Οι νομοθέτες θα πρέπει να γνωρίζουν και να μη ξεχνάνε ότι η έννοια της
«ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (για οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση)» αν νομοθετηθεί έρχεται κατ’ελάχιστο σε αντίθεση, καταπατά τον
ν. 2619/ΦΕΚ Α΄ 132/19.6.1998, που αποτελεί εσωτερικό δίκαιο με υπέρ-νομοθετική ισχύ,
υπερισχύοντας έναντι κάθε
ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ διάταξης νόμου (
28 §1 Συντ), ήτοι η οποιαδήποτε μορφής υποχρεωτικότητα (ως νομοθετική έννοια) τίθεται άκυρη εξ ορισμού ακόμα και αν εγκριθεί δια ψήφου και κανένας πολίτης δεν υποχρεούται να την τηρήσει.
Η προσέγγιση του θέματος της Υγείας από τους νομοθέτες με το νομοσχέδιο του Υπ.Υγ. για την Δημόσια Υγεία
«Πρόληψη, Προστασία, και Προαγωγή της Υγείας-Ανάπτυξης των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας» είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη στο σύνολο της και κακόβουλα απαράδεκτη στο μέρος όπου προαναγγέλλει οποιαδήποτε μορφή ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και φυσικά ολοκληρωτικά αντίθετη σε πλείστες Συνταγματικές, Ευρωπαϊκές, Διεθνείς Νομοθεσίες υπερεθνικής ισχίος και την εκ γενετής ανθρώπινη υπόσταση, αυτονομία και ακεραιότητα και στέλνει την Ελλάδα πίσω στην Γερμανική Κατοχή ή καλύτερα ακόμα πιο πίσω στην Τουρκοκρατία ή ακόμα πιο σωστά πίσω στον Μεσαίωνα της Θεοκρατίας και στο κάψιμο στη πυρά, (το σώμα του υπηκόου ανήκει στο Θεό και στο Βασιλιά και όχι στον ίδιο).
Η συγκεκριμένη νομοθεσία πριν προχωρήσει περαιτέρω θα πρέπει να εισάγει το ακόλουθο επεξηγηματικό άρθρο με απόλυτη σαφήνεια.
Ειδάλλως στη περίπτωση που οι νομοθέτες αγνοήσουν όλες τις Συνταγματικές, Ευρωπαϊκές, Διεθνείς Νομοθεσίες υπερεθνικής ισχύς (και την εκ γενετής ανθρώπινη υπόσταση, αυτονομία και ακεραιότητα όπως δόθηκε και ορίσθηκε από τον Δημιουργό) και προχωρήσουν σε νομοθετικούς όρους και νομοθετικά τερτίπια που θα εκλαμβάνουν τον άνθρωπο ως αντικείμενο ή υποκείμενο κατά τη βούληση των αρχών ή κατά την βούληση επαγγελματικών ομάδων ή ιδιωτικών εταιρειών για οποιαδήποτε δικαιολογία, τους συνιστώ να αναθεωρήσουν τους ειδεχθείς στόχους τους γιατί είναι προφανές ότι θα είναι υπόλογοι για εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα.
1ο ΑΡΘΡΟ.. Υπεράνω όλων των κάτωθι άρθρων του παρόντος Νόμου, έχουν ισχύ τα ακόλουθα.
Όλα τα θεμελιώδη, απαρέγκλιτα, αναφαίρετα και εκ γενετής δικαιώματα του ανθρώπου όπως αυτά έχουν ορισθεί από συνταγματικές, υπερεθνικές και παγκόσμιες συμβάσεις (τα οποία εκφράζουν την έννοια της Ανθρώπινης Υπόστασης και της Ανθρώπινης Ακεραιότητας και Αυτονομίας). ΔΕΝ είναι ούτε συζητήσιμα ούτε προς διαπραγμάτευση ούτε υφίσταται θέμα εξαιρέσεων και καταστρατήγηση τους για οποιοδήποτε λόγο, από οποιοδήποτε άλλο άρθρο του παρόντος νόμου ή άλλου νόμου προγενέστερου ή μεταγενέστερου, ήτοι
-Το δικαίωμα της «πλήρης ενημέρωσης και της απόλυτης συναίνεσης» για οποιαδήποτε ιατρική πράξη (Ως ιατρική πράξη εννοούμε κάθε επέμβαση στο σώμα του ασθενούς για λόγους διαγνωστικούς, θεραπευτικούς ή προληπτικούς.)
-Το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα της ακεραιότητας και αυτονομίας του ανθρώπινου σώματος και τον ορισμό ως βασανιστηρίου και εγκλήματος ενάντια της ανθρωπότητας της υποχρεωτικής εξαναγκαστικής χορήγησης οιουδήποτε προϊόντος χωρίς συναίνεση.
-Τα συμφέροντα και η ευηµερία του ανθρώπινου όντος θα υπερισχύουν έναντι μόνο του κοινωνικού συµφέροντος ή της επιστήµης ήτοι θα υπερισχύουν έναντι οιουδήποτε πρότασης υποχρεωτικής εξαναγκαστικής χορήγησης οιουδήποτε προϊόντος χωρίς συναίνεση για τον έλεγχο οιονδήποτε καταστάσεων αφορούν τον αυθαίρετο ορισμό της Δημόσιας Υγείας
-του αναφαίρετου και απαράβατου δικαιώματος στην εκπαίδευση όλων των παιδιών χωρίς διακρίσεις οιασδήποτε μορφής και εκβιασμούς για την στέρηση αυτού
-του δικαιώματος του ιατρικού απορρήτου και του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων για οποιαδήποτε δημόσια και ιδιωτική απαίτηση
ΔΕ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ και Εξ ΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ (η χορήγηση άλλου ιατροφαρμακευτικού προϊόντος) ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ και το προτεινόμενο
Άρθρο 1 του παρόντος Νόμου απλά θα επαναδιατυπώνει συνοπτικά και πιο ξεκάθαρα τα ακόλουθα
1ον -Τις Συνταγματικές διατάξεις των άρθρων
2 § 1 Συντ., όπου κατοχυρώνεται ο σεβασμός και η προστασία της ανθρώπινης αξίας ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, (διάταξη η οποία ανήκει στον σκληρό και μη αναθεωρήσιμο πυρήνα του Συντάγματος),
το άρθρο 5 § 1 Συντ., το οποίο θεσπίζει το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, καθώς και
το άρθρο 9 § 1 Συντ., που αφορά στην προστασία του ιδιωτικού βίου.
2ον -Τον ”Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης”
το αρθρο 3 § 2 περ. α΄: «Στο πεδίο της ιατρικής και της βιολογίας πρέπει να παρατηρούνται ιδίως τα εξής: α. Η ελεύθερη και εν επιγνώσει συναίνεση του ενδιαφερόμενου, σύμφωνα με τις λεπτομερέστερες διατάξεις του ορίζονται από το Νόμο»
3ον -Την Σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ατόμου σε σχέση με τις εφαρμογές της βιολογίας και της ιατρικής η οποία υπογράφηκε στις
4 Απριλίου του 1997 στο Oviedo της Ισπανίας και κυρώθηκε από τη χώρα μας με τον
ν. 2619/ΦΕΚ Α΄ 132/19.6.1998, και αποτελεί έκτοτε εσωτερικό δίκαιο με υπέρ-νομοθετική ισχύ, υπερισχύοντας έναντι κάθε ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ διάταξης νόμου (28 §1 Συντ).
Ειδικότερα, τα άρθρα 5 έως 10 της ως άνω Σύμβασης.
«Επέμβαση σε θέματα υγείας μπορεί να υπάρξει μόνον, αφού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δώσει την ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούμενης σχετικής ενημέρωσής του» (5 § 1),
«Το πρόσωπο αυτό θα ενημερώνεται εκ των προτέρων καταλλήλως ως προς το σκοπό και τη φύση της επέμβασης, καθώς και ως προς τα επακόλουθα και τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί ελεύθερα και οποτεδήποτε να ανακαλέσει τη συναίνεση του. (5 § 2), «Τα συμφέροντα και η ευηµερία του ανθρώπινου όντος θα υπερισχύουν έναντι μόνο του κοινωνικού συµφέροντος ή της επιστήµης»
4ον -Τον νόμο 3418/2005 ο οποίος συμπεριέλαβε την ”Σύμβασης του Οβιέδο” και αποτελεί πλέον τον ισχύοντα Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας στη χώρα μας και επανέλαβε ουσιαστικά τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις της Σύμβασης του Οβιέδο, ρυθμίζοντας διεξοδικά τα ζητήματα της ενημέρωσης και της συναίνεσης στα υπ’ αριθ. 11. Άρθρο.
Υποχρέωση ενημέρωσης 1.
«Ο ιατρός έχει καθήκον Αληθείας προς τον ασθενή. Οφείλει να ενημερώνει πλήρως και κατανοητά τον ασθενή για την πραγματική κατάσταση της Υγείας του , το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της προτεινόμενης ιατρικής πράξης , τις συνέπειες και τους ενδεχόμενους κινδύνους ή επιπλοκές από την εκτέλεσή της, τις εναλλακτικές προτάσεις , καθώς και για τον πιθανό Χρόνο αποκατάστασης , έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να Σχηματίζει πλήρη εικόνα των ιατρικών , κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων και συνεπειών της κατάστασής του και να προχωρεί, ανάλογα , στη λήψη αποφάσεων». και
Όπου, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 12:
«Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή», ενώ στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται λεπτομερώς πως για να είναι έγκυρη η εν λόγω συναίνεση χρειάζεται να συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις
– η ικανότητα για συναίνεση:
– η προηγούμενη ενημέρωση του ασθενούς από τον θεράποντα ιατρό κατ’ άρθρο 11 ΚΙΔ, η οποία πρέπει να είναι ΠΛΗΡΗΣ, σαφής και κατανοητή
– η απουσία ελαττωμάτων κατά τον σχηματισμό της βούλησής του: η ελαττωματικότητα της βούλησης για συναίνεση του ασθενούς λόγω ΠΛΑΝΗΣ, ΑΠΑΤΗΣ, ΑΠΕΙΛΗΣ έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της τυπικά δηλωθείσας συναίνεσης, χωρίς να απαιτείται η δικαστική προσβολή της ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια αμφισβήτησής της εκ μέρους του ασθενούς.
– η απουσία αντίθεσης της συναίνεσης του ασθενούς στα χρηστά ήθη, η οποία θα πρέπει να αναζητηθεί, κυρίως, στον σκοπό και στα κίνητρα που οδηγούν στη διενέργεια της ιατρικής πράξης
– η πλήρης κάλυψη της ιατρικής πράξης από τη δοθείσα συναίνεση, αφού η συναίνεση αφορά συγκεκριμένη κάθε φορά ιατρική πράξη και καλύπτει μόνο αυτήν κατά περιεχόμενο και χρόνο.
Αντιθέτως, η «λευκή» συναίνεση, η οποία περιλαμβάνει κάθε απαραίτητη ιατρικά ενέργεια για την αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς δεν θεωρείται ισχυρή.
-Η κατά τα ανωτέρω, λοιπόν, ενημέρωση απαιτείται να είναι πλήρης, σαφής και ευχερώς κατανοητή από τον ασθενή, ώστε να του επιτρέπει να σχηματίσει πλήρη εικόνα των ιατρικών, κοινωνικών και οικονομικών παραμέτρων της κατάστασής του και να λαμβάνει αποφάσεις ο ίδιος ή να μετέχει στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την παροχή της συναίνεσής του ως προς τη διενέργεια των προτεινόμενων ιατρικών πράξεων που είναι δυνατόν να προδικάσουν τη μετέπειτα ζωή του (άρθρο 47 § 4 εδαφ. γ΄ ν. 2071/1992).
Η ενημέρωση του ασθενούς από τον ιατρό αφορά, βέβαια και στα τρία είδη της:
Τη γενική ενημέρωση/πληροφόρηση, τη θεραπευτική και, φυσικά, τη νομιμοποιητική. Οποιαδήποτε άρνηση ή παράλειψη ως προς τη συγκεκριμένη υποχρέωση μπορεί κάλλιστα να συνιστά ιατρικό σφάλμα γενεσιουργό της αστικής, της ποινικής αλλά και της πειθαρχικής ευθύνης του ιατρού.
Και ο νόμος 3252/2004 σχετικά με τη σύσταση της ΕΝΕ που ανάγει πλέον την παράβαση των καθηκόντων και των υποχρεώσεων του
Κώδικα Νοσηλευτικής Δεοντολογίας σε πειθαρχικό παράπτωμα (άρθρο 25) και προβλέπει επιβολή πειθαρχικών ποινών σε περίπτωση διαπίστωσής τους.
Κατά συνέπεια, μη συνδρομή στην ενημέρωση του ασθενούς συνιστά νοσηλευτικό σφάλμα γενεσιουργό της πειθαρχικής ευθύνης του νοσηλευτή.
5ον -Τη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΊΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ, σύμφωνα με την σχετική πρόβλεψη της οποίας «ο ασθενής έχει το δικαίωμα, αφού ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας του, να συμφωνήσει με τη θεραπεία που του προτείνεται ή να διαφωνήσει με αυτήν και να μη δεχθεί θεραπεία». Και σύμφωνα με υπέρτατη αρχή της ιατρικής επιστήμης, «voluntas aegroti suprema lex» . Ο υπέρτατος νόμος «Είναι η βούληση του ασθενούς».
6ο –Τις διατυπώσεις του ”Κώδικας της Νυρεμβέργης” που εν ολίγοις προστατεύει τους πολίτες από την αυθαιρεσία, τον δογματισμό και τους απάνθρωπους πειραματισμούς της επιστημονικής κοινότητας σε διαγνωστικό, προληπτικό, ερευνητικό ή θεραπευτικό επίπεδο.
«Η εθελοντική ενημερωμένη συναίνεση του ανθρώπου είναι απολύτως απαραίτητη» και όσοι δεν τήρησαν αυτή την αρχή κατέληξαν στην κρεμάλα σε κάποιους αλγεινούς χρόνους «The voluntary informed consent of the Human Subject is absoltely essential»
7ο Το άρθρο 16 του Συντάγματος και το άρθρο 28 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΟΗΕ, 1989, επικυρώθηκε στη χώρα μας με τον ν. 2101/1992, ΦΕΚ Α’ 192)
όπου κατοχυρώνεται το αναφαίρετο και απαράβατο δικαίωμα στην εκπαίδευση και σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 5) και της Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 29) όπου κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην ανάπτυξη της προσωπικότητας σε συνάρτηση με τον σκοπό της εκπαίδευσης.
Καμία αρχή, κυβέρνηση, οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός, κρατικός ή παγκόσμιος και κανένας Ε.Υ. δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει το αναφαίρετο δικαίωμα της σωματικής αυτονομίας και ακεραιότητας οποιουδήποτε πολίτη και για οποιοδήποτε λόγο και να χορηγήσει το οποιοδήποτε προϊόν χωρίς την πλήρως ενημερωμένη και απόλυτα εθελοντική συγκατάθεση του παραλήπτη.
Στην αντίθετη περίπτωση ο παραλήπτης δεν θεωρείται ΑΝΘΡΩΠΟΣ αλλά αντικείμενο (δήθεν ισχνά επιστημονικές δικαιολογίες που προπαγανδίζονται και διαφημίζονται με παραπλανητικό σκοπό, εκτός του ότι ουδέποτε έχουν τεκμηριωθεί, επί το πλείστον είναι ανούσιες λόγω της φύσης των προϊόντων προς χρήση και το απόλυτο δικαίωμα της σωματικής αυτονομίας και ακεραιότητας χωρίς εξαιρέσεις).
ΔΕ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ και Εξ ΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ ΕΜΒΟΛΙΟ (η χορήγηση άλλου ιατροφαρμακευτικού προϊόντος) ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ.
ΔΙΟΤΙ απλούστατα η οποιαδήποτε υποχρεωτικότητα εξ οιαδήποτε δικαιολογίας, καταπατά όλα τα αναφαίρετα και απαρέγκλιτα ανθρώπινα δικαιώματα όπως περιγράφονται σαφέστατα ως άνωθεν και όπως ο Θεός μας παρείχε από τη γέννηση μας (μιας και δε χρειάζεται να νομοθετηθεί ότι το σώμα μου, μου ανήκει και δεν είναι αντικείμενο κανενός ή ότι η φροντίδα και προστασία της ακεραιότητας του σώματος των παιδιών είναι δικαίωμα και υποχρέωση μόνο των γονέων και με νομική ισχύ και η χορήγηση χημικών, μεταλλαγμένων, χιμαιρικών, ανασφαλών προϊόντων σε υγιή μωρά και παιδιά ΔΕΝ είναι επ’ουδενί υποχρέωση των γονέων και είναι συνυπεύθυνοι εαν δεν διαφυλάξουν την υγεία των παιδιών τους).
Η εθνική, υπερεθνική και παγκόσμια θέσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Παιδιού ΔΕΝ δίνει δικαίωμα σε καμία αρχή δημόσια ή ιδιωτική να θεσπίσει κανόνες, οδηγίες, νόμους που δύναται να στερούν κάποιο από όλα τα εκ γενετής, απαρέγκλιτα και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε επί το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας, ούτε υπό τον εκβιασμό της στέρησης ενός άλλου αναφαίρετου δικαιώματος
(ο εκβιασμός της στέρησης του δικαιώματος στην παιδεία και η απαίτηση της εκβιαστικής συναίνεσης είναι φυσικά ειδεχθές έγκλημα).
Το σώμα του κάθε ανθρώπου ανήκει στον ίδιο και μόνο στον ίδιο και σε κανέναν άλλο και για οποιαδήποτε λόγο, υπεύθυνοι για τα παιδιά είναι οι γονείς και μόνο οι γονείς και κανένας άλλος.
Η οποιαδήποτε υποχρεωτικότητα οποιουδήποτε ιατροφαρμακευτικού προϊόντος ΔΕΝ νοείται σε ανθρώπινες πολιτισμένες και δημοκρατικές κοινωνίες, η οποιαδήποτε αντίθετη αντίληψη από τους νομοθέτες περί του απολύτου κανόνα της ακεραιότητας του σώματος του καθενός εμπεριέχει στοιχεία φασιστικής, σταλινικής, εγκληματικής, δουλεμπορικής, παπικής, πατερναλιστικής και απολυταρχικής υφής η οποία αντιμετωπίζει τους πολίτες ως αντικείμενα όπου η αρχή μπορεί να τα κάνει ότι θέλει και η ατεκμηρίωτη αποπροσανατολιστική δικαιολογία περί προστασίας της δημόσιας υγείας είναι απλά δικαιολογία και δεν έχει καμία αξία όταν ο στόχος της είναι η αντιμετώπιση του ανθρώπου ως αντικείμενο.
Η υποχρεωτικότητα (διαγνωστικών, προληπτικών, θεραπευτικών, κλπ) ιατρικών παρεμβάσεων δημιουργεί απλά πελάτες και δεν έχει καμία σχέση με την Υγεία και απλά αποδεικνύει ότι όσοι τις προωθούν δουλεύουν για όσους κερδίζουν από τις εκάστοτε ιατρικές παρεμβάσεις.
(ακραίες περιπτώσεις εξαιρέσεων στο απόλυτο ορισμό της συναίνεσης φυσικά και υφίσταται σε περιπτώσεις ζωής και θανάτου, όπου αδιαμφισβήτητα ο θάνατος είναι βέβαιος αν δε χορηγηθεί π.χ. ένεση ινσουλίνης σε υπογλυκαιμικό σοκ, ή ένεση επινεφρίνης σε αναφυλακτικό σοκ αν και ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις η συναίνεση πρέπει να ζητείται)
Μέτρα αποτροπής επιδημιών (μεταδιδόμενων νοσημάτων) που περιλαμβάνουν τη χορήγηση ιατροφαρμακευτικών προϊόντων χωρίς την ενημερωμένη συναίνεση και συγκατάθεση του παραλήπτη, ΔΕΝ νοούνται και ΔΕΝ νομιμοποιούνται αν ΔΕΝ σέβονται απόλυτα όλα τα άνωθεν ανθρώπινα δικαιώματα και ΔΕΝ είναι ούτε καν απαραίτητα, όπως ξεκάθαρα αναδεικνύεται κάτωθι.
Λοιμώδη νοσήματα που εξαλείφθηκαν ή περιορίστηκαν δραματικά ΧΩΡΙΣ τη χρήση (και χωρίς καν την ύπαρξη προϊόντων)
δήθεν προληπτικών προϊόντων στην Ελλάδα του προηγούμενου αιώνα (ή όπου η χρήση τους ήταν ελάχιστη και άρα δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στο περιορισμό των επιδημιών και στην εξάλειψη), πανώλη, χολέρα, οστρακιά, κίτρινος πυρετός, άνθρακας, ελονοσία, Φυματίωση
(όπου θέριζε η ελονοσία, θέριζε και η φυματίωση, η οποία δεν περιορίστηκε φυσικά λόγω του εμβολίου αλλά για πάρα πολλούς και άλλους λόγους που επεξηγούνται απόλυτα από το περιορισμό της νόσου στην Αμερική χωρίς τη χρήση του κυριολεκτικά άχρηστου εμβολίου), εξανθηματικός (επιδημικός) τύφος (μέσο μετάδοσης = ψείρες), δάγκειος πυρετός, τυφοειδής και παρατυφοειδής πυρετός (κοιλιακός τύφος-σαλμονέλα), ευλογιά (στην Ελλάδα ουδέποτε η κάλυψη των εμβολίων πέρασε στο σύνολο του πληθυσμού το 20% και όπου χρησιμοποιήθηκε προκάλεσε περισσότερο κακό με επιδημίες, ευλογιάς εξ εμβολίου, σύφιλης, λέπρας και άλλων βακτηριακών λοιμώξεων, σε όλο το πλανήτη ειδικά πριν κατασκευαστεί the first, second & third generation of smallpox vaccines μετά τη δεκαετία του ’60, και υπόψη τα τελευταία 13 δηλωθέντα ως ευλογιά κρούσματα στην Ελλάδα ήταν το 1950 και η δήθεν πολυδιαφημιζόμενη εκστρατεία του ΠΟΥ ξεκίνησε το 1967, ήτοι 17 έτη μετά την ήδη εξαφανισμένη ευλογιά!!!!).
Εν κατακλείδι, μέτρα που πραγματικά έχουν αποδειχθεί ως αποτελεσματικά σε περιπτώσεις επιδημιών μεταδιδόμενων νοσημάτων είναι η αναγνώριση, ο διαχωρισμός, η απομόνωση, η σωστή απολύμανση, το vector control, οι σωστοί κανόνες υγιεινής (ειδικά σε δημόσιους χώρους), η σωστή διαχείριση των πόσιμων υδάτων και των λυμάτων, οι σωστοί κανόνες αερισμού χώρων νοσηλείας, η προσωπική υγιεινή π.χ. το πλύσιμο των χεριών, η φυσική ανοσία του πληθυσμού, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού με σωστή διατροφή κλπ ανάλογα πάντα της φύσης και του μέσου μεταδοτικότητας (κανόνες που σήμερα θα δούμε ότι ΔΕΝ τηρούνται ούτε κατ’ελάχιστο ακόμα και σε δημόσιους χώρους παροχής υγείας όπως δημόσια νοσοκομεία, κέντρα υγείας, κλπ).
Επιπρόσθετα, Ο κατ’οίκον περιορισμός (εφόσον αυτός που τον θέτει φροντίζει οικονομικά και το ευ ζην του περιορισθέντα) λύνει άμεσα οποιαδήποτε ‘‘ατεκμηρίωτη ανησυχία” περί προστασίας της αγέλης ή της δημόσιας υγείας από προϊόντα που αδυνατούν να δημιουργήσουν πραγματική ανοσία άρα πραγματική προστασία ή να διακόψουν μια επιδημία.
Ουδέποτε η χορήγηση οποιουδήποτε φαρμακευτικού προϊόντος δεν σταμάτησε επιδημίες ακόμα και στις περιπτώσεις που η προκατάληψη της δογματικής ιατρικής μπορεί να δηλώνει και να προωθεί το αντίθετο (διαστρεβλώνοντας την ιστορική αλήθεια) χωρίς να διαθέτει όμως έγκυρα, αντικειμενικά, απροκάλυπτα ανεξάρτητα και πραγματικά επιστημονικά δεδομένα.
Ο μη εμβολιασμός ή ο μερικός εμβολιασμός όπως πληθώρα προπαγανδίζει αυθαίρετα και ατεκμηρίωτα, δε θέτουν σε κίνδυνο τον πληθυσμό σε περίπτωση επιδημίας γιατί απλούστατα η πλειονότητα αυτών ΔΕΝ παρέχουν καν προστασία ενάντια στη μόλυνση και στη μετάδοση και η προστασία/συγκάλυψη από την εκάστοτε ασθένεια είναι σε μεγάλο βαθμό προβληματική, πλείστα δύναται να διασπείρουν το ζωντανό μεταλλαγμένο ιό και φυσικά να προκαλούν τεχνητές (artificial) ασθένειες (που σχεδόν ουδέποτε δηλώνονται και καταγράφονται) και πλείστα προκαλούν διαταραχές και δυσβίωση στο ανθρώπινο μικροβίωμα (όπου η ισορροπία και η ομοιόσταση είναι προαπαιτούμενο Υγείας) και ειλικρινά είναι λυπηρό να διακρίνεις τέτοια άγνοια ακόμα και από Ε.Υ ή πιο σωστά να είναι αρνητές της επιστήμης οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι της και όσους θέλουν να την πουλήσουν ως θέσφατο.
Εν ολίγοις και σε απόλυτο επιστημονικό βαθμό μιας και τα ακόλουθα είναι βασικές ιατρικές γνώσεις και όλοι οι Ε.Υ και αρμόδιοι γνωρίζουν ή θα έπρεπε να γνωρίζουν.
• Εμβόλια που χαρακτηρίζονται ως Non-Live (Inactivated/killed: Polio (IPV), Toxoid, Diphtheria, tetanus (part of DTaP combined immunization του κοκίτη μπορεί να συμπεριληφθεί εδώ αν και θεωρείται Subunit/conjugate) ΔΕΝ έχουν καν ούτε λογική σχέση με τον όρο «ανοσία της αγέλης εξ εμβολίων = προστασία της δημόσιας υγείας = έλεγχο επιδημιών» διότι απλούστατα ΔΕΝ μπορούν να προστατέψουν ενάντια στη μόλυνση και στη μετάδοση, διασπορά (ήτοι δεν υφίσταται ΑΝΟΣΙΑ στη μόλυνση, μετάδοση διασπορά) του παθογόνου οργανισμού και όποια προστασία διαφημίζεται αφορά μόνο το παραλήπτη του εκάστοτε προϊόντος και το βαθμό εμφάνισης συμπτωμάτων ή μετατροπής (όχι και τόσο καλή) της κλινικής εικόνας της νόσου.
Σε απλά ελληνικά, αν ένας εμβολιασμένος και ένας ανεμβολίαστος έρθουν σε επαφή με το μικρόβιο του κοκίτη ή της διφθερίτιδας και οι δύο θα μολυνθούν και οι δύο θα μεταδίδουν τον ιό στις ευπαθείς ομάδες (που τόσο πολύ οι αρμόδιοι θέλουν να προστατέψουν), μόνο που ο εμβολιασμένος μπορεί να μην εμφανίζει τα εμφανή συμπτώματα της ασθένειας και άρα να είναι μεγαλύτερος κίνδυνος ως ασυμπτωματικός φορέας από ότι ένας ανεμβολίαστος που είναι πιο πιθανό να είναι φανερά άρρωστος και θα αποφύγει φυσικά την επαφή και τη διασπορά του μικροβίου στους γύρω του και σε ευάλωτα άτομα.
ΑΡΑ ο εμβολιασμός στη συγκεκριμένη περίπτωση ΕΚΘΕΤΕΙ σε μεγαλύτερο κίνδυνο όλες τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού που δεν μπορούν να εμβολιαστούν και είναι καταστροφικός για την Δημόσια Υγεία.
Και μη ξεχνάμε πληθώρα αποδείξεων του susceptibility που δημιουργείται σε άλλες λοιμώξεις από αυτού του είδους τα εμβόλια.
• Εμβόλια που και αυτά χαρακτηρίζονται ως Non-Live, Subunit/conjugate, Haemophilus influenzae type b (Hib), Pneumococcal, Meningococcal, ήτοι όλα τα εμβόλια που στοχεύουν commensal bacteria (μερικούς από τους πολλούς ορότυπους του Πνευμ/κου, Μην/κου, Αιμ.Ινφλ.) κοινούς ένοικους
(και όχι εκ φύσεως παθογόνους) του ανθρώπινου μικροβιώματος του άνω αλλά και κάτω αναπνευστικού συστήματος
(αφού πλέον το δόγμα της πνευμονικής στειρότητας έχει ήδη καταρρεύσει και απομυθοποιηθεί από πλειάδα επιστημονικών μελετών)
τα οποία απλά διαταράσσουν την ισορροπία ενός πολύπλοκου συστήματος (μια ισορροπία που είναι προαπαιτούμενο για ένα υγιή ξενιστή), μια διαταραχή που δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της ανοσίας της αγέλης και προστασία των ευπαθών ομάδων από μόλυνση και διασπορά απλά και μόνο γιατί το μικροβίωμα του εκάστοτε ξενιστή πάντα θα υφίσταται και δισεκατομμύρια μικρόβια θα τον μολύνουν και θα τα μεταφέρει και θα τα μεταδίδει στο βαθμό της συμβίωσης που υφίσταται.
Και ένα μικρό προβληματάκι που αγνοείται είναι ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια δύναται να διαταράξουν την ισορροπία του μικροβιώματος και να προκαλέσουν δυσβίωση κάτι που αποδεδειγμένα μπορεί να προκαλέσει ασθένεια βαριάς μορφής επί το πλείστον.
Και η αύξηση της πνευμονίας (all cause) και σοβαρών επιπλοκών αυτής (εμπύεμα, νεκρωτική πνευμονία, κλπ) τις τελευταίες δεκαετίες είναι μια αλγεινή πραγματικότητα που εσκεμμένα η Ιατρική την αγνοεί απλά και μόνο γιατί στοχεύει με γενετικά τροποποιημένα σκευάσματα φιλικούς ένοικους του ανθρώπινου μικροβιώματος επειδή δεν μπορεί να στοχεύσει την ασθένεια καθαυτή (π.χ. πνευμονία).
• Εμβόλια ζώντων (εξασθενημένων) ιών, Live, attenuated: Vaccinia (smallpox), Measles, mumps, rubella (MMR combined vaccine), Varicella (chickenpox), Influenza (nasal spray), Rotavirus, Zoster (shingles), Yellow fever.
Αδυνατούν να δημιουργήσουν πραγματική προστασία της δημόσιας υγείας μέσω της ανοσίας της αγέλης λόγω της υφής τους (ζώντα), ήτοι είναι αδύνατο να σταματήσεις μια επιδημία όταν το μέσο που χρησιμοποιείς για να ανοσοποιήσεις το πληθυσμό είναι ζωντανός ιός που εκλύεται, διασπείρεται και εν δυνάμει μεταδίδεται αλλά και λόγω της πολλαπλής αποτυχίας τους ανεξαρτήτως δόσεων (vaccine failures,
H αποτελεσματικότητα του εμβολίου της Ιλαράς 54% για 2 δόσεις MMR –που είναι πιο κοντά στη πραγματική και όχι στη διαφημιστική αποτελεσματικότητα- π.χ. που αναδείχθηκε σε ελεγχόμενη μελέτη που έγινε σε νοσοκομείο της Ολλανδίας είναι η καλύτερη απόδειξη της παραπλανητικής διαφήμισης που υφίσταται για δεκαετίες).
Επίσης η καλύτερη απόδειξη της αλγεινής πραγματικότητας με τη χρήση ζώντων-εξασθενημένων ιών είναι η εξάλειψη της νόσου της ευλογιάς με ένα ‘’εμβόλιο’’ ζώντα ιού που επιτευχθεί ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ σταματήσαμε τους εμβολιασμούς.
ΑΝ και η ύπαρξη και εύρεση αυτού του ιού εξ εμβολίου ακόμα και σήμερα (που δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι και πως ακριβώς δημιουργήθηκε) πλέον ελεύθερου στη φύση θα έπρεπε να ανησυχεί τους αρμόδιους αλλά δυστυχώς αγνοείται επιμελώς.
Ενός ιού (Vaccinia Virus, αγνώστου προελεύσεως!!) που ακόμα κυκλοφορεί ελεύθερος στη φύση και προκαλεί κρούσματα ευλογιάς (ή κάτι σαν την ευλογιά με τη συνήθη πρακτική του μασκαρέματος) σε ζώα και ανθρώπους (λατινική αμερική, αφρική, κλπ) και φυσικά η υφή του ιού και το πιθανό πρόβλημα που ενέχει για την δημόσια υγεία αγνοείται έντεχνα ως συνήθως από τους αρμόδιους αφού ο ΠΟΥ έχει εκδώσει το διθυραμβικό «Eradication Certificate for all Planet».
Ένα ακόμα παράδειγμα παραπλανητικής αποτελεσματικότητας εξ Ελλάδος είναι ο καταγεγραμμένος τρόπος που το ΚΕΕΛΠΝΟ εξαφάνισε την ανεμοβλογιά το 2004 και την αύξηση των κρουσμάτων μετά την έναρξη των εμβολιασμών με τη μεθοδολογία του *αστερίσκου
«Από το 2004, μέσω του συστήματος ΥΔΝ, δηλώνονται μόνο τα κρούσματα ανεμοβλογιάς με επιπλοκές» το 2000 (3122) και από την κατά 50% αύξηση το 2003 (4734) ουππππς το 2004 μόνο 34, το μαγικό ραβδάκι έκανε πάλι το εμβόλιο ”αποτελεσματικό” και ”μη μεταδιδόμενο’‘ που ουδέποτε ”προκαλεί” ανεμοβλογιά.
• Εμβόλια Inactivated/killed Hepatitis A, Subunit/conjugate Hepatitis B, Human papillomavirus (HPV) (που χαρακτηρίζονται επίσης ως Non-Live),) και που στοχεύουν μικρόβια που μεταδίδονται με το αίμα, την σεξουαλική επαφή και συνουσία, τις τροφές ή τα πόσιμα ύδατα, επίσης δεν έχουν καμία σχέση με τον όρο «ανοσία της αγέλης εξ εμβολίων = προστασία της δημόσιας υγείας = έλεγχο επιδημιών» διότι απλούστατα πλειάδα άλλων μέτρων μπορούν να ελέγξουν τα μέσα και τους συγκεκριμένους τρόπους μετάδοσης χωρίς να χρειαστεί να χορηγήσουμε έστω και ένα εμβόλιο σε ένα άτομο και χωρίς καν να ασχοληθούμε για το είδος ή το βαθμό προστασίας που διαφημίζεται.
Συνοψίζοντας ο περιορισμός ή η διακοπή της διασποράς της νόσου ή καλύτερα του παθογόνου οργανισμού και της μόλυνσης εξ αυτού (άρα και ο έλεγχος πιθανών επιδημιών) είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να επιτευχθεί με κάποιο από τα άνωθεν προϊόντα και για διαφορετικούς λόγους που έχουν σχέση με το εκάστοτε προϊόν και για πλειάδα άλλους επιστημονικούς λόγους που εσκεμμένα δεν διαφημίζονται, αλλά έντεχνα παραλείπονται.
Οι οργανωμένες προσπάθειες κέντρων διαφθοράς παγκοσμίως δυστυχώς έχουν αρχίσει και εργάζονται με μεγαλύτερο ζήλο και στην Ελλάδα και οι προσπάθειες τους φυσικά απλά στοχεύουν στη ”προώθηση με κάθε μέσο” διάφορων διεστραμμένων και παραπλανητικών νομοθετημάτων, όπου επικαλούνται τη ”προστασία του δημόσιου συμφέροντος και της δημόσιας υγείας’‘ ούτως ώστε να καταπατήσουν κατά το δοκού όλα τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ και ΑΠΑΡΕΓΚΛΙΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ με στόχο να επιτύχουν να έχουν όλο το πληθυσμό ως σίγουρη και βέβαια πελατεία και αμύθητα κέρδη εκ του ασφαλούς χωρίς ευθύνη και επ’άπειρο ακόμα και στις περιπτώσεις προϊόντων που στοχεύουν μη μεταδοτικά νοσήματα.
Όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, για ένα προϊόν που ουδέποτε έχει καν αναδειχθεί ότι δύναται να προλάβει έστω και μια περίπτωση καρκίνου όπως μας λέει η επιστημονική ιατρική ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ βιβλιογραφία ***
«Will HPV vaccination prevent cervical cancer? – Journal of the Royal Society of Medicine – DOI: 10.1177/0141076819899308 – page 10 …
It is uncertain whether HPV vaccination prevents cervical cancer. The trials was NOT designed to detect this outcome…»»
και που επιπλέον δυστυχώς έχει αρχίσει να διαφαίνεται 14 έτη από την έναρξη της τυφλής χρήσης αυτού του προϊόντος, (όλως τυχαία ως συνήθως)
αύξηση στους καρκίνους του τραχήλου της μήτρας στους πληθυσμούς που στόχευε
«Cancer Research UK announced an alarming 54% rise in cervical cancer among 24-29 year olds,,,,the first generation to reveive the HPV vaccine,,,,even with attendance rates for screening lower among young womans,,,,Cervical cancer has risen sharply among young women as numbers attending cervical screening reached a record low».
Και σε όσους θέλουν να πουλήσουν ως επιδημία το καρκίνο του τραχήλου της μήτρας για να υποχρεώσουν ένα εμβόλιο (που ούτε καν έχει αναδείξει ότι δύναται να επιτύχει πρόληψη) σε όλο το πληθυσμό ακόμα και αγοράκια, μια παροιμία έχει να τους πει ένας σώφρων πολίτης ”ανεμομαζέματα, διαολοσκορπίσματα”
Δυστυχώς, μια πραγματικότητα που οι ”καλοθελητές” νομοθέτες ξεχνάνε είναι ότι η ”αδιαφιλονίκητη πρόοδο της Ιατρικής Επιστήμης” είναι η καταστροφή του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών μας και είναι η απόδειξη ότι η ιατρική επιστήμη προόδευσε σε τέτοιο βαθμό που πλέον όλος ο πληθυσμός θα είναι μόνιμος πελάτης της εκ γενετής και εφ’όρου ζωής.
Επιπρόσθετα η ποινικοποίηση της ΜΗ χρήσης ενός ιατρικοφαρμακευτικού προϊόντος/παρέμβασης ξεφεύγει όχι μόνο από τα όρια της δημοκρατίας και της ελευθερίας του ατόμου, αλλά ακόμα και από τα όρια της λογικής και σπρώχνει όχι μόνο κάθε δημοκρατικό πολίτευμα αλλά και την ίδια την κοινωνία σε ατραπούς που καταλήγουν σε θαλάμους αερίων.
(Και παρακαλώ μην σκεφτείτε το παράδειγμα της ζώνης ασφαλείας στο αυτοκίνητο γιατί την ζώνη ασφάλειας δεν την χτυπάς με μια ένεση, εν ολίγοις άλλο η καπότα ως προϊόν άλλο η ένεση με χημικά, χιμαιρικά μεταλλαγμένα έκδοχα)
Επιπρόσθετα και ενδεικτικά, οι συστάσεις (με μηδενικό βαθμό υποχρεωτικότητας ή εξαναγκασμού ή εκβιασμού) αρμόδιων επιτροπών με τεράστια προκατάληψη και σύγκρουση συμφερόντων για την χρήση εκ γενετής προϊόντων που διαφημίζονται ως πρόληψη θα πρέπει κατ’ελάχιστο να κρίνονται συγκριτικά με τις πρακτικές χωρών που έχουν πιο εξελιγμένο σύστημα υγείας, π.χ. Δανίας. Π,χ,
Ήτοι οι συστάσεις της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών για τη εισαγωγή στο ΕΠΕ των εμβολίων της Ηπατίτιδας Α, της Ηπατίτιδας Β, όλων των εμβολίων που στοχεύουν ορότυπους του μην/κου, της Ανεμοβλογιάς και του Ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (αν και είναι στο πρόγραμμα της Δανίας η κάλυψη είναι ένα μονοψήφιο νούμερο και ήδη στα δικαστήρια, όπως και στην Ιαπωνία όπως και σε άλλες χώρες για την επικινδυνότητα του), δεν θα έπρεπε να έχουν εγκριθεί από το αρμόδιο υπουργείο απλά και μόνο γιατί η Δανία δεν τα έχει συμπεριλάβει και σίγουρα έχει πιο επιστημονικούς και αξιόπιστους λόγους για να μη το κάνει.
Αυτή θα μπορούσε να είναι η πρώτη αποσυμφόρηση σε ένα ήδη υπερβολικά προβληματικό σύστημα υγείας, απόλυτα τεκμηριωμένη αφού το νέο σύστημα ακολουθείται από μια χώρα της Ε.Ε. με ανώτερο σύστημα υγείας από αυτό της Ελλάδος
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΑΝΙΑΣ
——————————–
3 μηνών – το πενταπλό (διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, πόλιο, αιμόφ.ινφλ.β ) και PCV7 από 10/2007
5 μηνών – το πενταπλό (διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, πόλιο, αιμόφ.ινφλ.β ) και PCV7 από 10/2007
12 μηνών – το πενταπλό (διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, πόλιο, αιμόφ.ινφλ.β ) και PCV7 από 10/2007
15 μηνών – MMR (ιλαράς, ερυθράς παρωτίτιδας)
4 ετών – MMR (ιλαράς, ερυθράς παρωτίτιδας)
5 ετών – (διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, πόλιο)
12 ετών – MMR (ιλαράς, ερυθράς παρωτίτιδας), αν δεν έχει γίνει η δεύτερη δόση 4 ετών και το HPV μόνο για κορίτσια (που πλέον το κάνει λιγότερο από το 10% και με μηνύσεις για θανάτους και μόνιμες βλάβες καθ’οδόν όπως και σε άλλες χώρες π.χ. Ιαπωνία που η κυβέρνηση έχει αποσύρει τη στήριξη της)
Από ότι βλέπετε το σύνολο και το πρόγραμμα των εμβολίων δεν έχει καμία σχέση με της Ελλάδας και φυσικά ΔΕΝ υπάρχουν στο πρόγραμμα (όπως τα έχουν βάλει στα τυφλά οι ”αδιάφθοροι και αντικειμενικοί” αρμόδιοι στην Ελλάδα) τα εμβόλια της Ηπατίτιδας Β, της Ηπατίτιδας Α, της Ανεμοβλογιάς, του Ροταϊού (διάρροιες), του μηνηγγ/κου Β, του μηνηγγ/κου A,C,Y,W134 και ναι τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι παραπλήσια και στις δύο χώρες.
Η κοινωνία μας ήδη βάλλεται από πλειάδα επιδημιών (και η οποιαδήποτε συζήτηση για self limited diseases of childhood είναι απλά αστεία και για τις οποίες έχουμε πληθώρα επιστημονικών αποδείξεων ότι μάλλον ωφελούν την έννοια της Υγείας σε βάθος χρόνου) οι οποίες δυστυχώς δε λαμβάνονται υπόψη με το προτεινόμενο απαράδεκτο νομοθέτημα ενώ εκεί θα έπρεπε να στοχεύει ο νόμος αφού οι ακόλουθες επιδημίες είναι χρόνιες και αυξάνονται ραγδαία.
Συνοπτικά και εν ολίγοις τα προβλήματα επιδημιών που υφίσταται πραγματικά οι κοινωνίες των ανεπτυγμένων χωρών τον 21ο αιώνα ως ακολούθως
-δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων λόγω της υπέρμετρης και αλόγιστης χρήσης των αντιβιοτικών αλλά και των εμβολίων (και όχι μόνο) που ευθύνονται για ένα μεγάλο αριθμό νοσηλειών και θανάτων ετησίως αλλά και αντίστοιχα υπέρμετρο κόστος για την οικονομία και την δημόσια υγεία
-επιδημία οπιοειδών (φαρμακευτικής φύσης)
-επιδημία αυτοάνοσων (διαβήτης 1, κλπ)
-επιδημία χρόνιων νοσημάτων από τη παιδική ηλικία (άσθμα, αλλεργίες, κλπ)
-επιδημία νευρολογικών χρόνιων προβλημάτων (επιληψία, κλπ)
-επιδημία νευροαναπτυξιακών δεξιοτήτων (αυτισμός, κλπ)
-επιδημία ανοσοκατασταλμένων λόγω φαρμακευτικών αγωγών και εσφαλμένης ιατρικής προσέγγισης
-επιδημία νοσοκομειακών λοιμώξεων (HAP, VAP, κλπ)
-επιδημία παχυσαρκίας (και σε σχέση με την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών από τη γέννα και από τη γέννηση, επιστημονικά αποδεδειγμένη αφού η χρήση αντιβιοτικών για τη πάχυνση των ζώων προς σφαγή ακολουθείται για δεκαετίες)
-επιδημία αχρείαστων χειρουργείων, εξετάσεων, διαγνώσεων
-επιδημία αλόγιστης χρήσης πλήθους φαρμάκων αδιαμφισβήτητα ατεκμηρίωτης προληπτικής ή και θεραπευτικής φύσης που προωθούνται από τα συνήθη κέντρα ελέγχου μιας διεφθαρμένης βιομηχανίας που έχει καταδικαστεί πλείστες φορές και ενός απαθούς και παθητικού συστήματος φαρμακο-επαγρύπνησης που είναι για γέλια και για κλάματα που ευθύνεται έμμεσα για χιλιάδες θανάτους και βλάβες παγκοσμίως.
-επιδημία αμέτρητων τοξικών στη διατροφική αλυσίδα λόγω της αδιαφορίας των αρμόδιων ρυθμιστικών αρχών και αρχών ελέγχου
-η γενιά του 21ου αιώνα είναι η πρώτη στην οποία το τέλεια σχεδιασμένο σύστημα προστασίας (ανοσοποιητικό σύστημα) πλέον υπολειτουργεί και δυσλειτουργεί με συνέπεια όλα τα άνωθεν και λόγω των υπέρμετρων ιατροφαρμακευτικών προληπτικών παρεμβάσεων και θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Όλες οι άνωθεν επιδημίες απομυζούν ακόμα και το πιο πλούσιο και πιο καλά οργανωμένο σύστημα υγείας παγκοσμίως και δημιουργούν μόνιμους πελάτες σε ένα πλέον κατά πολύ προβληματικό αλλά και διεφθαρμένο ιατροφαρμακευτικό σύστημα και είναι επιδημίες που κανείς αρμόδιος δεν θέλει να ελέγξει.
Ας φροντίσει να νομοθετήσει η Κυβέρνηση το απαραίτητο νομικό πλαίσιο που θα μπορέσει να σταματήσει και να περιορίσει όλες αυτές τις ΗΔΗ υπαρκτές και αυξανόμενες επιδημίες και να ξεχάσει τα νομικά κόλπα (παράνομης) στέρησης ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΩΝ, ΑΠΑΡΕΓΚΛΙΤΩΝ, ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ που μετατρέπουν τους πολίτες σε ΑΒΟΥΛΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ.
Το υπάρχον σύστημα Υγείας και η προσέγγιση της υγείας από το ιατροφαρμακευτικό σύστημα είναι ήδη ένα τερατούργημα (με τις αντίστοιχες επιπτώσεις ως άνωθεν) και πρέπει να ελεγχθεί και περιοριστεί και όχι να του δώσετε περισσότερο ώθηση με κάποιο νομοθέτημα όπου θα μπορεί να δημιουργήσει ένα πληθυσμό μόνιμης πελατείας εκ γενετής
«Medical Nemesis» by Ivan Illich in 1975.
«Medicine has become “an industrialised culture of excess” and Illich is now right that medicine is a threat to health», Richard Smith, Chief Executive of United Health Europe, London, was an editor for the BMJ for 25 years. For the last 13 of those years, he was the editor and chief executive of the BMJ Publishing Group.
Μετά Τιμής ένας σώφρων πολίτης και ακόμα Άνθρωπος, που θα παραμείνει Άνθρωπος ακόμα και αν νομοθετήσετε χίλιους νόμους για να τον κάνετε αντικείμενο.
Τελος στην διάταξη του άρθρου 4§3ιιιβ του πρόσφατου νόμου 4675/2020, το οποίο προβλέπει ότι
”σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία, μπορεί να επιβάλλεται δυνάμει απόφασης του υπουργού Υγείας, μετά από σχετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας (ΕΕΔΥ), υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου.
Με την ανωτέρω απόφαση ορίζονται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο, η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα, το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, το οποίο πρέπει πάντοτε να αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, η ρύθμιση της διαδικασίας του εμβολιασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια”
τίθονται οι εξής προυποθέσεις για την εφαρμογή του εμβολιασμού :
Η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο.
Η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα.
Το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού
και σαφώς με βασικά κριτήρια :
Tην ένταση της απειλής.
Την αποδεδειγμένη επιστημονικά αποτελεσματικότητα του εμβολίου και τις μη παρενέργειες αυτού που να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία, αλλά και την εν γένει προσωπικότητα του εμβολιαζόμενου
Ως εκ τούτων, το ανωτέροω μέτρο που είναι έκτακτο και προσωρινό και αφορά μόνο συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού.
Ηπροσθήκη για τον πρόσφατο νόμο είναι απο την Ευνομία
Η νομολογία και οι προβληματισμοί έχουν κατατεθεί στην Διαύγεια για το συγκεκριμμένο νομοσχέδιο.
«Πρόληψη, Προστασία, και Προαγωγή της Υγείας-Ανάπτυξης των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας»
Βέβαια τότε που καλούσαμε τον κόσμο να καταθέσει τις απόψεις του, ήταν αλλού ή δεν ήθελαν να εκτεθούν.
Εμείς λοιπόν που ”εκτεθήκαμε” επώνυμα αυτές είναι οι απόψεις μας και αυτή είναι η νομοθεσία που ισχύει.
MEΡΟΣ Α!
Vickytoxotis