Τρεις θαρραλέοι Εβραίοι αρνούνται να συμμετάσχουν στη γενοκτονία στη Γάζα

August 10, 2024 – Oren Ziv  972 Magazine

Αυτή την εβδομάδα, τρεις 18χρονοι αντιρρησίες συνείδησης παρουσιάσττηκαν στο κέντρο στρατολόγησης Tel Hashomer του ισραηλινού στρατού, κοντά στο Tel Aviv, και δήλωσαν την άρνησή τους να καταταγούν στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία

Ο Mueller μίλησε για το πόσο η εκδίκηση είναι η μηχανή που οδηγεί τον κύκλο της αιματοχυσίας. «Ο πόλεμος στη Γάζα είναι ο πιο ακραίος τρόπος με τον οποίο το κράτος του Ισραήλ εκμεταλλεύεται την παρόρμηση για εκδίκηση για να προωθήσει την καταπίεση και τον θάνατο στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης», είπε. «Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο δεν αρκεί. Πρέπει να πολεμήσουμε τους δομικούς μηχανισμούς που το επιτρέπουν».

Αρκετές δεκάδες άτομα ήρθαν να υποστηρίξουν τους αρνητές σε μια διαδήλωση έξω από το κέντρο στρατολόγησης το πρωί της Δευτέρας, καθώς ο Moav έλαβε την ποινή του. Σε κοντινή απόσταση, εκατοντάδες υπερορθόδοξοι Εβραίοι πραγματοποίησαν επίσης άγρια ​​διαμαρτυρία στον χώρο, την πρώτη ημέρα της υποχρεωτικής στρατολόγησής τους μετά την απόφαση-ορόσημο του Ανωτάτου Δικαστηρίου του περασμένου μήνα, η οποία ανέτρεψε μια στρατιωτική εξαίρεση δεκαετιών.

Έφιππη αστυνομία καταστέλλει μια διαμαρτυρία υπερορθόδοξων Εβραίων κατά της υποχρεωτικής στράτευσης, στο κέντρο στρατολόγησης του ισραηλινού στρατού Tel Hashomer, κοντά στο Tel Aviv, 5 Αυγούστου 2024. (Oren Ziv)

Οι Haredim αρχικά πίστευαν ότι οι αριστεροί διαδηλωτές ήταν κοσμικοί που είχαν έρθει για να διαδηλώσουν εναντίον τους, αλλά οι δύο ομάδες διαδηλωτών σύντομα βρήκαν κοινό έδαφος στην κοινή τους αντίθεση στον στρατό. «Η ιερή Torah μάς απαγορεύει να [εμπλακούμε] σε πόλεμο,  παράνομη κατοχή και στρατό», είπε ένας υπερορθόδοξος διαδηλωτής, καταχειροκροτούμενος από όσους υποστηρίζουν τους αρνητές. «Δεν πρέπει να προκαλούμε τα [μη εβραϊκά] έθνη, πρέπει να συμβιβαστούμε με ό,τι είναι δυνατό, γιατί το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ζωή, όχι ο θάνατος».

Πριν μπουν στη φυλακή, οι τρεις έφηβοι μίλησαν στο +972 Magazine και στο Local Call για τους λόγους της άρνησής τους, τις αντιδράσεις των γύρω τους και τις προοπτικές να πείσουν περισσότερους Ισραηλινούς για τη θέση τους. Η συζήτηση έχει υποστεί επεξεργασία για συντόμευση και σαφήνεια.

-Πώς καταλήξατε στην απόφαση να αρνηθείτε;

Mueller: Γεννήθηκα στο Tel Aviv και όλη μου η πολιτική εκπαίδευση ξεκίνησε από το σπίτι. Προέρχομαι από μια οικογένεια που είναι επικριτική για τα κατοχικά και άλλα πολιτικά προβλήματα, αλλά ήταν ακόμα σιωνιστικό σπίτι και όλη η οικογένειά μου υπηρετούσε στο στρατό. Υπήρχε μια προσδοκία ότι θα υπηρετούσα κι εγώ. Αλλά μετά έμαθα και κατάλαβα περισσότερα, και όταν ξέσπασε ο πόλεμος [και διάβασα] τις μαρτυρίες που βγήκαν από τη Γάζα, κατάλαβα ότι έπρεπε να αρνηθώ.

Νομίζω ότι η βαρβαρότητα υπονόμευσε [για μένα] την ιδέα ότι μπορείς να διακρίνεις μεταξύ της κατοχής από τη μια πλευρά και του Κράτους του Ισραήλ από την άλλη, και ότι αυτά είναι ξεχωριστά πράγματα. Το επίπεδο της καταστροφής και του θανάτου στη Γάζα και η έλλειψη προσοχής που λαμβάνει στο Ισραήλ —ή ο τρόπος με τον οποίο αποκρύπτεται ενεργά— έσπασαν αυτή την δυσαρμονία.

Greenberg: Αφού μεγάλωσα σε ένα υπερορθόδοξο σπίτι, πέρασα από διαδικασίες πολιτικής και θρησκευτικής αμφισβήτησης. Έφυγα από τη θρησκεία και επειδή ήμουν πολύ πολιτικοποιημένος άνθρωπος από τότε που ήμουν νέος, αυτό με οδήγησε στη δικαιοσύνη και έφτασα εδώ που είμαι σήμερα. Νομίζω ότι η απόφαση άρνησης είναι άμεσο αποτέλεσμα αυτού.

Σε μια υπερορθόδοξη οικογένεια, υποτίθεται ότι δεν είναι μεγάλη υπόθεση να μην υπηρετώ, αλλά μεγάλωσα με έναν πατέρα που υπηρέτησε σε εφεδρεία για 25 χρόνια, και ακόμη και τώρα είναι στην εφεδρεία για 10 μήνες. Επηρεάζει πολύ την ατμόσφαιρα στο σπίτι. Δεν είναι εύκολο. Δεν το συζητώ μαζί τους γιατί ξέρω πόσο επώδυνο είναι. Αυτό είναι που με ενοχλεί περισσότερο στην όλη διαδικασία. Το πραγματικό κόστος της άρνησης δεν είναι η φυλακή αλλά αυτό που συμβαίνει έξω. Με νοιάζει το τίμημα που πληρώνει [η οικογένειά μου], γιατί δεν το αξίζουν. Προσπαθώ να μην τους πληγώνω πολύ.

Moav: Είμαι από το Kfar Netter, έναν οικισμό κοντά στη Netanya. Όπως ο Mueller, μεγάλωσα σε μια αριστερή σιωνιστική οικογένεια, αλλά σε ένα λιγότερο πολιτικοποιημένο σπίτι. Έπαιξαν ρόλο στο ποιος είμαι, αλλά η άρνησή μου δεν προήλθε από εκεί. Η αλήθεια είναι ότι είχα την τύχη να εκτεθώ σε διεθνές περιεχόμενο που μου επέτρεψε να αλλάξω γνώμη για τον τόπο που ζω.

Συνειδητοποίησα ότι πραγματικά δεν ήξερα τι συνέβαινε εδώ. Μόλις ενδιαφερόμουν και έκανα ερωτήσεις, είδα ότι ήμουν μόνος: συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να καταταγώ επειδή είναι στρατός κατοχής και παρόλο που ήξερα ότι υπήρχαν και άλλοι που αρνήθηκαν, ένιωσα εντελώς μόνος στην εμπειρία μου και στον λόγο από τον οποίο προήλθε η απόφασή μου. Μετά άκουσα για τους αρνητές, για το Mesarvot, για ανθρώπους που βγαίνουν και λένε την αλήθεια τους και πληρώνουν ένα τίμημα, και κατάλαβα ότι ανήκα εκεί, ότι δεν ήμουν μόνος.

Αν με ρωτήσετε γιατί αρνούμαι σήμερα, η απάντηση είναι, τελικά, επειδή αρνούμαι να συμμετάσχω στη γενοκτονία. Δέχτηκα βία [για την απόφασή μου], αλλά συνεχίζω. Ο πόλεμος μόνο ενίσχυσε τη θέση μου.

-Η εμπειρία της κατοχής από πρώτο χέρι επηρέασε την απόφασή σας;

Greenberg: Είμαι ενεργός [σε δραστηριότητες αλληλεγγύης] στη Δυτική Όχθη, κυρίως στο χωριό Mukhmas [μια παλαιστινιακή κοινότητα που αντιμετωπίζει τακτική βία εποίκων που υποστηρίζεται από τον στρατό]. Η παρουσία στη Δυτική Όχθη αλλάζει τις αντιλήψεις, σας εξοικειώνει με την κατοχή και την καταπίεση και σας μετατρέπει από ακροατή σε φυσικό σύντροφο στην εμπειρία. Αν και δεν το βιώνω ο ίδιος, έχω φίλους που αντιμετωπίζουν καθημερινή καταπίεση, ανθρώπους που θέλουν να τους διώξουν από τα σπίτια τους. Όταν το δεις με τα μάτια σου, δεν φεύγει. Περπατάω εδώ, αλλά το μυαλό μου είναι εκεί.

Mueller: Δεν πρόλαβα να το ζήσω, αλλά σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος της ισραηλινής κοινωνίας, εκτέθηκα σε μαρτυρίες από το πεδίο, κυρίως στο διαδίκτυο. Είμαι ενεργός σε φόρουμ πολιτικής συζήτησης. Όταν προσπαθώ να μιλήσω για αυτές τις μαρτυρίες με ανθρώπους που δεν είναι εκτεθειμένοι σε αυτές, συναντώ έναν τεράστιο τοίχο που χωρίζει τους Ισραηλινούς από αυτό που συμβαίνει 5 χιλιόμετρα νότια από το μέρος που ζουν. Δεν ξέρω τι είδους πολιτιστική αναταραχή θα χρειαζόταν για να αρχίσουν να βλέπουν μαρτυρίες να βγαίνουν από τη Γάζα στις ειδήσεις του Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή απλά δεν το βλέπουμε.

Αν μπορείτε να μιλήσετε γι’ αυτό, πρέπει να το κάνετε: για το μέγεθος της καταστροφής και του θανάτου στη Γάζα, για την καταπίεση και για το πόσο βαθιές είναι οι ρίζες του απαρτχάιντ στη Δυτική Όχθη. Υπάρχει ένα όριο στο πόσα [βίντεο] παιδιών χωρίς χέρια μπορείτε να παρακολουθήσετε μέχρι να καταλάβετε ότι κάτι δεν πάει καλά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:https://www.seferou-maria.gr/

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου