Ανάλυση Δεδομένων από το 2020 έως το 2022 στην Αγγλία δείχνει ότι Διπλάσιοι Άνθρωποι έχουν Πεθάνει από τις Υγειονομικές Παρεμβάσεις (Εμβόλια, Lockdown κτλ.) από αυτούς που Πέθαναν από το Κορονοϊό

Οι θάνατοι για τους ανθρώπους κάτω των 75 ετών στην Αγγλία. Τι μας λένε για τον κορονοϊό, και για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού;

Του Joel Smalley

Όταν εξετάζουμε τις τάσεις των θανάτων, είναι συνετό να προσαρμόζουμε τα δεδομένα στις τάσεις. Ο συνήθης τρόπος είναι να χρησιμοποιούμε τα ποσοστά θνησιμότητας, αντί για τους απόλυτους αριθμούς.

Αυτό δεν είναι τέλειο επειδή βασίζεται στην εκτίμηση του μεγέθους του πληθυσμού (κάτι στο οποίο ο αγαπητός μας επίσημος εθνικός οργανισμός στατιστικής είναι τόσο κακός όσο η αξιοπιστία του στην ανάλυση δεδομένων του COVID) και επίσης δεν λαμβάνει υπόψη άλλους παράγοντες.

Για παράδειγμα, το ίδιο το ποσοστό θνησιμότητας μπορεί επίσης να έχει ανερχόμενη τάση λόγω των αλλαγών στα δημογραφικά στοιχεία για την υγεία ή/και στην ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης.

Σε αυτή τη σύντομη μελέτη των θανάτων σε άτομα κάτω των 75 ετών στην Αγγλία από το 2001, θα χρησιμοποιήσω μερικές κλασικές τεχνικές χρονοσειρών (time series) για να συνάγω ένα αξιόπιστο προσδόκιμο θανάτων για το 2020 έως το 2022, έναντι του οποίου μπορούμε να συγκρίνουμε τον πραγματικό αριθμό των ανθρώπων που πέθαναν κάθε μήνα, κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου.

Η τεχνική είναι απλή, χρησιμοποιώντας πολυωνυμικές και γραμμικές τάσεις σε διαφορετικά τμήματα των δεδομένων.

Το γράφημα 1 αντιπροσωπεύει τους μηνιαίους θανάτους για τους κάτω των 75 ετών στην Αγγλία, τα τελευταία 20 χρόνια. Είναι σαφές ότι οι θάνατοι μειώνονταν σταθερά μεταξύ του 2001 και του 2010 πριν φτάσουν σε ένα σταθερό επίπεδο για μερικά χρόνια και στη συνέχεια να αυξηθούν από το 2014.

Έχω σχεδιάσει απλά πολυωνυμικά μοντέλα 3ης τάξης μέσω των δεδομένων για να το απεικονίζω αυτό, ένα χρησιμοποιώντας μόνο δεδομένα μέχρι το 2019, και ένα άλλο χρησιμοποιώντας όλα τα δεδομένα μέχρι το τέλος του 2021. Αυτό δείχνει αμέσως τον αντίκτυπο του COVID και των σχετικών κυβερνητικών παρεμβάσεων που θα συζητηθούν λεπτομερέστερα παρακάτω.

Για το γενικό πλαίσιο, έχω επίσης επισημάνει ορισμένες σχετικές μηνιαίες οξυκόρυφες αυξήσεις – το έτος καλπάζουσας επιδημίας γρίπης του 2018, τον πολύ κακό μήνα της επιδημίας του COVID (Απρίλιος 2020), την όχι τόσο ασυνήθιστη εποχιακή επιστροφή του COVID το φθινόπωρο του 2020 και την απροσδόκητη μετά τα Χριστούγεννα αύξηση τον Ιανουάριο του 2021, που συνέπεσε με το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού κατά του COVID.

Τα μηνιαία δεδομένα είναι χρήσιμα για τον προσδιορισμό συγκεκριμένων περιόδων δραστηριότητας, αλλά δεν μας λένε ολόκληρη την εικόνα σχετικά με τον αντίκτυπο της απόλυτης θνησιμότητας. Αν εξετάσουμε τους ετήσιους θανάτους μεταξύ των εποχών υψηλής θνησιμότητας, μπορούμε να δούμε αν αυτοί οι μηνιαίοι θάνατοι ήταν απλώς θάνατοι που μετατέθηκαν κατά μερικές εβδομάδες ή ακόμη και μήνες, ή ήταν πιο σημαντικοί από την άποψη των ανθροποετών ζωής, που είναι μια πιο χρήσιμη μέτρηση.

Για να εκτιμήσω τους αναμενόμενους θανάτους, χρησιμοποίησα μια γραμμική πρόβλεψη για κάθε μήνα μεταξύ του 2014 και του 2019, έτσι ώστε κάθε χρόνο από το 2020 να έχουμε όλο και μεγαλύτερες προβλέψεις, καθώς η τάση ήταν θετική. Στη συνέχεια, εξομάλυνα αυτή την πρόβλεψη με ένα πολυωνυμικό μοντέλο 2ης τάξης.

Αυτό είναι όσο πιο αντικειμενικό γίνεται με το μόνο μειονέκτημα ότι υποθέτει ότι οι παράγοντες που προϋπήρχαν μεταξύ 2014 και 2019 συνεχίζονται έως το 2022. Με άλλα λόγια, η υπόθεση είναι ότι μόνο οι λοιμώξεις από COVID και οι μαζικοί εμβολιασμοί κατά της COVID είναι τα μόνα πράγματα που άλλαξαν.

Το γράφημα 2 αντιπροσωπεύει τους αθροιστικούς θανάτους κάτω των 75 ετών στην Αγγλία για το έτος μεταξύ Ιουλίου 2019 και Ιουνίου 2020. Αυτή η περίοδος συμπυκνώνει ολόκληρη την περίοδο της επιδημίας COVID, η οποία έχουμε αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι είχε τελειώσει λόγω εποχικότητας μέχρι τα μέσα Ιουνίου.

Από το γράφημα 2, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι ο αντίκτυπος της «επιδημίας» COVID έγινε αισθητός για μόλις 1 μήνα, μετά τον οποίο οι θάνατοι επέστρεψαν στην αναμενόμενη τροχιά τους.

Για τον τελευταίο μήνα, οι θάνατοι αυξήθηκαν λιγότερο από το συνηθισμένο, υποδεικνύοντας ότι πράγματι ορισμένοι από αυτούς τους θανάτους τον Απρίλιο απλά μετατέθηκαν προς τα εμπρός, μερικούς μήνες αργότερα.

Μέχρι το τέλος αυτής της συνολικής ετήσιας θνησιμότητας (7/2019 – 6/2020) από όλα τα αίτια, και λαμβάνοντας υπόψιν τη πλήρη απουσία της θνησιμότητας από COVID, οι θάνατοι σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι 6% υψηλότεροι. Ήταν υψηλοί σε προσδοκία ακριβώς πριν από την έξαρση του COVID, οπότε μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι αυτή η αύξηση 6% οφείλεται από τη μια στον COVID και από την άλλη στις πολιτικές παρεμβάσεις που τον συνοδεύουν.

Το γράφημα 3 αντιπροσωπεύει τους αθροιστικούς θανάτους κάτω των 75 ετών στην Αγγλία, για το έτος μεταξύ του Ιουλίου 2020 και του Ιουνίου 2021. Αυτή η περίοδος περιλαμβάνει την εποχιακή επιστροφή της νόσου του COVID το φθινόπωρο και τους μαζικούς εμβολιασμούς κατά του COVID.

Όταν λέω με βεβαιότητα ότι ο COVID ήταν εποχιακός και κάνω διάκριση μεταξύ των θανάτων από COVID και των θανάτων από εμβόλια το 2021, είναι επειδή αυτό είναι προφανές από την εξέταση των δεδομένων.

Οι θάνατοι είναι ακριβώς οι αναμενόμενοι μέχρι τον Νοέμβριο του 2020. Ανεβαίνουν μετά λίγο πάνω από το αναμενόμενο τον επόμενο μήνα. Από προηγούμενες μελέτες, γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι θάνατοι από τον COVID αυτή τη στιγμή ήταν σε περιοχές που επλήγησαν λιγότερο κατά τη διάρκεια της επιδημίας την προηγούμενη άνοιξη. Γνωρίζουμε επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος της θνησιμότητας από COVID φαίνεται να συμβαίνει σε μια περίοδο ενός μήνα, κρίνοντας από τα στοιχεία της άνοιξης.

Στη συνέχεια, έχουμε μια σημαντική αύξηση των θανάτων πάνω από το αναμενόμενο ξεκινώντας από τα τέλη Δεκεμβρίου του 2020, όταν το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού ξεκίνησε με μεγάλη ένταση. Αυτή η αύξηση παραμένει για τρεις μήνες, όχι για ένα μήνα που θα περιμένουμε σε μια φυσική επιδημία του COVID.

Το πρόγραμμα εμβολιασμού επιμήκυνε ολόκληρο το κύμα της πανδημίας κατά 3 μήνες. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την αρχή του Ξυραφιού του Occam, η κύρια υπόθεσή μας για την αιτία πρέπει να είναι το εμβόλιο και θα πρέπει να αναμένουμε από τις αρχές δημόσιας υγείας να διοχετεύσουν σημαντικούς ερευνητικούς πόρους για να το διερευνήσουν.

Αναπόφευκτα, θα έπρεπε επίσης να αναμέναμε ότι το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού να σταματούσε μόλις αυτό το σήμα γινόταν εμφανές.

Για τη θνησιμότητα κατά το τέλος αυτού του έτους (7/2020 – 6/2021), οι θάνατοι είναι 7% υψηλότεροι από το αναμενόμενο, 1% περισσότεροι από το έτος αναφοράς κατά το οποίο χτύπησε για πρώτη φορά ο COVID (7/2019 – 6/2020). Μια παύση εδώ! Φαίνεται καθόλου εδώ ότι η παρέμβαση (σ.σ. του εμβολίου) λειτούργησε στη μείωση της θνησιμότητας;

Τα στοιχεία που έχουμε για το 2022 είναι μέχρι τον Ιανουάριο, οπότε το γράφημα 4 αντιπροσωπεύει τους αθροιστικούς θανάτους για τους προηγούμενους 7 μήνες ξεκινώντας από τον Ιούλιο του 2021 και για τους κάτω των 75 ετών στην Αγγλία.

Σε αντίθεση με το καλοκαίρι μετά το ξέσπασμα του COVID (σ.σ. τέλος του 2020), μπορούμε να δούμε καθαρά ότι οι θάνατοι σε αυτό το νέο εύρος ετήσιας θνησιμότητας (7/2021 – 1/2022) ξεκινούν υψηλότερα από το αναμενόμενο (συμπεριλαμβανομένου της ετήσιας κλιμακωτής αύξησης) και αυξάνονται περαιτέρω για κάθε μήνα. Φαίνεται να υπάρχει μια μικρή καμπή ακόμα και μετά τον Οκτώβριο του 2021, όταν ξεκίνησε η εκστρατεία ενισχυτικής δόσης του εμβολίου.

Από έτος σε έτος, οι θάνατοι είναι 8% υψηλότεροι από το αναμενόμενο.

Συνοπτικά, από τα στοιχεία προκύπτει ότι:

1. 9.000 άτομα ηλικίας κάτω των 75 ετών πέθαναν ως αποτέλεσμα της νόσου COVID και οποιοδήποτε πολιτικών υγειονομικής παρέμβασης (σ.σ. lockdown, περιορισμούς, υποχρεωτικότητες κτλ.) με βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις κατά το έτος του 2020·
2. περίπου 12.000 άτομα πιθανότατα πέθαναν κυρίως ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού, αλλά ίσως και εν μέρη από τον COVID. Και
3. μέχρι στιγμής το 2022, περίπου 8.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα των μακροπρόθεσμων συνεπειών εφαρμογής των υγειονομικών παρεμβάσεων κατά τού COVID, συμπεριλαμβανομένου και του συνεχιζόμενου προγράμματος εμβολιασμού.
4. Συνολικά, δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι ήδη περίπου διπλάσιοι άνθρωποι έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα των υγειονομικών παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένου και του μαζικού εμβολιασμού, απ’ ότι έχουν πεθάνει από τόν COVID.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάποια λογική εξήγηση γιατί οι αρχές δημόσιας υγείας δεν έχουν ακόμα διερευνήσει διεξοδικά την αιτία αυτής της επίμονης και σημαντικής αύξησης των θανάτων.

Εάν δεν είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο, δηλαδή το εμβόλιο, τότε η επόμενη πιθανή εξήγηση είναι οι επιπτώσεις των υγειονομικών παρεμβάσεων κατά του COVID (σ.σ. lockdown, περιορισμοί, υποχρεωτικότητες κτλ.), που εγκαίρως προέβλεψαν όλοι εκείνοι που ήταν εκτός της επίσημης αφήγησης, ως τη πιθανότερη αιτία πού θα έχει πιο σημαντικές επιπτώσεις ακόμα και από τον ίδιο τον COVID.

Λόγω του σχήματος της καμπύλης στις αρχές του 2021, είναι πιο πιθανό να είναι το εμβόλιο. Από το καλοκαίρι, είναι εξίσου πιθανό να είναι οι παράπλευρες απώλειες των lockdown και της άρνησης του πληθυσμού στην έγκαιρη παροχή υγειονομικής περίθαλψης.

Το πρώτο ενδεχόμενο θα έπρεπε να απαιτήσει την άμεση διακοπή του προγράμματος εμβολιασμού, πόσο μάλλον οποιαδήποτε συνεχιζόμενη απειλή κάθε υποχρεωτικότητας και διακρίσεων εις βάρος εκείνων που σοφά επέλεξαν να μην διακινδυνεύσουν να συμμετάσχουν στο πείραμα.

Ευελπιστούμε ότι οι τελευταίοι στο μέλλον θα προειδοποιούν ενάντια σε οποιαδήποτε εφαρμογή πειραματικών πολιτικών πανδημίας όπως αυτή του 2020.

zerosum.substack.com