Η κούρσα των παγκοσμιοποιητών ενάντια στον χρόνο

Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Παγκοσμιοποιητές βρίσκονται όλο και περισσότερο σε απόγνωση.

By Eamon McKinney  Strategic Culture – May 28, 2022

Μια Μεγάλη Επανεκκίνηση θα συμβεί, αλλά όχι αυτή που επιδιώκουν οι Παγκοσμιοποιητές. Ίσως χρειαστεί να συμβιβαστούν με τη Μεγάλη Αποσύνδεση (Great Decoupling).

Η πράσινη οικονομία, η αποβιομηχάνιση, τα ψηφιακά διαβατήρια υγείας, τα ψηφιακά νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας, όλα αυτά είναι βασικά στοιχεία του σχεδίου των παγκοσμιοποιητών για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) έχει ζωγραφίσει μια εικόνα του μέλλοντος που προτείνουν μέσω του Klaus Schwab και των συνεργατών του:

«Δεν θα έχουμε τίποτα, δεν θα έχουμε τίποτα στην κατοχή μας και θα είμαστε ευτυχισμένοι».

Το κύριο εμπόδιο σε αυτό το μεγάλο όραμα είναι – και δεν αποτελεί έκπληξη – ότι πολύ λίγες χώρες επιθυμούν να το ακολουθήσουν. Οι παγκοσμιοποιητές ξέρουν ότι το παιχνίδι τους πλησιάζει στο τέλος και η Μεγάλη Επανεκκίνηση είναι ο τρόπος τους να διασφαλίσουν ότι η ίδια χρηματοπιστωτική κλίκα που έφερε τον κόσμο στην τρέχουσα θλιβερή κατάσταση θα συνεχίσει να κυριαρχεί σε όλους στην επόμενη Παγκόσμια Τάξη.

Οι πιο επιφανείς αντιρρησίες σε αυτό το ύπουλο σχέδιο είναι φυσικά η Ρωσία και η Κίνα. Σε αντίθεση με τους δυτικούς ομολόγους τους και οι δύο έχουν ισχυρούς ηγέτες που απολαμβάνουν λαϊκής υποστήριξης, έχουν ισχυρές οικονομίες και είναι αισιόδοξοι για τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης. Κανένας από τους δύο δεν σκοπεύει να θυσιάσει τις χώρες του, ώστε οι δυτικές ελίτ να μπορέσουν να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στο Παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και να επιβάλουν την ιδιοτελή θέλησή τους στα ασθενέστερα έθνη. Αυτός με τους απλούστερους όρους είναι ο λόγος για τον οποίο και οι δύο χώρες πρέπει να καταστραφούν, τουλάχιστον οικονομικά, προτού επιβληθεί στον κόσμο η Μεγάλη Επανεκκίνηση. Ο χρόνος, ωστόσο, δεν είναι με το μέρος των παγκοσμιοποιητών. Tα πρόσφατα γεγονότα έδειξαν ότι το γνωρίζουν και επιταχύνουν τα χρονοδιαγράμματά τους.

Η Μεγάλη Επανεκκίνηση και οι δηλωμένοι στόχοι της ήταν στον προγραμματισμό εδώ και αρκετά χρόνια, ωστόσο αυτά τα σχέδια έχουν πλέον καθυστερήσει σοβαρά. Η εκλογή Trump το 2016 δεν έπρεπε να συμβεί. Ήταν για την Ουάσιγκτον η απόλυτη εκδήλωση «Μαύρος Κύκνος». Ένας αουτσάιντερ χωρίς την υποστήριξη ενός πολιτικού κόμματος και με φαινομενικά όλα τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης εναντίον του, η νίκη του θεωρήθηκε σχεδόν αδύνατη. Ωστόσο, κέρδισε, και φαινόταν ότι πέρασε όλα τα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του πολεμώντας ενάντια στη φατρία των παγκοσμιοποιητών, τόσο διεθνώς όσο και εντός της Αμερικής.

Η Ουάσιγκτον ένιωθε εξαπατημένη, διότι όχι μόνο ο Trump ήταν «αουτσάιντερ», αλλά ήταν επίσης και ταραχοποιός. Πέρα από τις απόψεις για τον διχαστικό Trump, ήταν αναμφισβήτητα ένας « “Πρώτα η Αμερική” Εθνικιστής», ήταν εναντίον του ΝΑΤΟ. και δυναμικός αντι-παγκοσμιοποιητής. Δεν θα υπήρχε Mεγάλη Επανεκκίνηση υπό τον Trump. Ήταν ένα εμπόδιο στην ατζέντα και έπρεπε να απομακρυνθεί, πράγμα το οποίο έγινε το 2020 σε κατάφωρα νοθευμένες εκλογές. Εάν ο Trump είναι υποψήφιος ξανά το 2024 και όλα δείχνουν ότι θα το κάνει, πιθανότατα θα κέρδιζε συντριπτική νίκη σε έντιμες εκλογές. Η επιστροφή του Trump θα παρείχε ένα άλλο σημαντικό εμπόδιο στην ατζέντα της παγκοσμιοποίησης. Αναμείνατε ότι θα καταβληθούν όλες οι προσπάθειες για να αποτραπεί μια άλλη προεδρία Trump. Με θυμωμένο λαό και αυξημένο εκλογικό έλεγχο την επόμενη φορά, ίσως χρειαστεί να στραφούν σε άλλα μέτρα για να αποτρέψουν την επιστροφή του Trump. Σε περίπτωση που ο Trump επανεισέλθει στον Λευκό Οίκο το 2024, ο διαβόητα εκδικητικός Trump αναμένεται να αναζητήσει την ευθύνη έναντι εκείνων που πιστεύει ότι του έκλεψαν τη νόμιμη εκλογή του. Τα νεύρα είναι τεντωμένα στην Ουάσιγκτον και ξέρουν ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα.

Ο Trump πήγε την ατζέντα τέσσερα χρόνια πίσω και τώρα παίζουν ενάντια στο ρολόι για να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι βρίσκονται όλο και περισσότερο σε απόγνωση. Οι πρόσφατες προσκλήσεις που δόθηκαν στη Σουηδία και τη Φινλανδία για «fast track» ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μια ακόμη πρόκληση για τη Ρωσία. Ο Putin θέλει να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία με τους δικούς του όρους και να αποσυρθεί, δεν κολλάει σε ένα τέλμα που θα διαρκούσε για χρόνια. Το ΝΑΤΟ θέλει ακριβώς αυτό. Το να φλερτάρουν τη Σουηδία και τη Φινλανδία είναι η προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν χρόνια συγκρούσεων και εντάσεων. Ο Putin το καταλαβαίνει πολύ καλά. Καθώς παρασύρονται από τη μια κακή ιδέα στην άλλη, πρέπει να δοθεί προσοχή στην αισχρή βιασύνη με την οποία κινούνται. Φαίνεται ότι σκαρφίζονται πράγματα καθώς προχωρούν, όλα αυτά χωρίς καμία προφανή αίσθηση συνέπειας.

Η προοπτική του Trump 2.0 δεν είναι το μόνο ευαίσθητο ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι παγκοσμιοποιητές. Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης. Η Sri Lanka έχει πρόσφατα αθετήσει τα διεθνή χρέη της. Αυτό θα δημιουργήσει αμέσως μια τρύπα τουλάχιστον 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην παγκόσμια οικονομία. Ανησυχητικά, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, περισσότερες από 70 άλλες χώρες βρίσκονται σε παρόμοια επικίνδυνη οικονομική κατάσταση. Για τους περισσότερους τα χρέη τους είναι απλήρωτα, και η λύση του ΔΝΤ με ιδιωτικοποιήσεις διαρθρωτικής προσαρμογής (λιτότητα) και περικοπές στις κρατικές υπηρεσίες, θα οδηγούσε αυτές τις χώρες σε γενιές στερήσεων και κοινωνικής αναταραχής.  Ή, θα μπορούσαν να αποκηρύξουν εντελώς το χρέος και να εγκαταλείψουν το δυτικό τραπεζικό μοντέλο. Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία έχουν εναλλακτικές λύσεις στο SWIFT και καλωσορίζουν χώρες που θέλουν να ξεφύγουν από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική φυτεία. Και οι δύο προσφέρουν επενδύσεις για ανάπτυξη, μη παρέμβαση και σεβασμό στην κυριαρχία των χωρών. Όλα τα πράγματα λογαριάζονται από κάθε χώρα, πράγμα ανέφικτο κάτω από τη δυτική κυριαρχία. Αποφάσεις θα ληφθούν πολύ σύντομα από τις χώρες σε όλο τον παγκόσμιο νότο σχετικά με το με ποιον θέλουν να ευθυγραμμίσουν το μέλλον τους.

Μια νέα πρόταση που υποβάλλεται ενώπιον του ΟΗΕ στις 22 Μαΐου ουσιαστικά απαιτεί από όλα τα έθνη να παραδώσουν την κυριαρχία τους στον ΠΟΥ σε περίπτωση άλλης πανδημίας. Το ότι θα πίστευαν καν  ότι μετά τον Covid ο ΠΟΥ θα απολάμβανε αυτό το επίπεδο εμπιστοσύνης, είναι παραληρηματικό. Αυτή η διαφανής αρπαγή ισχύος αναγνωρίζεται εύκολα γι’ αυτό που είναι. Στην απίθανη περίπτωση που αποκτήσει αρκετή έλξη, περιμένετε να ακολουθήσει μια άλλη πανδημία λίγο μετά. Η κλίκα εξακολουθεί να έχει τα εργαλεία για να κοροϊδεύει, να δωροδοκεί και να απειλεί τις χώρες να υποταχθούν, και αναμφίβολα θα προσπαθήσει, αλλά εκτός των καταληφθέντων δυτικών χωρών, μια τέτοια απελπισμένη κίνηση θα συγκεντρώσει ελάχιστη υποστήριξη. Ο Covid απέτυχε να εγκαινιάσει τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, αλλά εξαπέλυσε ένα κύμα καταστροφής στην παγκόσμια οικονομία που μπορεί να χρειαστούν γενιές για να επισκευαστεί. Πολλά ερωτήματα σχετικά με την εγκληματική κακοδιαχείριση του Covid παραμένουν αναπάντητα. Υπάρχουν ελάχιστα έθνη που δεν τρέφουν βαθιά δυσαρέσκεια για τον διαβόητα διεφθαρμένο και ανίκανο ΠΟΥ και τον γενοκτονικό δεκαστή Bill Gates. Το απόλυτο θράσος της πρότασης μυρίζει απόγνωση. Η επερχόμενη ψηφοφορία είναι πιθανό να δώσει στους Παγκοσμιοποιητές άλλη μια έντονη υπενθύμιση της φθίνουσας δύναμης και επιρροής τους.

Μια Μεγάλη Επανεκκίνηση θα συμβεί, απλώς όχι αυτή που επιδιώκουν οι Παγκοσμιοποιητές. Ίσως χρειαστεί να συμβιβαστούν με τη Μεγάλη Αποσύνδεση. Καθώς η δυτική επιρροή συνεχίζει να μειώνεται με ταχείς ρυθμούς, η τάση των χωρών που συρρέουν στην τροχιά Κίνας/Ρωσίας είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί. Η Νέα Παγκόσμια Τάξη που λαχταρούν για γενιές είναι πιθανό να περιορίζεται στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ή περίπου στο 15% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα αποτελέσματα της καταστροφικής πρόκλησης στην Ουκρανία και των αποτυχημένων κυρώσεων θα γίνουν σύντομα αναμφισβήτητα. Οι ελλείψεις τροφίμων και ενέργειας, μαζί με τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, θα καταστήσουν ακόμη πιο δύσκολο τον έλεγχο αυτής της μικρότερης Νέας Παγκόσμιας τάξης. Ο Αυτοκράτορας είναι γυμνός, όπως όλοι μπορούν τώρα να δουν, το παιχνίδι τους είναι παλιό, κουρασμένο και προβλέψιμο και δεν έχουν νέες ιδέες. Οι παγκοσμιοποιητές μπορεί να μην χρειάζεται να ανησυχούν για την επιστροφή του Trump το 2024. Είναι πολύ πιθανό ότι το ρολόι θα έχει τελειώσει γι’ αυτούς μέχρι τότε. Θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε μέρα.

Οι απόψεις των μεμονωμένων συντελεστών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Strategic Culture Foundation.

Lewrockwell.com

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου