Οι σοβαροί κινδυνοι οταν φοράς μάσκα..Ερευνα απο τον Δρ. Russell Blaylock

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το ένα τρίτο των εργαζομένων ανέπτυξαν πονοκεφάλους με τη χρήση της μάσκας, οι περισσότεροι είχαν προϋπάρχοντες πονοκεφάλους που επιδεινώθηκαν από τη μάσκα και ότι το 60% χρειαζόταν αναλγητικά φάρμακα  για ανακούφιση.

Όσον αφορά την αιτία των πονοκεφάλων, ενώ οι ιμάντες και η πίεση από τη μάσκα θα μπορούσαν να ενοχοποιούνται, το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων δείχνει την υποξία και / ή την υπερκαπνία ως την αιτία. Δηλαδή, μείωση της οξυγόνωσης του αίματος (υποξία) ή αύξηση του C02 του αίματος (υπερκαπνία).

Είναι γνωστό ότι η μάσκα N95, εάν φοριέται για ώρες, μπορεί να μειώσει την οξυγόνωση του αίματος έως και 20%, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια συνείδησης, όπως συνέβη με τον άτυχο φίλο που οδηγούσε μόνος του στο αυτοκίνητό του φορώντας μάσκα N95, με αποτέλεσμα να βγει εκτός δρόμου, να διαλύσει το αυτοκίνητό του και να υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς.

Είμαι βέβαιος ότι έχουμε αρκετές περιπτώσεις ηλικιωμένων ατόμων ή οποιουδήποτε ατόμου με κακή πνευμονική λειτουργία, όπου η χρήση μάσκας έχει αντίκτυπο στην εγκεφαλική τους λειτουργία. Αυτό, φυσικά, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.

Μια πιο πρόσφατη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 159 εργαζόμενοι σε υγειονομική περίθαλψη ηλικίας 21 έως 35 ετών διαπίστωσαν ότι το 81% εμφάνισε πονοκεφάλους από τη χρήση μάσκας προσώπου.

Μερικοί είχαν προϋπάρχοντες πονοκεφάλους που προκαλούσαν οι μάσκες. Όλοι ένιωθαν ότι οι πονοκέφαλοι επηρέασαν την απόδοση της εργασίας τους.

Δυστυχώς, κανείς δεν λέει στους αδύναμους ηλικιωμένους και σε άτομα με πνευμονικές παθήσεις, όπως ΧΑΠ, εμφύσημα ή πνευμονική ίνωση, για αυτούς τους κινδύνους όταν φοράνε μάσκα προσώπου οποιουδήποτε είδους – κάτι που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή επιδείνωση της λειτουργίας των πνευμόνων. 

Αυτό περιλαμβάνει επίσης ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα και άτομα που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στους πνεύμονες, ειδικά με μερική εκτομή ή ακόμη και την αφαίρεση ενός ολόκληρου πνεύμονα.

Η σημασία αυτών των ευρημάτων είναι ότι η μείωση των επιπέδων οξυγόνου (υποξία) σχετίζεται με εξασθένηση της ανοσίας. Μελέτες έχουν δείξει ότι η υποξία μπορεί να αναστείλει τον τύπο των κύριων ανοσοκυττάρων που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των ιογενών λοιμώξεων που ονομάζονται CD4 + Τ-λεμφοκύτταρα.

Αυτό συμβαίνει επειδή η υποξία αυξάνει το επίπεδο μιας ένωσης που ονομάζεται επαγόμενος παράγοντας υποξίας-1 (HIF-1), η οποία αναστέλλει τα Τ-λεμφοκύτταρα και διεγείρει ένα ισχυρό ανοσοανασταλτικό κύτταρο που ονομάζεται Tregs.

Αυτό θέτει το στάδιο για τη μόλυνση οποιασδήποτε λοίμωξης, συμπεριλαμβανομένου του COVID-19 και καθιστά πολύ πιο σοβαρές τις συνέπειες αυτής της μόλυνσης.

Στην ουσία, η μάσκα σας μπορεί να σας θέσει σε αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων και επομένως να έχει πολύ χειρότερο αποτέλεσμα.

Τα άτομα με καρκίνο, ειδικά εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί, διατρέχουν περαιτέρω κίνδυνο από παρατεταμένη υποξία καθώς ο καρκίνος αναπτύσσεται καλύτερα σε ένα μικροπεριβάλλον που έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο. 

Το χαμηλό οξυγόνο υποβοηθά επίσης τις φλεγμονές  που μπορεί να προωθήσουν την ανάπτυξη, την εισβολή και την εξάπλωση καρκίνων. 

Επαναλαμβανόμενα επεισόδια υποξίας έχουν προταθεί ως σημαντικός παράγοντας στην αθηροσκλήρωση και ως εκ τούτου αυξάνει όλες τις καρδιαγγειακές (καρδιακές προσβολές) και εγκεφαλοαγγειακές (εγκεφαλικά).

Γίνεται ακόμα πιο τρομακτικό. Νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο ιός μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εισέρχεται στον εγκέφαλο μέσω των οσφρητικών νεύρων, τα οποία συνδέονται άμεσα με την περιοχή του εγκεφάλου που ασχολείται με την πρόσφατη μνήμη και ενοποίηση της μνήμης.

Φορώντας μάσκα, οι εκπνεόμενοι ιοί δεν θα μπορέσουν να διαφύγουν και θα συγκεντρωθούν στα ρινικά περάσματα, θα εισέλθουν στα οσφρητικά νεύρα και θα ταξιδέψουν στον εγκέφαλο.

Ο Δρ Blaylock έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία,

 Excitotoxins: The Taste That Kills, 

Health and Nutrition Secrets that Can Save Your Life, 

Natural Strategies for Cancer Patients 

και το πιο πρόσφατο έργο του, 
Cellular and Molecular Biology of Autism Spectrum Disorders.