Κυριάκο Μητσοτάκη, “Άρα γε γιγνώσκεις α αναγιγνώσκεις;”
Το χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού – το τελευταίο σε μια σειρά υποκριτικών και ανούσιων διαγγελμάτων στα οποία μας έχει συνηθίσει – είναι η επιτομή του εμπαιγμού του ελληνικού λαού, εκτός βεβαίως και αν ο κ. Μητσοτάκης ζει σε άλλη χώρα, ή μάλλον σε άλλον πλανήτη, και δεν έχει συναίσθηση της ελληνικής πραγματικότητας.
Καλέ Κυριάκο μου, τι είναι αυτά που μας ξεφούρνισες χθες; Πώς μπορείς να ξεστομίζεις τόσα ασύστολα ψέματα κοτζάμ ηλιοψημένος πρωθυπουργός;
Μας είπες, χθες, ότι την 20ή Αυγούστου έκλεισε ο «δωδεκαετής κύκλος» που έφερε πόνους στους πολίτες, κι ότι σηματοδοτήθηκε “το τέλος των Μνημονίων και όσων επιβλήθηκαν στο όνομά τους: δυσβάσταχτοι φόροι και περικοπές μισθών και συντάξεων”.
Δηλαδή, δηλαδή; Να περιμένω η πετσοκομμένη κατά 45%, λόγω επάρατων μνημονίων, σύνταξή μου του Σεπτεμβρίου να πάει στα επίπεδα που ήταν το 2009; Χι, χι, Χι!
Βρε Κυριακούλη μου, γιατί κοροϊδεύεις τόσο ασύστολα τα γερόντια; Τι ψυχή θα παραδώσεις με αυτή την πέτρινη καρδιά που κρύβεις μέσα σου; Δεν κοιτάς τουλάχιστον να σβήσεις από τις οφειλές στο Δημόσιο τα κατοστάρικα που έβαλες πρόστιμο στους άνω των 60 που αρνήθηκαν να τσιμπηθούν, επειδή έτσι έκριναν και είχαν αναφαίρετο δικαίωμα ν’ αποφασίσουν για το τι θα μπει στο σώμα τους;
Θα μου πεις θέλει γενναιότητα και ταπεινότητα να παραδεχτεί κανείς τα λάθη του και να τα διορθώσει. Κι εσύ, Κούλη μου, με όλη τη συμπάθεια που σου είχα τότε που σε ψήφισα – κι από την οποία φρόντισες με νύχια και με δόντια να μην μου απομείνει ίχνος – δεν διαθέτεις ούτε γενναιότητα ούτε ταπεινότητα. Δυστυχώς, ο άκαμπτος εγωισμός και το πείσμα να υπερασπιστείς τα λάθη σου και να εκδικηθείς όσους δεν υπέκυψαν στους εκβιασμούς σου είναι η αχίλλειος πτέρνα σου και απειλεί να γίνει ο πολιτικός σου τάφος.
ΤΏΡΑ, που είναι η έσχατη ώρα για να κάνεις την ανατροπή του κακού εαυτού σου – προλαβαίνεις δεν προλαβαίνεις – παραδέξου τα λάθη σου και διόρθωσέ τα.
Θα μου πεις θέλει αρετή και τόλμη η δημόσια παραδοχή λαθών, κι αυτές οι αξίες δεν αποκτώνται εν μια νυκτί. Εγώ όμως, Κυριάκο, αθεράπευτα αισιόδοξη και ρομαντική, πιστεύω και σε θαύματα και θα προσεύχομαι να ανανήψεις έστω και την τελευταία στιγμή.
Πάμε παρακάτω:
Είπες, αθεόφοβε πρωθυπουργέ της συμφοράς μας, ότι χθες, συν τοις άλλοις, σηματοδοτήθηκε και το τέλος της υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας! Πέρασαν κιόλας τα 99 χρόνια υποθήκευσης της περιουσίας του Δημοσίου που το καλοκαίρι του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέγραψε ως ενέχυρο στους δανειστές με τον εφαρμοστικό νόμο 4389/2016 του τρίτου μνημονίου, με τον οποίο ιδρύθηκε το υπερταμείο;
Πρωθυπουργέ, είσαι με τα καλά σου; Γνωρίζεις ποιο προτεκτοράτο «κυβερνάς» με ξένες εντολές; Ή μήπως πιστεύεις ότι οι κομματικοί σου οπαδοί στους οποίους απευθύνεσαι δεν έχουν ούτε γνώση ούτε μνήμη ούτε κρίση;
Υποψιάζομαι ότι αυτός που σου έγραψε το τελευταίο «διάγγελμα» ήθελε να σε γελοιοποιήσει εντελώς, κοινώς να σε κάψει.
Και σα να μην έφταναν αυτά, μη σεβόμενος την παροιμία που λέει «στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για σχοινί» ξεστόμισες και τη δήλωση – μακάβριο ανέκδοτο – για την σε κωματώδη κατάσταση ευρισκόμενη Δημόσια Υγεία, λέγοντας ότι “τελείωσε η υποβάθμισή της”!
Τι λες βρε άνθρωπε; Δεν έχεις ακούσει τίποτα για την υποστελέχωση του ΕΣΥ σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό; Ούτε έχεις ακούσει τίποτε για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που θερίζουν καθημερινά ζωές; Ούτε έχεις ακούσει για τους θανάτους από κάθε αιτία που αυξήθηκαν κατακόρυφα το τελευταίο έτος; Μήπως ζεις σε κάποια γυάλα απομόνωσης και το μόνο που σ’ ενδιαφέρει είναι η πρωθυπουργική καρέκλα;
Πάρε πίσω τους σε αναστολή τεθέντες από σένα τον ίδιο – κι όχι από τα επάρατα μνημόνια που δήθεν τελείωσαν – υγειονομικούς, πλήρωσέ τους ολόκληρους τους μισθούς για τους μήνες που βρίσκονταν εξ αιτίας σου εκτός υπηρεσίας, και ζήτησέ τους συγνώμη για την ψυχική οδύνη που τους προκάλεσαν οι απερίσκεπτες αποφάσεις σου.
Είπαμε, οι μεγάλοι ηγέτες είναι ταπεινοί, αναγνωρίζουν τα λάθη τους και τα διορθώνουν. Εκτός κι αν θέλεις να μείνεις στην ιστορία ως Μητσοτάκης ο Μικρός.
Είπες και το άλλο πικρό ανέκδοτο στο λογύδριό σου, με σταυρωμένα, όπως πάντα τα χέρια: “Αυξήθηκε κατά 63 ευρώ ο κατώτατος μισθός. Και στηρίζονται στοχευμένα οι πιο αδύναμοι.”
Πρώτα-πρώτα το νούμερο που έδωσες είναι λάθος: Αύξηση μισθού από 663 ευρώ στα 713, σημαίνει αύξηση κατά 50 ευρώ κι όχι κατά 63. Ούτε προσθαφαίρεση δεν ξέρεις να κάνεις; Ή μήπως δεν γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου; Κρίμα βρε Κυριάκο με τόσα πτυχία που κουβαλάς!
Ωραία λοιπόν, εσύ που όπως έχεις ομολογήσει δεν έχεις γνωρίσει ποτέ πείνα ούτε φτώχεια, σεμνύνεσαι για το 50άρικο της αύξησης στον κατώτατο μισθό! Τουτέστιν για το 1, 666 ευρώ την ημέρα, με το οποίο δεν παίρνει κανείς ούτε κουλούρι! Δεν ντρέπεσαι πρωθυπουργέ; Εγώ ντρέπομαι για λογαριασμό σου. Ντρέπομαι που σε ψήφισα. Ντρέπομαι που είμαι… Ελληνίδα. Μας καταντήσατε, εσύ και οι προκάτοχοί σου στο αξίωμα, ζητιάνους στην ίδια μας τη χώρα.
Και μια και αναφέρθηκες στα θύματα της Μαρφίν, μήπως έψαξες για τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς; Όοοχι, βέβαια! Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει!
Α, ναι, λοιδόρησες και τις “άνω και κάτω πλατείες”, τότε που ο λαός δεν είχε αποχαυνωθεί πλήρως και το αστυνομικό κράτος δεν είχε ακόμη την ισχύ που του έδωσες εσύ.
Και μέσα σε όλα, αναφέρθηκες χύμα και στο «δηλητήριο» της Χρυσής Αυγής! Δαιμονοποιήσατε ένα κόμμα, ένα κίνημα, εσείς οι καραδημοκράτες της αρπαχτής, επειδή δεν αντέχατε τις αλήθειες που εκστόμιζαν μέσα και έξω από τη Βουλή. Δαιμονοποιήσατε τους «φασίστες» Χρυσαυγίτες για να εγκαθιδρύσετε εσείς το δικό σας φασιστικό παρακράτος των υποκλοπών και της λογοκρισίας, μπροστά στο οποίο ωχριούν όλες οι δικτατορίες που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα.
Και τώρα που κλείσατε στη φυλακή τους Χρυσαυγίτες, θέλετε να μας κάνετε να πιστέψουμε ότι έχουμε δημοκρατία; Λυπάμαι που, χωρίς αιδώ, γιορτάσατε προκλητικά στις 24/7, στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου, την δήθεν αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Ανάλγητοι υποκριτές!!!
Είπες και το άλλο ανέκδοτο, Κυριάκο Μητσοτάκη: «Η Ελλάδα σήμερα είναι μία άλλη Ελλάδα. Εμφανίζει υψηλή ανάπτυξη». Εδώ γελάν κι οι κότες! Πού την είδες την ανάπτυξη βρε άνθρωπε; Μήπως εννοείς “ανάπτυξη” της ακρίβειας; Αστρονομική “ανάπτυξη” των τιμών του ρεύματος, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, της βενζίνης και δεν συμμαζεύεται; Μήπως εννοείς “ανάπτυξη” των τιμών των τροφίμων πρώτης ανάγκης; Διότι εγώ μόνο αυτή την “ανάπτυξη” βλέπω και βιώνω στο πετσί μου…
Τέλος πάντων, μη σε κουράζω άλλο Κυριάκο και σου χαλάω τις διακοπές. Πώς μαύρισες έτσι βρε παιδί μου; Κάρβουνο έγινες από το ηλιοψήσιμο. Για πρόσεξέ το! Και τι ύφος πενθούντος συγγενή ήταν αυτό, τη στιγμή που ανακοίνωνες τόοοοσα υποτιθέμενα επιτεύγματα; Κακά τα ψέματα, Κυριάκο, μπορείς να ξεγελάς πολλούς αλλά τον εαυτό σου δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις. Σε προδίδει η γλώσσα του σώματος…
Τι μας φταίει, ωρέ πατριώτες, που έχουμε καταντήσει από πρώτοι έσχατοι; Τι μας φταίει που από το “ελευθερία ή θάνατος” σκύψαμε το κεφάλι έως εδάφους και προσκυνάμε αυτούς που μας μαστιγώνουν; Τι μας φταίει που γίναμε όνειδος των εθνών; Τι μας φταίει που γίναμε παράδειγμα προς αποφυγήν; Προφανώς και αναντίρρητα φταίνε όλοι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα από καταβολής του νεότερου ελληνικού έθνους. Δευτερευόντως φταίμε όλοι εμείς που τους επιλέγαμε για να μας εξαθλιώνουν. Και βεβαίως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά ισχύει και το άλλο: Κάθε λαός έχει τους άρχοντες που του αξίζουν…
Φαίνεται ότι σ’ εμάς τους Έλληνες δεν αξίζει κάτι καλύτερο. Δηλαδή, εδώ που τα λέμε, η Ελλάδα δεν γεννάει κάτι καλύτερο για να επιλέξουμε. Ξαναγυρίζουμε στα ίδια σκ@τ@ ξανά και ξανά, περιμένοντας κάτι διαφορετικό. Ο ορισμός της ηλιθιότητας!
Εύχομαι ολόψυχα καλή ανάσταση στο ελληνικό πνεύμα “Του Ωραίου, του Μεγάλου και τ’ Αληθινού” και καλή ανάπλαση του εκφυλισμένου ελληνικού κυττάρου!
Στη συνέχεια παραθέτω ολόκληρο το «διάγγελμα» του Πρωθυπουργού – πραγματικά συλλεκτικό κομμάτι – και το video για να τον απολαύσετε:
Κυριάκος Μητσοτάκης: Η 20ή Αυγούστου του 2022 είναι μία ιστορική ημέρα για την Ελλάδα και τους Έλληνες: με τον πιο επίσημο τρόπο, η χώρα μας εξέρχεται από το καθεστώς της Ενισχυμένης Ευρωπαϊκής Εποπτείας. Κλείνει, έτσι, ένας δωδεκαετής κύκλος που έφερε πόνο στους πολίτες, καθήλωση στην οικονομία και διχασμό στην κοινωνία. Για να ξεπροβάλει, όμως, ένας νέος, καθαρός ορίζοντας ανάπτυξης, ενότητας και ευημερίας για όλους.
Η σημερινή εξέλιξη σηματοδοτεί το τέλος των Μνημονίων και όσων επιβλήθηκαν στο όνομά τους: δυσβάσταχτοι φόροι και περικοπές μισθών και συντάξεων. Τραπεζικοί έλεγχοι και υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας. Υποβάθμιση της εθνικής Άμυνας, της δημόσιας Παιδείας και Υγείας. Αλλά και περιθωριοποίηση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Όλα αυτά ανήκουν, ευτυχώς, στο παρελθόν.
Στο παρελθόν ανήκουν, επίσης, και οι πληγές που άνοιξαν στον κορμό της κοινωνίας μας, αυτά τα 12 χρόνια: φανατισμοί, φωτιές, βία, αλλά και τραγικοί θάνατοι, όπως εκείνοι της Marfin. Τυφλή αμφισβήτηση των θεσμών. Πάνω και κάτω πλατείες, όπου φύτρωσε το ψέμα δίπλα στο δηλητήριο της Χρυσής Αυγής. Για ν’ ακολουθήσει, μετά, μία τετραετία δημαγωγίας που κόστισε 100 δισ. και έσπρωξε τον τόπο στο χείλος του γκρεμού. Χρειάστηκαν σκληρές μάχες κατά του λαϊκισμού για να παραμείνει η χώρα σε ευρωπαϊκή τροχιά.
Μόνον όποιος δεν λησμονεί βρίσκει τη δύναμη να προχωρεί. Γι’ αυτό και οφείλουμε να διδαχθούμε από την πρόσφατη εμπειρία. Από τις διαχρονικές και διακομματικές ευθύνες που οδήγησαν στα Μνημόνια με σπατάλες πέρα από τις αντοχές μας. Από τις πολιτικές που επιδείνωσαν τις συνέπειές τους. Αλλά και από τους χειρισμούς που απέτρεψαν την πιο γρήγορη έξοδο από την εποπτεία των διεθνών εταίρων μας.
Η Ελλάδα σήμερα είναι μία άλλη Ελλάδα. Εμφανίζει υψηλή ανάπτυξη και μεγάλη πτώση της ανεργίας, που ήδη μειώθηκε 3 μονάδες από πέρυσι και 5 από το 2019. Ενώ, ταυτόχρονα, οι πολίτες της έχουν, πλέον, απαλλαγεί ή ελαφρυνθεί από πολλούς φόρους που επιβλήθηκαν τα πέτρινα χρόνια. Όλοι πληρώνουν λιγότερες εισφορές και σχεδόν όλοι χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ. Αυξήθηκε κατά 63 ευρώ ο κατώτατος μισθός. Και στηρίζονται στοχευμένα οι πιο αδύναμοι.
Θα επαναλάβω ότι η ανάταξη της χώρας δεν ήταν ούτε ευνόητη, ούτε εύκολη. Πολύ περισσότερο καθώς επιτεύχθηκε εν μέσω αλλεπάλληλων προκλήσεων: από τις μεταναστευτικές εισβολές στον Έβρο και τη μόνιμη επιθετικότητα των γειτόνων μέχρι την παγκόσμια πανδημία και την «έκρηξη» στην ενέργεια και στον πληθωρισμό από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μέτωπα διαρκή, για τα οποία η Πολιτεία έχει διαθέσει, ήδη, 50 δισεκατομμύρια.
Κι όμως, σ’ έναν αβέβαιο κόσμο, η χώρα μας βαδίζει με τη βεβαιότητα της συνέπειας και του αποτελέσματος. Ενισχύοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις με σύγχρονα μέσα και τη Διπλωματία μας με δυναμικές πρωτοβουλίες. Θέτοντας σε νέες τροχιές τη δημόσια Παιδεία και Υγεία. Αυξάνοντας τα συλλογικά έσοδα από την υπεραπόδοση της οικονομίας. Μετατρέποντας την Ελλάδα σε ένα απέραντο εργοτάξιο με εκατοντάδες μεγάλα και μικρά έργα. Και ψηφιοποιώντας το κράτος σε τέτοιο βαθμό που ξεχνάμε πώς ήταν η ζωή μας πριν το gov.gr.
Η απαλλαγή από την Ενισχυμένη Εποπτεία σημαίνει μεγαλύτερη εθνική ευχέρεια στις οικονομικές μας επιλογές. Όχι όμως και επιστροφή στα λάθη που έφεραν την οδυνηρή μνημονιακή περιπέτεια. Άλλωστε, τα όσα προανέφερα οφείλονται, ακριβώς, σε μία συνετή πολιτική που εξαντλεί τον δημοσιονομικό χώρο, χωρίς όμως να τον ναρκοθετεί. Με μέτρα μετρημένα, που αυξάνουν τον συνολικό πλούτο υπέρ όλης της κοινωνίας.
Προχωράμε χωρίς να ξεχνάμε. Γιατί ξέρουμε, πλέον, ότι οι χαμηλότεροι φόροι οδηγούν στην ανάπτυξη και οι επενδύσεις σε νέες δουλειές.
Ξέρουμε πως η Ευρώπη δεν έχει μόνο την όψη του ελέγχου, αλλά και της αλληλεγγύης που δυναμώνει τη θέση της χώρας. Και ότι, τελικά, η οικονομική ανεξαρτησία συμβαδίζει με την εθνική, όπως και η πρόοδος του κράτους μπορεί να μεταφράζεται σε στήριξη και όφελος για κάθε ελληνικό νοικοκυριό.
Η τελευταία τριετία απαντά, έτσι, στην πράξη στα διδάγματα της τελευταίας 12ετίας. Δείχνει τον δρόμο για να μη γυρίσουμε ποτέ, μα ποτέ, πίσω στα όσα ζήσαμε. Σφυρηλατεί την αυτογνωσία μας. Και μας καλεί να βαδίσουμε ενωμένοι με όπλο την αλήθεια και τις ρεαλιστικές λύσεις και όχι το ψέμα και τις εύκολες αρνήσεις. Σε μία πορεία που ίσως να κρύβει και λάθη, αλλά που σίγουρα δεν θα είναι μία λάθος πορεία!
Στα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν, ο λαός μας υπέφερε πολλά. Όμως απέδειξε και πολλά. Χάρη στις δικές του θυσίες, η πατρίδα στάθηκε γρήγορα στα πόδια της. Τα παθήματα έγιναν μαθήματα ώριμης ευθύνης στις πολιτικές μας συμπεριφορές. Κι όταν χρειάστηκε, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εμπιστεύτηκαν και συστρατεύτηκαν με την Πολιτεία και τις υπεύθυνες δυνάμεις, απέναντι στις κοινές απειλές. Τους ευχαριστώ από την καρδιά μου.
Το αύριο μπορεί και πρέπει να είναι πιο δίκαιο, με περισσότερες ευκαιρίες σε όλους. Για να μην ξαναζήσουμε το brain drain των νέων, οι γυναίκες να ζουν και να εργάζονται με ασφάλεια και ισοτιμία, τα άτομα με αναπηρία και κάθε αδύναμος να νιώθουν τη φροντίδα του κράτους, σε μία χώρα κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και καλά αμειβόμενης εργασίας, ανοιχτής Παιδείας και αξιοπρεπούς Υγείας. Το μπορούμε.
Σήμερα η κυβέρνηση, πριν ακόμη κλείσει η πρώτη της τετραετία, γράφει τους τίτλους τέλους σε μία πολυετή δοκιμασία. Ας τους μετατρέψουμε, λοιπόν, σε πρόλογο μιας νέας συναρπαστικής διαδρομής. Με πρώτο σταθμό την ανάκτηση της Επενδυτικής Βαθμίδας και σταθερή πυξίδα το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που θα οικοδομήσει την ισχυρή, σύγχρονη και αυτοδύναμη Ελλάδα. Με σταθερότητα, συνέχεια και συνέπεια.
