Η Ρωσία η Κίνα, η Ταϊβάν οι ΗΠΑ και το “κουμπί της καταστροφής”
Η Ταιβάν αποτελεί μια βάση παραγωγής ανεπτυγμένης τεχνολογίας σε ημιαγωγούς, δίαυλους και μικροκυκλωμάτων γενικά, οι εταιρίες που έχουν εργοστάσια εκει έβαλαν αυτο που θα λέγαμε “κουμπί καταστροφής”.
Κατασκευάστριες εταιρίες τεχνολογίας ημιαγωγών και chips στην Ταϊβάν έλαβαν μέτρα καταστροφής της παραγωγής τους αν χρειαστει, λόγω της κινεζικής απειλής!
Η Ταιβάν αποτελεί μια βάση παραγωγής ανεπτυγμένης τεχνολογίας σε ημιαγωγούς, δίαυλους και μικροκυκλωμάτων γενικά, οι εταιρίες που έχουν εργοστάσια εκει έβαλαν αυτο που θα λέγαμε “κουμπί καταστροφής”.
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν, Geopolitics & Daily News
Λόγω της κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή της Ταιβάν με την παρουσία του Κινεζικού ΠΝ καθώς και την δημόσια απειλή της Κίνας πώς θα προσαρτήσει και επίσημα την χώρα, οι κατασκευάστριες εταιρίες τεχνολογίας ημιαγωγών και chips έλαβαν μέτρα καταστροφής της παραγωγής τους αν χρειαστει!
Με απλά λόγια επειδή η Ταιβάν αποτελεί μια βάση παραγωγής ανεπτυγμένης τεχνολογίας σε ημιαγωγούς, δίαυλους και μικροκυκλωμάτων γενικά, οι εταιρίες που έχουν εργοστάσια εκει έβαλαν αυτο που θα λέγαμε “κουμπί καταστροφής”.
Η διαδικασία θα αφορά την αυτόματη διαγραφή σημαντικών αρχείων και δεδομένων σχετικά με τις συγκεκριμένες τεχνολογίες, ενώ ήδη εταιρίες όπως η ΤSMC και η ASML έχουν βάλει ασφαλιστικές δικλείδες απενεργοποίησης σε κάθε chip 4ης γενιάς και μετά που θα μπορει να εκτελεστεί με απομακρυσμένη πρόσβαση σε αυτά.
Ο πόλεμος της τεχνολογίας έχει ως κύριο σημειο αναφοράς την τεχνογνωσία κάποιων πραγμάτων και ένα εξ αυτών είναι η κατασκευή και μαζική παραγωγή τέτοιων chip. Να θυμίσω πώς αυτά τα εξαρτήματα μπαίνουν πλέον σε ολες κυριολεκτικά τις ηλεκτρονικές συσκευές που έχουμε ως πολίτες και χρησιμοποιουμε στην καθημερινότητα μας. Όμως το ίδιο ισχύει και για όπλα ανώτερης τεχνολογίας και φυσικά ηλεκτρονικά συστήματα κάθε μορφής. Εκείνος που θα ελέγχει την τεχνολογία αυτή και φυσικά θα έχει πρόσβαση χωρις έλεγχο σε αυτήν, θα αποκτήσει και την κυριαρχία που αναζητεί.
Η Κίνα το γνωρίζει αυτό. Και αφού δεν κατάφερε να ελέγχει τις εκτάσεις λιθίου στην Ασία σε διάφορες περιοχές, προχωρά στο επόμενο βήμα που είναι η κυριαρχία επί της παραγωγής των chips. Το ξεκίνησε με μια “δανειστική πολιτική οικονομικής εξάρτησης” προς απόφοιτους μηχανικούς πανεπιστημίων και επιχειρήσεις (και όχι μόνο) όπου οι συγκεκριμένοι ουσιαστικά βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Κινεζικής ηγεσίας λόγω των οικονομικών οφειλών τους.
Η πρόσφατη κλιμάκωση της έντασης οδήγησε στις παραπάνω αντιδράσεις και έρχεται ως συνέχεια ίσως και του σκεπτικού της προεδριας των ΗΠΑ (τόσο επί Τράμπ όσο και επί Μπάιντεν) να εμποδίσουν την μεταφορά τεχνογνωσίας στην Κίνα με κάθε τρόπο. Κάτι που αφορά φυσικά και την Ρωσία καθώς τα τεχνολογικά εξαρτηματα για τα οπλικά συστηματα της, λαμβάνονται πλέον μόνο από την Κίνα.
