Ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι το Σχέδιο Β’ για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση

By Kit Knightly  September 29, 2022 (henrymakow.com)

«Η Κίνα είναι το κοινωνικό μοντέλο για τους παγκοσμιοποιητές (οι υπερπλούσιες οικογένειες και οι συντηρητές τους).

Η Κίνα γαλουχήθηκε από αυτούς (σ.σ.: τους παγκοσμιοποιητές) ως πεδίο δοκιμών ήδη από τη δεκαετία του εβδομήντα.

Τους αρέσουν τα αποτελέσματα – ένας υπερπαθητικός πληθυσμός εκπαιδευμένος να ζει με αυθαίρετους παράλογους κανόνες και περιορισμένη προσωπική αυτονομία.

Η αποτυχία της πανδημίας να δημιουργήσει ένα σημείο εισόδου για αυτή τη Μεγάλη Επανεκκίνηση έπεισε τις ελίτ να επιστρέψουν στο μοντέλο Ψυχρού Πολέμου/Πυρηνικού Πολέμου.

Συμφωνήθηκε το καλοκαίρι του 2021 να συνεχιστεί ένα πρόγραμμα πολέμου/Ψυχρού Πολέμου, χρησιμοποιώντας υπάρχουσες προκαταλήψεις και τη μακρά ιστορία της έντασης του ΝΑΤΟ/Συμφώνου της Βαρσοβίας για να δημιουργηθεί ένα νέο σημείο εισόδου για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση που είχε περισσότερες πιθανότητες να ριζώσει».

Σχόλιο Makow – Καταλαβαίνω πώς άλλαξαν από τον COVID σε σενάρια πολέμου, αλλά ο συγγραφέας δεν εξηγεί πραγματικά πώς το μίσος της Ρωσίας θα κάνει τους ανθρώπους να αποδεχτούν την Ατζέντα 2030. (Ένας φίλος εξήγησε ότι θα χρησιμοποιήσουν λιμούς και αναστάτωση που προκαλούνται από τον πόλεμο για να μας λιμοκτονήσουν μέχρις υποταγής.)

Το Nordstream σαμποτάζ αφορά τη Μεγάλη Επανεκκίνηση

Κανείς δεν καταλαβαίνει την πλήρη εικόνα. Ούτε εγώ, αλλά δείτε τι έχω αλιεύσει κρατώντας τα αυτιά ανοιχτά και το κεφάλι κάτω.

Δουλεύω σε ασφαλές μέρος. Μόνο αυτό λέω. Να τι γνωρίζω.

Η Κίνα είναι το κοινωνικό μοντέλο για τους παγκοσμιοποιητές (τις υπερπλούσιες οικογένειες και τους συντηρητές τους).

Η Κίνα γαλουχήθηκε από αυτούς ως πεδίο δοκιμών ήδη από τη δεκαετία του εβδομήντα. Τους αρέσουν τα αποτελέσματα – ένας υπερ-παθητικός πληθυσμός εκπαιδευμένος να ζει με αυθαίρετους παράλογους κανόνες και περιορισμένη προσωπική αυτονομία.

Η πρόκληση από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν πώς να μεταφερθεί αυτό το μοντέλο στον «ελεύθερο» κόσμο με τη σκληρή παράδοση αυτού που αποκαλούν τοξικό και ακραίο ατομικισμό και σχετικά υψηλό βαθμό προσωπικής ελευθερίας.

Η πρώτη προσπάθεια έγινε μέσω της ψεύτικης πανδημίας.

Παρεμπιπτόντως, όλοι με οποιαδήποτε έκπτωση ξέρουν ότι είναι ψεύτικη.

Η πανδημία ήταν μία τρελή σκευωρία που εγκαινιάστηκε από μια μικρή αλλά θορυβώδη και καλά συνδεδεμένη ομάδα. Είναι πραγματικά πολύ παλαβοί. Αποδείχθηκε εξαρχής προβληματική.

Η ιστορία επρόκειτο να είναι ότι αυτός ο ανύπαρκτος ιός προήλθε από την Κίνα και οι Κινέζοι χειρίστηκαν τους κινδύνους με συνηθισμένη σκληρότητα και αποτελεσματικότητα – αλλά λειτούργησε.

Αυτό είχε σκοπό να ξεκινήσει μια ενορχηστρωμένη συζήτηση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με το εάν τα ανθρώπινα δικαιώματα θα έπρεπε να εγκαταλείπονται μερικές φορές για το συλλογικό καλό.

Το αποτέλεσμα ήταν προκαθορισμένο να είναι ένα «ναι», στη συνέχεια το κινεζικό στυλ κοινωνικής διακυβέρνησης θα εισαγόταν σιγά-σιγά στη Δύση – για να «σώσει ζωές» κ.λπ.

Ταυτόχρονα, η πανδημία θα ενοχοποιηθεί για τις ελλείψεις τροφίμων και την αύξηση των τιμών, εισάγοντας έτσι το δελτίο στο μείγμα.

Αρχικά είχε προγραμματιστεί ότι με αυτές τις μεθόδους, μέχρι τα μέσα του 2021, θα βρισκόμασταν σε καλό δρόμο προς το «να μην έχουμε τίποτα και να είμαστε ευτυχισμένοι».

Οι πιο επιτήδειοι αναγνώστες εδώ θα θυμούνται τις υπερβολές στα δυτικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με την Κίνα που αντιμετώπιζε την πανδημία τόσο πολύ καλύτερα από τη Δύση κ.λπ.

Ωστόσο, η σοβαρή έλλειψη συμφωνίας στα υψηλότερα επίπεδα σε ορισμένες δυτικές χώρες (κυρίως ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο) σχετικά με τη φύση και την ταχύτητα της μετάβασης, καθώς και η μη αναμενόμενη (από τους παλαβούς) αντίσταση της βάσης παγκοσμίως άρχισε να επιβραδύνει τα πράγματα και να κατακερματίζει την αρχική αποφασιστικότητα.

Υπερβολικά πολλές πληροφορίες σχετικά με την ψεύτικη φύση της πανδημίας κυκλοφόρησαν από δυσαρεστημένα  ενήμερα μέλη οργανισμών που δεν συμφωνούν με τη Μεγάλη Επαναφορά.

Η ορμή χάθηκε.

Είπαν στους παλαβούς να πάνε σπίτι τους και να σιωπήσουν και τα ανώτερα αφεντικά (δεν ξέρω ποιοι είναι) ανέθεσαν μια επανεξέταση. Ένα νέο σχέδιο για την επίτευξη του ίδιου αποτελέσματος – τη λεγόμενη «Σινοπλασία» (Κινεζοποίηση) της Δύσης.

Αυτό ήταν όταν συντάχθηκε το σενάριο του πολέμου – την άνοιξη/καλοκαίρι του 2021. Είδα με τα μάτια μου αυτό το κομμάτι να συμβαίνει εν μέρει.

Θεωρήθηκε ότι μια σημαντική αδυναμία της προηγούμενης προσπάθειας ήταν το επίπεδο προφανούς συνεργασίας μεταξύ των παγκόσμιων ηγετών, αφήνοντας τις μάζες με έναν πολύ προφανή κοινό εχθρό – τους ίδιους τους ηγέτες. Άνθρωποι όπως ο Trudeau  και η γυναίκα (σ.σ.: πρωθυπουργός) της Νέας Ζηλανδίας φρίκαραν. Κανένας όμοιος.

Ένα σενάριο πολέμου ευνοήθηκε για την Απόπειρα #2, καθώς θα ενεργοποιούσε τα αταβιστικά ένστικτα πίστης των φυλών και θα έπαιζε με γεωπολιτικές προκαταλήψεις που καλλιεργούνται από καιρό.

Αυτό δόθηκε στην κυρίαρχη κλίκα στη Μόσχα (όχι, όχι στον Πούτιν, αυτός απλώς έβαλε σφραγίδες εκείνες τις μέρες) που συμφωνούσαν.

Ο ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Υποθέτω ότι κάποιοι γνωρίζουν ότι ο Ψυχρός Πόλεμος δημιουργήθηκε ως ψυχολογικό πείραμα την αμέσως μεταπολεμική περίοδο και αποδείχθηκε πολύ κατατοπιστικός και χρήσιμος για τη διαχείριση του πλήθους, τον έλεγχο της προσοχής και την εμπέδωση του φόβου. Και οι δύο πλευρές του τεχνητού χάσματος αντιμετωπίστηκαν φυσικά προσεκτικά, δημιουργήθηκαν ιστορίες, προκλήθηκαν κρίσεις για να δημιουργήσουν μέγιστο ρεαλισμό και να προκαλέσουν μακροπρόθεσμη αφοσίωση, προκαταλήψεις και αντιδράσεις σε τραύματα που θα αποδεικνύονταν να είναι πολλών γενεών.

Ο Ψυχρός Πόλεμος ως εργαλείο μαζικής διαχείρισης είχε εγκαταλειφθεί τη δεκαετία του 1980 προς όφελος του πειράματος ηδονισμού/εντυπωμένης άγνοιας, το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο όσον αφορά τη δημιουργία μιας μαζικής ψυχολογίας.

Η αποτυχία της πανδημίας να δημιουργήσει ένα σημείο εισόδου για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση έπεισε τις ελίτ να επιστρέψουν στο προηγούμενο μοντέλο.

Συμφωνήθηκε το καλοκαίρι του 2021 να συνεχιστεί ένα πρόγραμμα πολέμου/Ψυχρού Πολέμου, χρησιμοποιώντας υπάρχουσες προκαταλήψεις και τη μακρά ιστορία της έντασης του NATO/WP για να δημιουργηθεί ένα νέο σημείο εισόδου για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση που είχε περισσότερες πιθανότητες να ριζώσει.

Το μακροχρόνιο και προσεκτικά καλλιεργημένο «σημείο ανάφλεξης» στην Ουκρανία, με την ενσωματωμένη πόλωση και το δυναμικό συλλογικού τραύματος (εικόνες των ναζιστικών γεγονότων) επιλέχθηκε στη Συρία ως πιο ισχυρό στην πιθανή επίδρασή του στο δυτικό κοινό (αρχικός στόχος του αυτή η λειτουργία όπως περιγράφεται παραπάνω).

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:https://www.seferou-maria.gr

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου