Το Παγκόσμιο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε, κατά λέξη, ότι δεν υπάρχει δικαίωμα στο Γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου
Ο μ ό φ ω ν α, το Παγκόσμιο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε, κατά λέξη, ότι δεν υπάρχει δικαίωμα στο Γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου”. Οι 47 δικαστές από τις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης, που είναι μέλη της Ολομέλειας του Δικαστηρίου του Στρασβούργου (το σημαντικότερο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο), δημοσίευσαν μια δήλωση μεγάλης σημασίας, η οποία παραδόξως (;) ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΕ από την …”πρόοδο της πληροφόρησης” και το πεδίο επιρροής της…
Στην πραγματικότητα, και οι 47 δικαστές ενέκριναν ομόφωνα την απόφαση ότι “δεν υπάρχει δικαίωμα στο γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Η πρόταση βασίστηκε σε μια πληθώρα φιλοσοφικών και ανθρωπολογικών εκτιμήσεων που βασίζονται στη φυσική τάξη, στην κοινή λογική, σε επιστημονικές εκθέσεις και, φυσικά, στο θετικό δίκαιο.
Στην τελευταία περίπτωση, ειδικότερα, η απόφαση βασίστηκε στο άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Αυτό ισοδυναμεί επίσης με τα ψηφίσματα των συνθηκών που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως τα άρθρα 17 του νόμου P San José και 23 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα.
Σε αυτά τα ιστορικά ψηφίσματα, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η έννοια της οικογένειας περιλαμβάνει όχι μόνο “την παραδοσιακή έννοια του γάμου, δηλαδή την ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας”, αλλά και ότι δεν θα πρέπει να επιβάλλεται στις κυβερνήσεις “η υποχρέωση να ανοίξουν το γάμο σε άτομα του ίδιου φύλου”.
Όσον αφορά την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων, το Δικαστήριο πρόσθεσε επίσης ότι δεν υπάρχει διάκριση, αφού “τα κράτη είναι ελεύθερα να επιφυλάξουν το γάμο μόνο στα ετερόφυλα ζευγάρια”.
Προφανώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται για τήν δημοσιοποίηση αυτής της πληροφορίας:
