Θάνο Πλεύρη, σου έχω άσχημα νέα: Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Γράφει η Μαρία Σεφέρου
Ώστε θα εισηγηθείς την απόλυση των ανεμβολίαστων υγειονομικών, ε; Τόσο εμμονικός, πεισματάρης, εκδικητικός και ανάλγητος είσαι;
Και γιατί δηλώνεις «υπερήφανος» που διατηρείς, ελαφρά τη καρδία, μια τόσο σκληρή και απάνθρωπη στάση απέναντι σε χιλιάδες οικογένειες;
Διότι, όπως είπες, «Δεν είναι επιστημονική θέση να μην εμπιστεύεσαι την επιστήμη μέσα στην πανδημία κορωνοϊού. Η προσωπική μου θέση είναι ότι όποιος δεν εμβολιάζεται σε μία τέτοια περίοδο, όπως η πανδημία, αλλά και γενικά, δεν μπορεί να υπηρετήσει το σύστημα υγείας και τον ασθενή».
Μα είσαι τόσο υποκριτής ή απλά άσχετος και ανόητος, κοτζάμ δικηγόρος; Το έχεις ξαναπεί πολλές φορές στο παρελθόν ότι οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί δεν εμπιστεύονται την «επιστήμη».
Ποια ιατρική «επιστήμη» να εμπιστευτούν; Την φετινή, την προπέρσινη, την προ δεκαετίας ή την προ εικοσαετίας;
Κατ’ αρχήν επίτρεψέ μου να σου θυμίσω την ετυμολογία της λέξης επιστήμη. Προέρχεται από το ρήμα επίσταμαι, που σημαίνει «γνωρίζω καλά» κατόπιν έρευνας, τεκμηρίωσης και αποδείξεων.
Βάσει αυτού του ορισμού, λοιπόν, η ιατρική ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, αφού πάει εσαεί ψάχνοντας, βρίσκοντας και συχνά ακυρώνοντας χθεσινά και προχθεσινά θέσφατα, αναγνωρίζοντας λανθασμένες εκτιμήσεις, αποσύροντας επικίνδυνα φάρμακα που μέχρι χθες διαφήμιζε ως πανάκεια και ακίνδυνα, και τα οποία είχαν προκαλέσει χιλιάδες παρενέργειες και θανάτους σε ανυποψίαστους ασθενείς.
Σε αυτή την ιατρική «επιστήμη» θέλεις να πιστέψουν τυφλά οι υγειονομικοί σε αναστολή, που με τα ίδια τους τα μάτια έχουν δει πάμπολλες αποτυχίες της ιατρικής «επιστήμης» μέσα στα νοσοκομεία;
Ή μήπως δεν έχεις ακούσεις για τις «ιατρογενείς» ασθένειες και ότι η τρίτη αιτία θανάτων παγκοσμίως – μετά τον καρκίνο και τις καρδιοπάθειες – είναι τα ιατρικά λάθη;
Δυστυχώς η ιπποκράτεια παραίνεση «Ωφελέειν, μη βλάπτειν» πολύ συχνά παραβλέπεται από γιατρούς, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω άλλων σκοπιμοτήτων. Ειρήσθω εν παρόδω ότι το Ρωμαϊκό Δίκαιο προέβλεπε αυστηρότατες ποινές σε γιατρούς που έβλαπταν ασθενή από αμέλεια, που κυμαίνονταν από εξορία έως και θάνατο, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάρισε το ακαταδίωκτο στους «γιατρούς» – dealers εμβολίων! Τόοοοση δημοκρατία απολαμβάνουμε στο προτεκτοράτο (Γ)Ελλάς!
Θάνο Πλεύρη, είσαι τόσο αδιάβαστος περί τα ιατρικά, και παρόλα αυτά είχες το θράσος να δεχτείς να γίνεις Υπουργός στο πιο σημαντικό για την ανθρώπινη υγεία και την ίδια τη ζωή Υπουργείο; Προφανώς δεν έχεις το «γνώθι σαυτόν» για να μιλάς με τόση αμετροέπεια και να λαμβάνεις τόσο φασιστικές αποφάσεις, μη αναγνωρίζοντας θεμελιώδη δικαιώματα στους συνανθρώπους σου.
Άκου Θανάση Πλεύρη:
Η ιατρική δεν είναι μια θετική επιστήμη όπως, π.χ. τα Μαθηματικά όπου ένα κι ένα κάνουν δύο, και αποκλείεται να κάνουν τρία, ακόμη κι αν ο ερευνητής μαθηματικός πλαντάξει κάτω από πείσμα.
Η ιατρική δεν είναι μια θετική επιστήμη όπως, π.χ., η Χημεία όπου η χημική ένωση ενός ατόμου άνθρακα (C) και δύο ατόμων οξυγόνου (O) παράγει διοξείδιο του άνθρακα (CO2), όσο κι αν χτυπιέται κάτω ο ερευνητής για να βγάλει διαφορετικό αποτέλεσμα.
Η ιατρική δεν είναι Φυσική όπου οι νόμοι της, όπως π.χ. ο νόμος της βαρύτητας, είναι σταθεροί και αναλλοίωτοι στον αιώνα τον άπαντα.
Κακά τα ψέματα, Θάνο Πλεύρη… Εκτός του ότι η ιατρική καθ’ εαυτή δεν είναι και ούτε μπορεί ποτέ να γίνει επιστήμη, διότι ο άνθρωπος, αυτός ο μικρόκοσμος του σύμπαντος, είναι ανεξερεύνητος σε όλες τις διαστάσεις του και αλληλεπιδράσεις με το Σύμπαν – δεν είναι καν ελεύθερη να αποφασίζει για τα του οίκου της.
Αν η ιατρική δεν απελευθερωθεί από τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που την κατευθύνουν θα είναι κολλημένη σε ένα σύστημα που ενδιαφέρεται περισσότερο για το κέρδος παρά για την βελτίωση της υγείας των ανθρώπων. Αυτό είναι το δράμα που βιώνουμε…
Στη συνέχεια παραθέτω σε μετάφραση απόσπασμα από κείμενο των Clifford Miller, Donald Miller με τίτλο «Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ», από το «European Journal for Person Centered Healthcare».
«Ούτε η πρακτική της ιατρικής ούτε η ιατρική έρευνα είναι επιστήμη. (…) (….)
Οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) – randomized controlled trials – δεν είναι επιστήμη.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:https://www.seferou-maria.gr/
Επειδή η επι-ισταμαι έχει συγκεκριμένες απαντησεις(με διαφορετικές προσεγγίσεις ή όχι) για το κάθε πρόβλημα ξεχωριστα ανοικτό ή κλειστό, ενώ η ιατρική έχει να παρουσιάσει διαφορετικόυς δρόμους (δεν μιλάμε για διαφορετικες προσεγγίσεις)για τα επιμέρους προβλήματα το λογικό συμπέρασμα είναι να χαρακτηριστεί ως τέχνη-τακτικη και τίποτα περισσότερο. Καθε ασθενεια μπορει να αντιμετωπιστει με 70 έως 80 διαφορετικους τρόπους ,με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν έχεις δηλητηριάσει τον οργανισμό σου ,με αποτέλεσμα να έχει ς κατάρρευση του ανοσοποιητικού σου μέσω πνευμόνων (aids),ή μέσω μεγάλη ς κυκλοφορίας (TSS),ή μέσω έντερου (Αυτοζυμωση),ή μέσω εγκεφάλου (Αλτσχάιμερ),ή ….κ.τ.λ.(Το ανωτέρω νούμερο μειώνεται δραματικά με την χρήση των διαφόρων φαρμάκων που προκαλούν ιατρογεννεση)Η δυτική ιατρική έτσι που ασκείται σήμερα,που από ιατρική έκτακτου ανάγκης έγινε ιατρική ιασης με τα διαφορετικά δηλητήρια που δίνει στους πελάτες της μάλλον έχει χάσει και την ονομασία της τέχνης-τακτικης ,και έχει κερδίσει τον τίτλο της αντιεπιστημης (λειαν επιοικως). Αυτά ισχύουν για την χυμική ιατρική του ιποκρατη .Για την ανώτερη ιατρική του Ασκληπιού τα ανωτέρω δεν ισχύουν αφού ακολουθείται στρατηγική προσέγγιση και όχι τακτική προσέγγιση στα εν λόγω προβλήματα της.
Πολύ καλό άρθρο . Μπράβο στον συγγραφέα του.
Ο Αριστοτέλης όπως και ο Ιπποκράτης ανέφεραν πως η Ιατρική είναι Τέχνη Μακρά.
Επίσης έλεγε πως επιστήμη έχουμε αξιωματικά ΜΟΝΟΝ ΌΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ που την διέπουν. Αν δεν ξέρεις ΤΟ ΓΙΑΤΙ συμβαίνει κάτι, δεν έχεις Επιστήμη. Αν δεν ξέρεις το ΓΙΑΤΙ έχεις ΤΕΧΝΗ.
Και η τέχνη κατακτάται με την εμπειρία, τις δοκιμές και την δια βίου μάθηση. Και στην τέχνη πειραματίζεσαι και επιλέγεις το καλύτερο, μέσα από πείραμα κι επαλήθευση. Δεν ακολουθείς τυφλά κανέναν τσαρλατάνο.
Γι αυτό δεν διδάσκεται ΠΟΤΕ ο Αριστοτέλης στην Ελλάδα στα σχολεία. Για να βγαίνει ο κάθε σοφιστής και να εμπαίζει τους πολίτες.
Είστε στον σωστό δρόμο.Και γι’αυτό κάθε επιστημονική ανακάλυψη πρέπει να είναι συμβατή με τα ισχύοντα αξιώματα.Οταν αυτό όμως δεν συμβαίνει τότε ξανακάνεις το πείραμα με σκοπό να το απορρίψεις,ώστε να διασφαλίζεται η συνέπεια των αξιωμάτων σου ή μετά αν αυτό δεν καταστει δυνατό αναγκάζεσαι με μαύρο δάκρυ να υιοθετήσεις διαφορετικά αξιωματα.