Τα Πετσωμένα Μέσα απέκρυψαν οτι η Σαμοθράκη εμεινε χωρις ρεύμα νερο και πλοίο .Τουρίστες & πολίτες σε αλλόφρων κατάσταση!!

Όταν ξεκίνησα να γράφω για τον Έβρο και για το κράτος των Αθηνών, η φωτιά ήδη επί δύο τρεις μέρες κατέστρεφε τον Έβρο και τα κανάλια εδειχναν ελληνικές ταινίες. Ακόμα κι εγώ που κατηγορήθηκα για πλούσια φαντασία, ήμουν ανυποψίαστη για αυτά που επρόκειτο να συμβούν τις επόμενες ώρες. Δηλαδή δεν θα μπορούσα να διανοηθω ότι ένα μεγάλο πανεπιστημιακό νοσοκομείο θα άρχιζε να καίγεται και θα μετέφεραν τους ασθενείς αρον αρον στο πάτωμα ενός επιβατικού πλοίου, του πλοίου με το οποίο άπειρες φορές πήγα στη Σαμοθράκη.

Δεν θα μπορούσα να υποψιαστώ ότι μιλώντας με τη γυναίκα του ξαδέλφου μου στον Απαλό, θα έβλεπα τις φλόγες σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι

Ξέρετε που βρίσκεται ο Απαλός?

Δίπλα στο Αεροδρόμιο Δημόκριτος της Αλεξανδρούπολης με ότι αυτό σημαίνει για την πιθανότητα να φτάσει η φωτιά εκεί.

Δεν μπορούσα να υποψιαστώ ότι την νύχτα τα παιδιά μας, οι φαντάροι, θα κουβαλούσαν τα πυρομαχικά από τις περιοχές δίπλα στην Αλεξανδρούπολη που λαμπαδιασαν. Για λόγους ασφαλείας δεν τις αναφέρω αν και είναι μάλλον γνωστές στους ” εχθρούς” μετά απ’ όλα τα τραγικά που συμβαίνουν στο τόπο μας

Πρόχειρος και αναποτελεσματικός επιχειρησιακός σχεδιασμός της στιγμής, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος

Την επόμενη μέρα η Σαμοθράκη έμεινε χωρίς πλοίο γιατί αυτό που είχε πήγε Καβάλα με τους ασθενείς.

Όμως έμεινε και χωρίς ρεύμα γιατί το δίκτυο που διοχέτευε ηλεκτρικό ρεύμα από την Αλεξανδρούπολη προς την Σαμοθράκη, καταστράφηκε. Και έμεινε και χωρίς νερό. Και έμειναν στο Νησί χιλιάδες τουρίστες χωρίς λεφτά, χωρίς φαι, χωρίς επικοινωνία με τους δικούς τους γιατί δεν δούλευαν τα ΑΤΜ και δεν μπορούσαν να βγάλουν χρήματα, να πληρώσουν με κάρτα κλπ. Πολλοί απ’ αυτούς εχουν παιδιά να ταισουν, βρέφη που ζουν σε πρωτοφανείς θερμοκρασίες, αλλά ποιος νοιάζεται; Οι επιχειρήσεις της Σαμοθράκης που δεν έχουν γεννήτριες, καταστράφηκαν. Όλα έλιωσαν, όλα χάλασαν. Ακόμα και τώρα που μιλάμε η Σαμοθράκη δεν έχει ρεύμα. Μάθαμε ότι μισθωθηκε πλοίο να πάει στη Μυτιλήνη να φορτώσει μια μεγάλη γεννήτρια και να την πάει στη Σαμοθράκη προκειμένου να ηλεκτροδοτηθεί μερικώς το Νησί. Σήμερα το πρωί το σούπερ μάρκετ που ψωνίζω όταν είμαι εκεί, έβγαλε ανακοίνωση που καλεί όσους θέλουν να φορτίσουν τα κινητά τους να πάνε εκεί. Έχει γεννήτρια

Έτσι το βράδυ της Τρίτης η Σαμοθράκη δεν είχε ρεύμα, δεν είχε νερό, δεν είχε πλοίο, είχε απελπισμένους τουρίστες χωρίς λεφτά και προοπτική και τι άλλο είχε? Φωτιά σε δασική περιοχη η  οποία ευτυχώς εσβησε με τα λίγα πυροσβεστικά μέσα που υπάρχουν στο νησί.

Μάθατε εσείς τίποτα για όλα αυτά; Είπαν κάτι οι τηλεοράσεις για την Σαμοθράκη? Όχι

Οι τηλεοράσεις άρχισαν να κάνουν ολονυχτιες εκπομπές για την φωτιά μόνον όταν αυτή άγγιξε την Αττική

Αν οι τηλεοράσεις έλεγαν ότι το νησί τόσες μέρες δεν έχει ρεύμα και νερό και κάτοικοι και τουρίστες είναι απελπισμένοι, το κράτος των Αθηνών, μπροστά στην δημόσια κατακραυγή θα αναγκαζόταν να λειτουργήσει, τόσο κεντρικά όσο και με πίεση στον δήμο και στην περιφέρεια να πάρουν μέτρα. Άμεσα μέτρα. Να μην βγαίνουν οι τουρίστες που βρίσκονται στο νησί και να κάνουν εκκλήσεις για μια ντομάτα και λίγο ψωμί. Γιατί αυτό συμβαίνει όσο και να μας φαίνεται απίστευτο.

Δεν είναι φτωχοι μεταναστες πρόσφυγες ταλαίπωροι άνθρωποι, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα μέσα, με βλέμματα απελπισίας. Είναι Έλληνες πολίτες που διάλεξαν να κάνουν χιλιόμετρα προκειμένου να στηρίξουν ένα ακριτικό νησί, να πληρώσουν πανάκριβη βενζίνη, πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για να πάνε στο νησί και να περάσουν τις διακοπές τους εκει. Είχαν κάρτες μαζί τους για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Και τι έγινε; Είναι άχρηστες οι κάρτες γιατί δεν δουλεύουν τα ΑΤΜ και τα pos του νησιού επειδη δεν υπάρχει ρεύμα.

Ακούσατε κάτι εσείς για αυτά από τις τηλεοράσεις? Όχι

Ούτε κι εγώ

Δυστυχώς το κείμενο μου για το κράτος των Αθηνών γρήγορα επιβεβαιώθηκε

Και πιστέψτε με, θα προτιμούσα να είχα διαψευστεί παρά να βλέπω το νησί που αγαπώ να είναι σ αυτή τη κατάσταση.

Διαλέγω να συνοδεύσω αυτό το κείμενο μου με γαληνιες εικόνες από την Σαμοθράκη, ως χάδι πάνω στις πληγες.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από μένα τα προηγούμενα καλοκαίρια που ήμουν στο Νησι, όταν όλα αυτά που ζούμε σήμερα πιστεύαμε ότι αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας.