Ο όρος Long COVID χρησιμοποιείται πλέον για την κάλυψη των βλαβών από «εμβόλια»-COVID καθώς οι εταιρείες ασφάλισης υγείας αντιμετωπίζουν οικονομική κατάρρευση
Από τον Brian Shilhavy Editor, Health Impact News 12 Οκτωβρίου 2022
Τον Σεπτέμβριο 2022 αναφέραμε πώς το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων (SADS) είναι ο νέος όρος που προφανώς χρησιμοποιείται για την κάλυψη των θανάτων από τα «εμβόλια»-COVID-19 και ότι σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο είναι πλέον η Νο 1 αιτία θανάτου.
Τι γίνεται όμως με εκείνους που υφίστανται βλάβες και αναπηρίες μετά από «εμβόλια»-COVID-19, αλλά δεν πεθαίνουν;
Οι στατιστικές υγείας δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπήρξε σημαντική αύξηση των αναπηριών που είχε ως αποτέλεσμα πολλά άτομα να μην μπορούν πλέον να εργαστούν, και ο Edward Dowd υπήρξε πρωτοπόρος στη δημοσίευση στατιστικών στοιχείων υγείας στις ΗΠΑ. Και οι εταιρείες ασφαλειών ζωής το επιβεβαιώνουν.
Τα CDC, αναγκασμένα να ασχοληθούν με αυτές τις διαρκώς επιδεινούμενες στατιστικές για την υγεία, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον όρο «Long COVID» για να εξηγήσει τα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα [από τις εταιρείες ασφαλειών ζωής] τα οποία δείχνουν ότι αυτό επηρεάζει 24 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ που δεν μπορούν πλέον να εργάζονται εξαιτίας του «εμβολίου» (μεταξύ των οποίων 2 και 4 εκατομμύρια άτομα εργασιακής ηλικίας ή περίπου το 2% του εργατικού δυναμικού).
Μια περίληψη αυτών των πρόσφατα δημοσιευμένων δεδομένων καλύφθηκε σε ένα άρθρο στο Fierce Healthcare αυτή την εβδομάδα. Το Fierce Healthcare είναι μια έκδοση που καλύπτει το πεδίο του μάρκετινγκ κυρίως για επενδυτές, επομένως το άρθρο αυτό ήταν εστιασμένο στο πώς η κατάσταση αυτή θα επηρεάσει τον κλάδο ασφάλισης υγείας:
«Τα προγράμματα ασφάλισης υγείας θα πρέπει να λάβουν ορισμένες σκληρές αποφάσεις σχετικά με το πώς, ή ακόμα και με το εάν, θα πρέπει να καλύπτουν τις δοκιμές και τις θεραπείες για μακροχρόνια COVID-19, από τη στιγμή που θα διαγνωστούν».
Προς το παρόν δεν υπάρχουν διαγνωστικά τεστ που να μπορούν να προσδιορίσουν το «Long COVID», το οποίο φυσικά παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα για τον κλάδο της Ασφάλισης Υγείας, και για την Κοινωνικής Ασφάλιση στην οποία απευθύνονται αιτήσεις για επιδόματα αναπηρίας.
«Αν και τα αίτια, τα διαγνωστικά εργαλεία και οι θεραπείες για μακροχρόνιο COVID μπορεί να είναι αόριστα, τα αποτελέσματα δεν μπορούν να αγνοηθούν, σύμφωνα με τα δεδομένα των CDC που συγκεντρώθηκαν από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ, Household Pulse Survey 2022. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τις 14 έως τις 26 Σεπτεμβρίου 2022, μέσω διαδικτυακής έρευνας,
Η Long COVID βάζει τους παρόχους σε δύσκολη θέση επίσης. Το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (HHS) ταξινομεί τη μακροχρόνια COVID ως αναπηρία. Ένα άτομο που δικαιούται παροχές αναπηρίας Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να αποδείξει ότι το έχει, αλλά δεν υπάρχει ακόμη διαγνωστική απόδειξη.
Δύο από τους σημαντικότερους οργανισμούς που εκπροσωπούν σχέδια υγειονομικής περίθαλψης (τα Σχέδια Ασφάλισης Υγείας της Αμερικής και η Συμμαχία Κοινοτικών Σχεδίων Υγείας) δεν απάντησαν στα αιτήματα της Fierce Healthcare για σχολιασμό».
Παρόμοια με το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων (SADS) που σκοτώνει νέους, υγιείς ανθρώπους, τα δεδομένα των CDC δείχνουν παρεμφερή αποτελέσματα για τη Long COVID που αναπηρώνει εργασιακά νεότερες ηλικιακές ομάδες, επίσης:
Όπως δήλωσε στο Fierce Healthcare, ο Kevin Kavanagh, MD, πρόεδρος και ιδρυτής της οργάνωσης υπεράσπισης ασθενών Health Watch των ΗΠΑ:
«Πολύ συχνά παραβλέπεται το γεγονός ότι το 14,9% των ατόμων ηλικίας 18 έως 29 ετών και το 16% των ατόμων ηλικίας 30 έως 39 ετών έχουν βιώσει μακροχρόνια COVID… Αυτό υπογραμμίζει τον λόγο για τον οποίο η εστίαση μόνο χρήση στους θανάτους και τις νοσηλείες για την αξιολόγηση των κινδύνων για τους νέους είναι ακατάλληλη, επειδή ένας σημαντικός κίνδυνος είναι ο μακροχρόνιος COVID… Αυτό μπορεί να ισχύει και για τα μικρότερα παιδιά σχολικής ηλικίας».
Εφόσον δεν υπάρχουν διαγνωστικές μέθοδοι για τον εντοπισμό του Long COVID, πώς τον εντοπίζουν τα CDC; Από συμπτώματα.
Ακολουθεί η λίστα που δημοσιεύτηκε στο άρθρο του Fierce Healthcare:
Η λίστα των συμπτωμάτων των CDC για τη Μακροχρόνια COVID είναι μεγάλη, συγκεντρωμένη σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες.
1) Γενικά συμπτώματα
• Κούραση ή κόπωση που παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή
• Συμπτώματα που χειροτερεύουν μετά από σωματική ή πνευματική προσπάθεια (γνωστά και ως «αδιαθεσία μετά την άσκηση»)
• Πυρετός
Αναπνευστικά και καρδιακά συμπτώματα
• Δυσκολία στην αναπνοή ή δύσπνοια
• Βήχας
• Πόνος στο στήθος
• Καρδιά που χτυπάει γρήγορα (γνωστή και ως αίσθημα παλμών)
Νευρολογικά συμπτώματα
• Δυσκολία στη σκέψη ή τη συγκέντρωση (μερικές φορές αναφέρεται ως «ομίχλη του εγκεφάλου»)
• Πονοκέφαλος
• Προβλήματα ύπνου
• Ζάλη όταν σηκώνεστε όρθιος (ζάλη)
• Αισθήματα με καρφίτσες
• Αλλαγή στην οσμή ή τη γεύση
• Κατάθλιψη ή άγχος
Πεπτικά συμπτώματα
• Διάρροια
• Πόνος στο στομάχι
Άλλα συμπτώματα
• Πόνος στις αρθρώσεις ή στους μυς
• Εξάνθημα
• Αλλαγές στους έμμηνους κύκλους
Όλα αυτά τα συμπτώματα, φυσικά, μπορούν να βρεθούν σε αφθονία στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων Εμβολίων (VAERS) της κυβέρνησης των ΗΠΑ μετά τα “εμβόλια”-COVID-19, που προς το παρόν αριθμούν 1.432.467 αναφορές (που περιλαμβάνουν 6.531.969 συμπτώματα), οι οποίες έχουν κατατεθεί στο VAERS από τότε που εκδόθηκε η άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης (EUA) για τα πειραματικά «εμβόλια»-COVID. (Πηγή)
Για τα 30 προηγούμενα χρόνια (πριν από την εισαγωγή των πειραματικών «εμβολίων»-COVID τον Δεκέμβριο 2020), από το 1990 έως το 2019 από όλα τα εμβόλια που έχουν εγκριθεί από την FDA, κατατέθηκαν στο σύστημα VAERS 803.797 αναφορές παρενεργειών (που περιλαμβάνουν 2.994.651 συμπτώματα). (Πηγή)
Λοιπόν, εξετάζουν τα CDC τα εμβόλια»-COVID ως πιθανή αιτία του «Long COVID»;
Από το άρθρο του Fierce Healthcare:
«Ο Kavanagh είναι από καιρό υποστηρικτής της αναγκαιότητας για εμβόλια, αλλά στα δεδομένα των CDC δεν υπάρχει κατηγορία εμβολιασμού .
Η κατάσταση εμβολιασμού έγινε κάτι σαν αλεξικέραυνο κατά τη διάρκεια των κρουσμάτων του COVID-19, με όσους ακολούθησαν τις οδηγίες των CDC να σημειώνουν ότι συχνά έπρεπε να πληρώσουν (κατά μία έννοια) για την επείγουσα περίθαλψη ή/και την νοσηλεία όσων δεν το είχαν κάνει το εμβόλιο.
Σύμφωνα με τα CDC, ο εμβολιασμός «προστατεύει από τη μακροχρόνια εμφάνιση του COVID».
Αφήστε αυτό να βυθιστεί στην Αμερική, τουλάχιστον για εκείνους που εξακολουθούν να έχουν λειτουργικό εγκέφαλο και ίσως έχουν ξεφύγει από τις παρενέργειες των εμβολίων COVID-19 και μπορούν ακόμα να αντιμετωπίζουν με την κοινή λογική μια δήλωση όπως αυτή.
Τα CDC θέλουν το κοινό να πιστεύει ότι «ο εμβολιασμός βοηθά στην προστασία από τη μακροχρόνια εμφάνιση COVID». Και όταν οι νοσηλείες αυξάνονταν το 2021, όταν κυκλοφόρησαν τα εμβόλια, με περίπου το 80% του αμερικανικού κοινού να παίρνει τουλάχιστον μία δόση «εμβολίου»-COVID-19 σύμφωνα με τα CDC, ήταν οι μη εμβολιασμένοι που κατηγορούνταν για τα αυξημένα ποσοστά νοσηλείας.
Εάν και οι δύο αυτές δηλώσεις ήταν πράγματι αληθινές, δεν θα ήταν προς το συμφέρον του CDC να παρακολουθεί την κατάσταση εμβολιασμού για τον COVID-19; Σίγουρα έχουν τα δεδομένα για να το κάνουν.
Γιατί λοιπόν δεν παρακολουθούν την κατάσταση εμβολιασμού για τον COVID-19 και δεν δημοσιεύουν τα δεδομένα;
Αμφιβάλλω σοβαρά ότι η ιδιωτική βιομηχανία ασφάλισης υγείας θα μπορέσει να επιβιώσει εάν αναγκαστεί να καλύψει αυτούς τους τραυματισμούς “Long COVID” και επίσης αμφιβάλλω σοβαρά ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία αυτή τη στιγμή φέρει χρέος 31 ΤΡΙΣΙΛΙΩΝ δολαρίων, θα μπορέσει να διασώσει ή να εθνικοποιήσει τον κλάδο της Ασφάλισης Υγείας, αν και είμαι σίγουρος ότι θα προσπαθήσουν.
Δείτε επίσης:
Θύματα των «εμβολίων»-COVID-19
Σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου ενηλίκων (SADS)
[Κ.Γ. ή άλλως «εμβολιο-θανατο-ξαφνικίτιδα»]
Τελευταία ενημέρωση: Κυριακή, 16 Οκτωβρίου 2022, 22:00
Πτώσεις ηλικιωμένων: Αντιμετωπίζοντας τα κατάγματα
Οι πτώσεις στους ηλικιωμένους είναι συχνές και συμβαίνουν μάλιστα τις περισσότερες φορές μέσα στο σπίτι προκαλώντας τραυματισμούς και κατάγματα. Η μεγάλη ηλικία, η παρουσία οστεοπόρωσης, ένα τυχαίο συμβάν μέσα στο σπίτι (στραβοπάτημα, γλίστρημα, μπέρδεμα του ποδιού σ΄ ένα χαλί, ένα σκαλοπάτι που δεν πρόσεξαν κ.λπ.), μπορεί να προκαλέσουν πτώση με συνέπεια σοβαρά κατάγματα ισχίου, σπονδυλικής στήλης και ώμου, τα οποία μπορούν να περιορίσουν σημαντικά τη δραστηριότητα ενός ηλικιωμένου ατόμου ή να οδηγήσουν στο χειρουργείο.
Η πρώτη κίνηση συνήθως, ειδικά όταν ο ηλικιωμένος αδυνατεί να κινηθεί ή βρίσκεται στο πάτωμα, είναι να κληθεί ασθενοφόρο για να μεταφερθεί σε νοσοκομείο. Εκεί θα πρέπει να γίνουν κάποιες ακτινογραφίες και αναλόγως των αποτελεσμάτων, είτε επιστρέφει στο σπίτι του με οδηγίες και κάποια θεραπεία, είτε γίνεται εισαγωγή στο νοσοκομείο, αν πρόκειται για κάτι το οποίο απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Και δυστυχώς, για τους περισσοτέρους ηλικιωμένους εκείνη τη στιγμή ξεκινάει μια μεγάλη περιπέτεια, πολλές φορές με άσχημη κατάληξη.
Η αναγκαιότητα της άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης
«Όταν ένας ηλικιωμένος έχει ένα κάταγμα, το οποίο απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση (συνηθέστερα κατάγματα ισχίου) το χειρουργείο πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και αυτό, γιατί η παραμονή στο κρεβάτι πάνω από 2-3 μέρες έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική έκπτωση του μυϊκού συστήματος αλλά και της πυκνότητας των οστών του ηλικιωμένου, ο οποίος, ακόμα και να χειρουργηθεί επιτυχώς, δυσκολεύεται πάρα πολύ να σηκωθεί», τονίζει ο Κωνσταντίνος Ρέππας Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Επιστημονικός συνεργάτης Metropolitan General. Και συνεχίζει, «μοναδική εξαίρεση στην οποία επιτρέπεται μία μικρή αναμονή, πριν τη χειρουργική αντιμετώπιση ενός κατάγματος ηλικιωμένου, είναι η λήψη αντιπηκτικής αγωγής που συνήθως έχει δοθεί στον ασθενή υπό συγκεκριμένες οδηγίες από τον ειδικό καρδιολόγο».
Εξειδικευμένη ιατρική ομάδα
Η οργανωμένη αντιμετώπιση ενός χειρουργικού κατάγματος από ειδική ορθοπαιδική ομάδα, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, είναι αυτό που χρειάζεται, ώστε να επανέλθει ο ηλικιωμένος στην προηγούμενη κατάσταση δραστηριότητας, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του. Η χειρουργική αποκατάσταση πρέπει να γίνεται την ίδια ή την επόμενη μέρα και από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό. Απαραίτητη είναι η παραμονή σε θάλαμο νοσηλείας μέγιστης χωρητικότητας τριών ατόμων, που δεν αντιμετωπίζουν παθολογικά προβλήματα όπως λοιμώξεις, καθώς και ο σωστός προεγχειρητικός έλεγχος που περιλαμβάνει αιματολογικές εξετάσεις και έλεγχο από έμπειρο καρδιολόγο και αναισθησιολόγο.
Ανάρρωση και επιστροφή
Μετά από τη χειρουργική επέμβαση ο ηλικιωμένος πρέπει να επανέλθει στο οικείο περιβάλλον του όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η παραμονή στο νοσοκομείο καλό είναι να έχει διάρκεια μίας το πολύ δύο ημερών μετά το χειρουργείο, εκτός εάν συντρέχουν σημαντικοί παθολογικοί λόγοι και ο ασθενής χρειάζεται περαιτέρω υποστήριξη. Η ταχεία επάνοδος είναι απαραίτητη, γιατί πολλές φορές οι ηλικιωμένοι αποπροσανατολίζονται, καθώς ακόμα και μια ήπια άνοια ενισχύεται πάρα πολύ σε άγνωστο περιβάλλον, ιδιαίτερα μετά από μακρά παραμονή σε αυτό.
Επίσης η διαμονή σε ένα θάλαμο νοσοκομείου με πολλά άτομα με πολλές και διαφορετικές παθήσεις ακόμα και παθολογικού τύπου, είναι φυσικά κάτι το οποίο πρέπει να αποφεύγεται, καθώς οι ηλικιωμένοι είναι ευαίσθητοι σε λοιμώξεις, πόσο μάλλον όταν η γενικότερη κατάσταση είναι κρίσιμη εξαιτίας ενός σοβαρού κατάγματος. Η γρήγορη επιστροφή στο σπίτι με τη βοήθεια και υποστήριξη φυσιοθεραπευτή, είναι στοιχεία τα οποία θα στηρίξουν την υγεία του ηλικιωμένου, οδηγώντας τον συντομότερα σε επάνοδο στην προηγούμενη δραστηριότητά του.
Τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας για γρήγορη αποκατάσταση
«Σε όλη αυτή την προσπάθεια δε θα πρέπει να παραλείψουμε το πόσο σημαντική είναι η τεχνική αντιμετώπιση ενός μεγάλου κατάγματος από έμπειρο ορθοπαιδικό, ο οποίος χρησιμοποιεί τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας με μικρές τομές και με κατάλληλα υλικά, τα οποία στηρίζουν τον ασθενή και τον βοηθούν να σηκωθεί από την επόμενη κιόλας ημέρα του χειρουργείου. Η πρόοδος της αναισθησιολογίας με τη χρήση της ραχιαίας ή επισκληριδίου αναισθησίας, χωρίς να δέχεται ο ασθενής ολική νάρκωση βοηθά επίσης σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα», επισημαίνει ο κος Ρέππας.
Η σωστή, λοιπόν, αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης, η οποία πολύ συχνά αναστατώνει και δικαίως το οικογενειακό περιβάλλον ενός ηλικιωμένου, έγκειται στην επιλογή του κατάλληλου ιατρού, ο οποίος υποβοηθούμενος από μία ομάδα ιατρών ( αναισθησιολόγος, καρδιολόγος ή και παθολόγος), αλλά κι από ένα οργανωμένο νοσηλευτικό ίδρυμα, θα οργανώσει μια διαδικασία, η οποία ξεκινά από την έγκαιρη διάγνωση και μεταφορά του ηλικιωμένου μέχρι τις σωστές και συγκεκριμένες οδηγίες που θα λάβει εξερχόμενος από το νοσοκομείο.
*Σημειώνεται ότι η χθεσινή Ημέρα, η 17η Οκτωβρίου, έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος και είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη κακώσεων του μυοσκελετικού συστήματος.
