Κι αν αρθεί το casus belli τι θα γίνει?
Του Νικηφόρου Βαρονέτου*
Το τελευταίο διάστημα σε ομιλίες και δηλώσεις του ο Κ. Μητσοτάκης θέτει, προτείνει, ζητάει την άρση της απειλής πολέμου (casus belli) από την πλευρά της Τουρκίας. Για να γίνει τι;
Στην ομιλία του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είπε μεταξύ άλλων: «Η Τουρκία πρέπει να άρει την απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδας που εξακολουθεί να πλανάται ως <γκρίζο σύννεφο> πάνω από τις σχέσεις μας. Έχουν περάσει 30 χρόνια, το casus belli πρέπει να αποσυρθεί. Δεν έχει θέση στις σχέσεις μεταξύ γειτόνων που διατηρούν φιλικές σχέσεις».
Το 1995 η ελληνική Βουλή επικύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) των Ηνωμένων Εθνών. Η Σύμβαση αυτή επιτρέπει σε κάθε κράτος να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά του μέχρι τα 12 ν. μ. σ’ όλες τις ακτές του, ηπειρωτικές ή νησιωτικές.
Ο τουρκικός εκβιασμός σε συνδυασμό με το φοβικό σύνδρομο των Αθηνών πέτυχε το στόχο του. Επί 30 χρόνια η Ελλάδα δεν αξιοποίησε το δικαίωμα που της έδινε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν επέκτεινε τα χωρικά ύδατά της πέραν των 6 ν. μ. που είχαν καθοριστεί από το 1936. Πρόσφατα επεκτάθηκαν τα χωρικά ύδατα στα 12 ν. μ. μόνο στο Ιόνιο, μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο. Βλέπετε η Ιταλία δεν μας απειλούσε με casus belli !
Γιατί όμως τώρα τέτοια πρεμούρα με το casus belli; Μήπως αναζητείται, από ελληνικής πλευράς, μια φόρμουλα για να μην τεθεί βέτο στη συμμετοχή της Τουρκίας στο SAFE; Είναι, βλέπετε, κι’ αυτοί οι Ευρωπαίοι του «κόμματος του πολέμου» που μας πιέζουν.
Ασφαλώς θα απαιτήσει τη διαβεβαίωση της Αθήνας ότι, παρά την άρση του casus belli, αυτή δε θα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της. Αυτή η διαβεβαίωση μπορεί να έχει τη μορφή ενός μνημονίου, μιας συμφωνίας ή ενός μυστικού πρωτοκόλλου.
Μια τέτοια διευθέτηση θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να πανηγυρίζει για τη μεγάλη επιτυχία της – την άρση του casus belli – και την Τουρκία να χρηματοδοτηθεί από τον SAFE για εξοπλισμούς που θα στραφούν μελλοντικά κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Υπάρχει κανείς αισιόδοξος που πιστεύει ότι μετά από μια υποθετική άρση του casus belli η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν. μ. σ’ όλο το Αιγαίο; Μπορεί να συμφωνηθεί μια μερική επέκταση στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου, της Εύβοιας, της Θεσσαλίας και ίσως στις ακτές της Μακεδονίας, αλλά όχι στα νησιά του Α. Αιγαίου. Αυτό, για να μη θιγεί το τουρκικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» που φτάνει μέχρι τον 25ο Μεσημβρινό, στο μέσον του Αιγαίου.
Με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μ. σ’ όλες τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές της, στην Ελλάδα θα ανήκει το 71,5% της θάλασσας του Αιγαίου, λόγω των χιλιάδων νησιών και νησίδων, στην Τουρκία το 8.8% και ως διεθνή ύδατα θα παραμείνει το 19,7%. Αν μάλιστα η Ελλάδα ανακηρύξει την ΑΟΖ της, αυτό το 19,7% θα καταστεί ελληνική ΑΟΖ γιατί θα περιβάλλεται από ελληνικές ακτές – χωρικά ύδατα και άρα δεν απαιτείται οριοθέτηση με την Τουρκία.
Αυτά προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στο οποίο συνεχώς ομνύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όσο, όμως, προσπαθεί να διατηρήσει το πνεύμα της «Διακήρυξης των Αθηνών» και τα δήθεν «ήρεμα νερά» τόσο εγκλωβίζεται στην ανάγκη συνεχών υποχωρήσεων και συμβιβασμών σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.
ellinikiantistasi.gr
