Το ΝΑΤΟ Προσπαθεί να Παραπλανήσει τη Ρωσία Σχετικά με τις Εγγυήσεις Ασφάλειας για την Ουκρανία, και η Μόσχα λέει «Νιέτ»!
Ο Steve Bryen δημοσίευσε, ως συνήθως, ένα εξαιρετικό άρθρο στο Substack του, στο οποίο περιέγραψε ένα μεγάλο λάθος του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με το ζήτημα της παροχής εγγυήσεων ασφάλειας στην Ουκρανία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας με τη Ρωσία, γράφει ο Larry Johnson.
Στις 20 Αυγούστου, η κυβέρνηση Τραμπ έκανε ένα τεράστιο πολιτικό λάθος στην προσπάθειά της να επιτύχει μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Το λάθος αφορούσε μια «εικονική» συνάντηση υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ.
Η συνάντηση υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ είχε ως στόχο να συζητηθούν στρατιωτικές επιλογές για την ικανοποίηση του αιτήματος της Ουκρανίας για εγγυήσεις ασφάλειας. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, προφανώς συζητήθηκαν διάφορες απόψεις σχετικά με το πώς θα έμοιαζε στην πράξη μια εγγύηση ασφάλειας: Για παράδειγμα, θα περιλαμβάνει στρατεύματα και, αν ναι, πόσα, πού θα σταθμεύουν στην Ουκρανία και τι ρόλο θα διαδραματίζουν;
Κυκλοφορούν φήμες ότι ορισμένες χώρες — οι Βρετανοί και οι Γάλλοι κατά τη μία εκδοχή, οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Πολωνοί κατά μια άλλη (μια απίθανη επιλογή) — θα ανέπτυσσαν στην πραγματικότητα στρατεύματα στην Ουκρανία, αν και βρετανικές πηγές υποστηρίζουν ότι τα στρατεύματά τους δεν θα βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή, αλλά «μακριά» από τις μάχες.
Προφανώς, κανένας από τους συμβούλους του Τραμπ δεν είχε αξιολογήσει τις προτεινόμενες εγγυήσεις ασφαλείας που παρουσίασε η Ρωσία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Μαρτίου 2022 μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη. Το Κοινό Ανακοινωθέν της Κωνσταντινούπολης, ένα προσχέδιο συμφωνίας, παρείχε ένα πλαίσιο για μια πιθανή συνθήκη με στόχο τον τερματισμό της Ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης.
Οι προτεινόμενες εγγυήσεις ασφαλείας, όπως περιγράφονται σε διάφορες πηγές, αποτελούσαν κεντρικό στοιχείο των Ρωσικών απαιτήσεων και των ευρύτερων διαπραγματεύσεων. Παρακάτω παρατίθεται μια λεπτομερής επισκόπηση των προτεινόμενων εγγυήσεων ασφαλείας της Ρωσίας:
Βασικές Ρωσικές Προτάσεις Σχετικά με τις Εγγυήσεις Ασφαλείας (Μάρτιος 2022, Κοινό Ανακοινωθέν Κωνσταντινούπολης)
- Μόνιμη Ουδετερότητα και Αποκλεισμός της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ:
Η Ρωσία απαίτησε από την Ουκρανία να κατοχυρώσει μόνιμη ουδετερότητα στο Σύνταγμά της και να αποκηρύξει ρητά οποιαδήποτε σχέδια ένταξης της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή να φιλοξενήσει ξένες στρατιωτικές δυνάμεις στο έδαφός της. Αυτή ήταν μια βασική απαίτηση, η οποία αντανακλούσε την μακροχρόνια καταγγελία της Ρωσίας ότι η ανατολική επέκταση του ΝΑΤΟ απειλούσε την ασφάλειά της.
Σε αντάλλαγμα, η Ρωσία, μαζί με άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένων δυτικών δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και ενδεχομένως και η Κίνα), θα ενεργούσαν ως εγγυητές και θα δεσμεύονταν να υπερασπιστούν στρατιωτικά την Ουκρανία σε περίπτωση επίθεσης στο μέλλον.
- Εγγυήσεις Ασφάλειας με Δικαίωμα Βέτο:
Μια κρίσιμη προϋπόθεση που πρότεινε η Ρωσία ήταν ότι οποιαδήποτε ενεργοποίηση εγγυήσεων ασφαλείας (δηλαδή, στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία σε περίπτωση επίθεσης) θα απαιτούσε ομόφωνη συναίνεση από όλους τους εγγυητές, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Ρωσίας. Αυτό ουσιαστικά έδωσε στη Ρωσία δικαίωμα βέτο (αρνησικυρίας) σε σε κάθε παρέμβαση, καθιστώντας ενδεχομένως τις εγγυήσεις αναποτελεσματικές από την Ουκρανική οπτική γωνία.
Αυτή η διάταξη απηχούσε τη δομή των συμφωνιών του Μινσκ II, οι οποίες αντιμετώπιζαν τη Ρωσία ως ουδέτερο μέρος και όχι ως εμπόλεμη πλευρά, επιτρέποντάς της να εμποδίζει ενέργειες εναντίον της. […] (https://www.understandingwar.org/backgrounder/fact-sheet-istanbul-protocol-draft-document-april-15-2022)
- Περιορισμοί στον Ουκρανικό Στρατό:
Η Ρωσία απαίτησε σημαντικούς περιορισμούς στο μέγεθος και τις δυνατότητες των Ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών στο προσωπικό, τον εξοπλισμό και τις στρατιωτικές ασκήσεις. Οι ακριβείς περιορισμοί αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης, με διαφωνίες σχετικά με το πόσο μικρός θα μπορούσε να είναι ο Ουκρανικός στρατός διατηρώντας παράλληλα την αμυντική του ικανότητα.
Η Ουκρανία δεν μπορεί πλέον να διεξάγει στρατιωτικές ασκήσεις με ξένους εταίρους στην επικράτειά της, στον εναέριο χώρο της, στα χωρικά της ύδατα ή στην αποκλειστική οικονομική της ζώνη χωρίς τη συγκατάθεση των κρατών-εγγυητών της, συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας και της Κίνας.
- Εδαφικές και Νομικές Παραχωρήσεις:
Η Ρωσία επεδίωξε την de jure αναγνώριση του ελέγχου της επί της Κριμαίας και την de facto αναγνώριση των Ρωσικών εδαφών του Λουχάνσκ, του Ντόνετσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας. Το καθεστώς της Κριμαίας θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων σε διάστημα δέκα έως δεκαπέντε ετών, κατά την οποία η Ουκρανία θα δεσμευόταν να μην ανακαταλάβει τη Κριμαία με τη βία.
Η Ρωσία απαίτησε επίσης από την Ουκρανία να τροποποιήσει το σύνταγμά της ώστε τα ρωσικά να γίνουν επίσημη γλώσσα του κράτους, μαζί με τα ουκρανικά, και να καταργήσει τους νόμους αποκομμουνιστικοποίησης και τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία από το 2014. Επιπλέον, η Ουκρανία θα έπρεπε να αποσύρει τις ποινικές υποθέσεις κατά της Ρωσίας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.
- Ρόλος των Χωρών Εγγυητών:
Οι προτεινόμενοι εγγυητές περιλαμβάνουν μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ρωσία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Κίνα), τα οποία θα παρέχουν στη Ρωσία και την Κίνα δικαίωμα βέτο σε οποιαδήποτε αντίδραση σε μελλοντική επιθετικότητα μέσω του πλαισίου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτή η δομή είχε ως στόχο να περιορίσει τη δυτική στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία σε μελλοντικές συγκρούσεις.
Αυτή ήταν η απαίτηση της Ρωσίας το 2022, και αμφιβάλλω αν την έχουν αναθεωρήσει. Αν ο Ντόναλντ Τραμπ και η ομάδα του θέλουν να συνάψουν ειρηνευτική συμφωνία και να τερματίσουν την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση Ρωσίας, τότε πρέπει να αφιερώσουν χρόνο για να κατανοήσουν πλήρως τη ρωσική θέση και να μην χάνουν χρόνο εξετάζοντας το ενδεχόμενο της αποστολής στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Η Ρωσία δεν θα το επιτρέψει αυτό.
