, κόμη (Heinrich) Coudenhove-Kalergi, και είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Europe Seeks Unity (Η Ευρώπη επιζητά Ενότητα) (Institute of Public Affairs. and Regional Studies, New York University. 1949), σε αυτό να γράψει:
“Το τρίτο επιχείρημα για άμεση ομοσπονδία είναι η οικονομική κατάσταση της Ευρώπης. Όλοι συμφωνούν ότι τίποτα δεν θα προωθούσε την ταχύτερη ανάκαμψη από την υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού νομίσματος, που θα βασιζόταν πιθανώς στον κανόνα του χρυσού”.
Δεν έθεσε το ζήτημα του κατά πόσον εκείνοι που έκαναν μια εικονική γωνία στο χρυσό δεν θα μπορούσαν να είναι οι ίδιοι οι υπεύθυνοι για την “οικονομική κατάσταση της Ευρώπης”.
Πρέπει να είναι προφανές και στην πιο μέτρια νοημοσύνη ότι μια υπερεθνική κυβέρνηση, είτε για την Ευρώπη είτε για τον κόσμο, δεν θα μπορούσε στην πράξη να στηριχθεί σε ένα λαϊκό δικαίωμα ψήφου, είτε άμεσο είτε έμμεσο.
Τα προβλήματά της θα ήταν εντελώς πέρα από την ικανότητα κατανόησης όσων καλούνται να χρησιμοποιήσουν την ψήφο τους. Με μια αιρετή Παγκόσμια Κυβέρνηση, μια τεράστια πλειοψηφία των εκλεκτόρων θα ήταν αναλφάβητοι Αφρικανοί, Κινέζοι και Ινδοί. Ο χριστιανικός κώδικας του ηθικού νόμου θα βυθιζόταν.
Επομένως, είναι πιθανό, για να μην πούμε βέβαιο, ότι η ουσιαστική εξουσία θα ασκούνταν από: τους κυρίαρχους χειριστές του χρήματος και τους χρηματοδότες. Ο κόμης Coudenhove, ο οποίος με την υποστήριξη” της Διεθνούς Οικονομίας έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της υπερεθνικής εξουσίας, έχει κάνει κάτι περισσότερο από το να επιβεβαιώσει μια τέτοια υπόθεση. Έχει καταστήσει σαφές -ίσως ακούσια- ότι η παγκόσμια κυριαρχία από μια ομάδα διεθνών χρηματιστών είναι ο σκόπιμος στόχος των πραγματικών προωθητών της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.
Είναι επίσης σαφές ότι αυτοί οι προωθητές, δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτα για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Δεν αρκούνται στους παγκόσμιους πολέμους ή στις περιόδους ύφεσης και μαζικής ανεργίας που επιφέρουν, οι χρηματοδότες αυτοί σχεδιάζουν τη διασταύρωση των φυλών του κόσμου και την καταστροφή των σταθεροποιητικών εθνικών παραδόσεων και πιστότητας, χωρίς αμφιβολία θυμούμενοι ότι ο διασταυρούμενος εκφυλισμός ήταν μια από τις κύριες αιτίες της παρακμής και της πτώσης της Ρώμης.
Αλλά ο κόμης Coudenhove κάνει μεγάλο λάθος όταν λέει ότι “οι Εβραίοι θα σχηματίσουν μια νέα αριστοκρατία πνευματικής χάρης”. Δεν θα υπάρξει αριστοκρατία, αλλά μια καταπιεστική απολυταρχία και ελάχιστη χάρη. Επιπλέον, το “οι Εβραίοι” υπονοεί όλους τους Εβραίους – τον καθένα και την καθεμιά. Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχουν πλήθη Εβραίων που δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτή τη συνωμοσία, ενώ ορισμένοι αντιτίθενται ενεργά σ’ αυτήν. Πρόκειται για μια συνωμοσία λίγων, με πολλούς χαφιέδες υποστηρικτές, εναντίον των λαών του κόσμου, με σκοπό να τους οδηγήσουν σε μια υποβαθμισμένη δουλεία από την οποία δεν θα μπορούσε να υπάρξει διαφυγή.
ΟΙ ΔΥΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΑΡΧΙΕΣ
Δεν πέρασε πολύς καιρός αφότου εκείνοι που επιθυμούν την παγκόσμια κυριαρχία εγκαθίδρυσαν τη σοβιετική κυβέρνηση και ο πράκτοράς τους, ο Τρότσκι, έγραψε στο έργο του: Bolsheviki and World Peace (Μπολσεβίκοι και παγκόσμια ειρήνη):
“Το καθήκον του προλεταριάτου είναι να δημιουργήσει τις Δημοκρατικές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ως θεμέλιο των Ηνωμένων Πολιτειών του Κόσμου”.
Κάτω από τις ίδιες οδηγίες και καθοδήγηση, οι διεφθαρμένοι και αδαείς πολιτικοί δυτικά του “σιδηρού παραπετάσματος” έχουν υιοθετήσει μια συμπληρωματική πολιτική. Η διμέτωπη προέλαση του Διεθνούς Κομμουνισμού και της Διεθνούς Οικονομίας εξελίσσεται τώρα σε μια απειλητική κίνηση με τσιμπίδα. Αυτή η προέλαση μπορεί να ανακοπεί και οι δυνάμεις του εχθρού να καταστραφούν, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει ηθικό θάρρος που θα αντικαταστήσει την φαινομενικά υπνωτισμένη αδράνεια των λίγων εκείνων πολιτικών που είναι σε θέση να αντιληφθούν την πραγματική φύση των τρεχόντων γεγονότων.
Τέτοιο ηθικό θάρρος δεν θα υπάρξει αν οι αξιοπρεπείς, πατριώτες άνδρες και γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι χρειάζεται. Για τη διαφώτισή τους γράφτηκαν αυτά τα λόγια.
***Δικτυογραφία:
Warburg and the Kalergi Plan
