Ο Τσίπρας βγήκε παγανια προς άγραν ψήφων!
Παλιά τέχνη της “Δημοκρατίας” το προεκλογικό παραμύθιασμα.
Άμωμος και άσπιλος ωσάν από παρθενογένεση, ο επί 3,5 χρόνια ανεπαρκής ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επί 4,5 χρόνια αποτυχημένος πρωθυπουργός, δι’ ο και καθαιρέθηκε από το λαό, άρχισε τις προεκλογικές περιοδείες για να τάξει στο πόπολο λαγούς με πετραχήλια, όπως τότε που του. έταζε ότι θα σκίσει τα μνημόνια, προτού υπογράψει και ο ίδιος τρίτο μνημόνιο.
Δυστυχώς, όπως είδατε στο video, το αμνήμον ου μην αλλά και ευκολόπιστο πλήθος υποδέχεται τον Τσίπρα μετά βαΐων και κλάδων ως εν δυνάμει σωτήρα! Και δεν βρίσκεται κανένας ανάμεσά τους για να τον κολλήσει στον τοίχο ρωτώντας τον: “Δεν μας λες βρε Αλέξη, όλα αυτά τα ωραία που μας τάζεις γιατί δεν τα έκανες όταν ήσουν πρωθυπουργός; Και αν έχεις την ψευδαίσθηση ότι τα έκανες, γιατί σε καταψήφισε ο λαός και σε κατέβασε από την πρωθυπουργική καρέκλα;”
Θα μου πεις ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, ενώ του κομματικού οπαδού η πλύση εγκεφάλου είναι ανίατη. Δεν έχει βρεθεί… εμβόλιο για δαύτην.
Δεν ξέρω πώς νιώθετε εσείς, αλλά εγώ τη λέω την αμαρτία μου: Παρακολουθώντας το γλοιώδες ύφος του υποκριτή και άσχετου Τσίπρα, καθώς και τους θεατρινίστικους μορφασμούς που κάνει ακούγοντας δήθεν με ενσυναίσθηση τα προβλήματα των πολιτών, ένιωθα αηδία. Μόλις και μετά βίας συγκρατήθηκα να μην εξεμέσω.
Έτσι και μας προκύψει πάλι Πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα είμαστε απλά για κλάματα αλλά για χοντρό φτύσιμο. Και βέβαια η παλινόρθωση Τσίπρα στην πρωθυπουργική καρέκλα θα είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντος και φασιστικά κυβερνώντος Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το Σύνταγμα θα έπρεπε να απαγορεύει στους αποτυχημένους πρώην πρωθυπουργούς να θέτουν ξανά υποψηφιότητα για την πρωθυπουργία.
Και ο λαός δεν θα έπρεπε να δίνει άφεση αμαρτιών για τα εγκληματικά λάθη και την αναποτελεσματικότητα στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά να τους στέλνει στον αγύριστο μόνιμα. Όταν κάποιος έχει αποδειχτεί ολίγιστος – για να μην πω προδότης – ως πρωθυπουργός πώς να περιμένει κανείς τη δεύτερη φορά να φανεί μέγιστος; Τα ίδια μυαλά κουβαλάει, το ίδιο χαμηλό IQ διαθέτει, την ίδια ασχετοσύνη και ανεπάρκεια, τον ίδιο ιδιοτελή, απάτριδα, ξενόδουλο και μωροφιλόδοξο χαρακτήρα έχει και ως επί το πλείστον τον ίδιο, κατ’ εικόνα και ομοίωσή του, θίασο συνεργατών θα χρησιμοποιήσει.
Μπορείτε να φανταστείτε τον ιδιοκτήτη μιας Εταιρείας να επαναπροσλαμβάνει στη θέση του διευθυντή τον ίδιο άνθρωπο που πριν από τρία-τέσσερα χρόνια είχε απολύσει κακήν κακώς λόγω μείωσης κερδών της επιχείρησης, καταλήστευσης των αποθεματικών και κακομεταχείρισης των υπαλλήλων της, αναγκάζοντας τα υψηλόβαθμα στελέχη της σε παραίτηση και φυγή στο εξωτερικό; Μόνο ένας τρελός και αυτοκτονικός επιχειρηματίας θα το έκανε αυτό.
Ε, λοιπόν, τρελός, αυτοκτονικός και άξιος της κακιάς του μοίρας θα είναι ο ελληνικός λαός, εάν τυχόν επανεκλέξει ως πρωθυπουργό αυτόν που πριν τέσσερα χρόνια έφτυσε επειδή τον πρόδωσε μη τηρώντας τις υποσχέσεις του.
Απευχόμενη με νύχια και με δόντια την επιστροφή Τσίπρα στην εξουσία δεν σημαίνει ότι εύχομαι την επανεκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όταν πρόκειται για τη διακυβέρνηση της πατρίδας, το μη χείρον δεν είναι βέλτιστον. Αφήστε που στην περίπτωση Μητσοτάκη και Τσίπρα, το μη χείρον είναι δυσδιάκριτο…
