Tρία ασφαλιστικά «μαγαζιά» ετοιμάζουν κανόνι χρεοκοπίας για να γλιτώσουν τις αποζημιώσεις που είναι δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Τα άδεια ταμεία (;) των εταιρειών και τα «εικονικά» αποθέματα. Η γραφειοκρατία που ζητάνε από τους πληγέντες της Θεσσαλίας για να «κουραστούν» και να μην ζητάνε ούτε τα λίγα ψίχουλα.
Του ειδικού συνεργάτηΟι εκτεταμένες καταστροφές με τις πλημμύρες που είχαν ως «θύματα» εκατοντάδες αυτοκίνητα, δεκάδες σπίτια, επιχειρήσεις και άλλες απώλειες έχουν δημιουργήσει ένα μείζον θέμα για τις ασφαλιστικές εταιρείες που πρέπει να αποζημιώσουν τους πελάτες τους.
Υπάρχουν διαθέσιμα τα αναγκαία κεφάλαια, ώστε να δοθούν έγκαιρα στους δικαιούχους, στην προσπάθειά τους να ξαναστήσουν τις περιουσίες τους;
Παράγοντες του ασφαλιστικού κλάδου, διαβεβαιώνουν το edolio5 ότι η εγχώρια ασφαλιστική αγορά δεν “μπορεί να σηκώσει” το μεγάλο αυτό βάρος.
Είναι πολύ πιθανόν να έχουμε χρεοκοπίες εταιρειών, τουλάχιστον 3 μικρών, όπως ψιθυρίζεται στην ασφαλιστική αγορά. Την ίδια ώρα οι ασφαλιστικές εταιρείες που παρουσιάζονται ως οικονομικά δυνατές ζητούν του «κόσμου τα χαρτιά» από τους πληγέντες για να τους δώσουν έστω μερικά ψίχουλα.
Αλλά, επειδή ο ασφαλιστικός κλάδος έχει βεβαρυμμένο παρελθόν θα πρέπει άμεσα η αρμόδια αρχή ελέγχου των αποθεματικών να διαπράξει έλεγχο εδώ και τώρα πριν ακουστούν κανόνια.
Ένα πολύ σοβαρό, επίσης, θέμα είναι αυτό της διασποράς του κινδύνου, δηλαδή κατά πόσο οι ασφαλιστικές εταιρείες μεταφέρουν μέρος του κινδύνου που αναλαμβάνουν με τα συμβόλαιά τους, σε εταιρείες αντασφάλισης.
Και ναι μεν το κόστος ενός καταστροφικού σεισμού θα καλυφθεί από ελληνικές ασφαλιστικές, αλλά και από ξένους αντασφαλιστές, αλλά το κόστος από τέτοιας έκτασης καταστροφές που έχουν χτυπήσει τη χώρα τους τελευταίους μήνες και ειδικά των πλημμυρών, ουδείς γνωρίζει αν οι ασφαλιστικές εταιρείες τις είχαν προβλέψει και αντασφαλίσει, ώστε να είναι σε θέση να μοιραστούν περίπου το κόστος των αποζημιώσεων τους.
Το θέμα είναι αν οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες και οι θυγατρικές των ξένων ομίλων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, αν είναι πράγματι σε θέση με τα κεφάλαιά τους να καλύψουν τον τεράστιο όγκο των αποζημιώσεων ή θα πρέπει να καταφύγουν σε όποια πρόσφορα μέσα κεφαλαιακής ενίσχυσής τους, πράγμα το οποίο, όπως μαθαίνουμε, ήδη συζητείται ευρέως στον κλάδο.
edolio 5
