Νίκος Παπαδόπουλος: Τα έσπασε για να προστατέψει τα παιδιά

Λάμπρος Πάσχος: Τον αποκάλεσαν βάρβαρο, τον αποκάλεσαν όμως και υπέρμαχο της Ορθοδοξίας. Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Νίκος Παπαδόπουλος, ο βουλευτής του “ΝΙΚΗ”, ο καρδιοχειρουργός; Όλη η αλήθεια για την πορεία του και η αλήθεια για αυτά που έγιναν στην Εθνική Πινακοθήκη. Τον έχουμε εδώ κοντά μας. Γεια σας κύριε βουλευτά.

Νίκος Παπαδόπουλος: Χαίρετε αγαπητέ Λάμπρο. Ευχαριστώ πολύ για τον κόπο που έκανες να έρθεις να μας πάρεις συνέντευξη εδώ. (…) Ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες, γιατί εγώ τους αγωνιστές πολύ τους σέβομαι. Είδα το κυνήγι που σου κάνανε και πραγματικά ήμασταν νοερά αλλά και ουσιαστικά μαζί σου. Γιατί εγώ τους αγωνιστές ανθρώπους τους υποστηρίζω, γιατί μια ζωή αγωνίζομαι.

Δεν είμαστε εμείς ούτε από τζάκια ούτε πορφυρογέννητοι. Είμαστε παιδιά φτωχών εργατών που προσπαθήσαμε και με χάρη τη Θεού βρεθήκαμε εδώ που βρεθήκαμε: γιατροί, καρδιοχειρουργοί, πολύτεκνοι γονείς. Δόξα το Θεό, Λάμπρο μου, δόξα το Θεό. Να σου δίνει δύναμη ο Θεός να αγωνίζεσαι έτσι ενάντια στο σύστημα… Ο Θεός δικαιώνει τους αγωνιστές. (…)

Χρησιμοποίησα όλα αυτά τα μέσα που μου δίνει ο κοινοβουλευτισμός. Βέβαια ο κοινοβουλευτισμός του Τσίπρα – άλλο λουλούδι κι αυτός – το 2019 κατήργησε από τον ποινικό κώδικα δύο άρθρα το 199 και το 198  που προέβλεπαν μήνυση σε βλαστήμιες. Δηλαδή αν βλασφημούσε κανείς τα θεία, τον Χριστό, την Παναγία, μπορούσες να τον μηνύσεις.

Λάμπρος Πάσχος: Ο κύριος Μητσοτάκης όμως κυβερνάει από το 2019, οπότε αυτό τον νόμο μπορούσε τον επαναφέρει.

Νίκος Παπαδόπουλος: Καλά, αυτός θα έφερνε χειρότερο. Αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος οπαδός της woke ατζέντας και της παγκοσμιοποίησης. Εθνομηδενιστές, Λάμπρο μου, εθνομηδενιστές, απάτριδες. Δεν είπε ότι είμαι… Πώς το είπε; Και ωραία να μην το καταλαβαίνει ο κόσμος, “εγώ είμαι αντινατιβιστής. Νation είναι το έθνος. Τα συμπεράσματα δικά σας. Περιμένεις αυτός να καταργήσει αυτόν το νόμο; Αυτοί χαίρονται όταν υβρίζονται τα ιερά και τα όσια της φυλής μας. Απόδειξη τρανή ο πολιτισμός της κυρίας Μενδώνη μέσα στην Εθνική Πινακοθήκη. Και ζητούμε την παραίτηση και της Μενδώνης και του Υπουργού Παιδείας που επιτρέπουν τα ελληνόπουλα να βλέπουν αυτά τα κόπρια και του  διοικητικού συμβουλίου. Δεν μπορεί να μην έχουν κάποιους που ελέγχουν τα έργα. Μπορεί να πάει να βγάλει ο άλλος τον πισινό του αλλουνού και να το βάλει σαν έργο στην εθνική πινακοθήκη; Που καλύτερα νάβαζε ένα τέτοιο έργο παρά να έβαζε έργο που βεβηλώνει το ιερή μορφή της Παναγίας που την προηγούμενη Κυριακή αυτοί υποκριτές πήγανε και στη Μητρόπολη των Αθηνών και συμφάγανε με τον Αρχιεπίσκοπο τιμώντας την ανύψωση των ιερών εικόνων. Και λίγα μέτρα πιο πέρα στην Εθνική Πινακοθήκη των Ελλήνων…

Λάμπρος Πάσχος: Οπότε κύριε βουλευτά, εσείς λέτε όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τέχνη αλλά έχουν σχέση με εμμονές κάποιων ανθρώπων κατά της πίστης της Ορθοδοξίας.

Νίκος Παπαδόπουλος: Δεν είναι εμμονές. Είναι οργανωμένος εκμαυλισμός και καταπάτηση του ορθόδοξου πιστεύω μας γιατί, γιατί τι θέλει να κάνει Νέα Τάξη Πραγμάτων; Θέλει να μας κάνει ένα χυλό που έλεγε και ο μακαριστός. Να μας ομογενοποιήσουν σε ένα χυλό, άχρωμο, άνοστο, εμετικό. Και τι είναι τα ριζιμιά λιθάρια ενός έθνους; Τι είναι; Είναι η πίστη του, η πατρίδα του και η οικογένειά του. Δεν είδαμε να χτυπιούνται αυτά; Πού είναι η πατρίδα μας; Δεν την έχουν πουλήσει; Πάνε να δεις το Υπερταμείο. Τα λαγκάδια και τα χωράφια και τα βουνά και τις σπηλιές, έχουμε κάτι σπηλιές επάνω εκεί, τα σπήλαια που έχουμε. Τάχουνε κι αυτά ακόμα ξεπουλήσει. Αφήσανε μόνο, τιμής ένεκεν, την Ακρόπολη, για να μην τρελαθεί ο κόσμος, και τον Λευκό Πύργο. Μόνο αυτά είναι εκτός. Τα άλλα όλα είναι ξεπουλημένα στο Υπερταμείο.

Λάμπρος Πάσχος: Κύριε βουλευτά, αυτή την ώρα που εμείς συζητούμε εδώ  η Εθνική Πινακοθήκη έχει ανοίξει και πάλι τις πύλες της, και στο σημείο που κρεμόταν τα συγκεκριμένα εκθέματα αυτά βρίσκονται, όπως μας είπαν, κάτω στο πάτωμα όπως τα αφήσατε εσείς. Εσείς εκεί προκαλέσατε κάποια ζημιά; Λένε ότι ήταν βιδωμένα στον τοίχο τα εκθέματα. Τι ακριβώς είναι;

Νίκος Παπαδόπουλος:  Κοιτάξτε Λάμπρο, ήταν ο μόνος τρόπος για να προστατέψω τα αθώα βλέμματα των παιδιών, των εκατοντάδων παιδιών που στέλνει με το αίμα του ο ελληνικός λαός με αιματηρή, τραβώντας το ζωνάρι του μέχρι εκεί που δεν πάει  άλλο. Ο Έλληνας να στείλει τα παιδάκια του εδώ να τα ταΐσουμε το γάργαρο ελληνικό πολιτισμό, το καθάριο νερό της ελληνικής φυλής μας. Και εδώ έχεις την κυρία Μενδώνη, έχεις και το Συμβούλιο που τα έβαλε εκεί να ταΐζει τον κόπρο του Αυγείου εκεί πέρα μέσα. Δεν είναι έργα αυτά. Έχει βέβαια να μην λέω, είδα γιατί πήγα, έχει απίστευτα έργα αλλά έχει και τα περιττώματα, και τα περιττώματα.

Εσείς αν σας δώσουν ένα ωραίο πιάτο φαγητό και σας βάλουν και μια κουτσουλιά μέσα το τρώτε; Μια ωραία σούπα, ας πούμε, δεν τρώγεται, δεν τρώγεται. Είναι και η κουτσουλιά μέσα, είναι και το δηλητήριο, είναι και το αρσενικό μέσα. Λοιπόν αφού είδα και απόειδα, το λάθος μου ξέρετε ποιο ήταν Λάμπρο; Που πήγα και είδα ο ίδιος τα εκθέματα. Φταίει ο φίλος μου που λέει πάμε να τα δούμε, αφού πληρώσαμε το εισιτήριο…

Λάμπρος Πάσχος: Πόσο κάνει το εισιτήριο;

Νίκος Παπαδόπουλος: Δέκα ευρώ, 10€ ναι. Ε, είδαμε ότι δεν ήταν η διευθύντρια για να της παραπονεθώ, είχα και την ταυτότητά μου τη βουλευτική για να μιλήσω και με τη διευθύντρια. Μου είπαν ότι λείπει και έτσι πήγαμε και τα είδαμε. Αλλά μέχρι να πάμε να τα δούμε, είδαμε πόσα group παιδιών από την ελληνική επαρχία, αμαρτία, χαρά Θεού τα παιδιά. Αμαρτία ν’ αφήσεις τα βλέμματα αυτά να δουν, να δουν αυτά τα αισχρά.

Λάμπρος Πάσχος: Στην πρώτη σας συνέντευξη στον κύριο Λάμπρο Τσιάπαλη είχατε πει ότι όταν τα είδατε σας ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.

Νίκος Παπαδόπουλος: Ακριβώς, ακριβώς. Δεν ήξερα τι να κάνω και δεν ήξερα πώς να προστατέψω. Μόνο δύο χέρια μού ‘δωσε ο Θεός. Αν ήταν ένα παιδάκι θα τού ‘κλεινα τα ματάκια του να μη δει αυτά. Σαν να βλέπει, αν ήταν ένα παιδί, μωρό, μικρό παιδάκι, και έβλεπες μια άθλια πορνοταινία θα το άφηνες; Θα το σκέπαζες το παιδάκι σου. Εγώ δεν μπορούσα να το κάνω εκείνη τη στιγμή για δεκάδες παιδιά.

Λάμπρος Πάσχος: Διαβάσαμε για σας ότι τα ξεκρεμάσατε, τα πετάξατε στο πάτωμα, χοροπηδάγατε πάνω. Τι ισχύει απ’ όλα αυτά;

Νίκος Παπαδόπουλος: Ναι, ναι, μόνο έτσι που δεν έκανα. Θαρρείς και ήμουνα… αφού μου είπανε ο “βάρβαρος”. Πώς με λέγανε; Κάπως με λέγανε. Τέλος πάντων,  ο βάρβαρος κάτι τέτοιο ότι έκανα. Λέω σιγά μην είμαι και ο Terminator.

Λάμπρος Πάσχος: Τι ακριβώς έγινε πείτε μας λίγο γιατί διαβάσαμε πάρα πολλά.

Νίκος Παπαδόπουλος: (…) Μπήκα μέσα, δεν υπήρχε παιδί, δεν υπήρχε κανένας. Ήτανε μόνο δύο κυρίες που φρουρούσαν τα έργα τέχνης,  τέχνης, τέλος πάντων, να μην τα επανέρχομαι, σας είπα την άποψή μου για αυτά, και τους ζήτησα συγγνώμη. Είπα ποιος είμαι, τους έδειξα και την ταυτότητά μου  για να μην τρομάξουν οι κοπέλες. Τι φταίγανε;

Λάμπρος Πάσχος: Τι σας είπαν;

Νίκος Παπαδόπουλος: Τίποτα. Δεν κατάλαβαν. Και όταν είδαν να ρίχνω τα βέβηλα έργα για να μην τα δουν τα παιδιά – και τα δύο δεν τα κατέστρεψα που λένε και ότι χοροπηδούσα πάνω τους, προς Θεού, τα ‘ριξα  κάτω και πέσαν και έσπασαν τα δυο τζάμια – και γι’ αυτό θέλανε να με κρατήσουν παράνομα και το κάνανε. 6-7 ώρες με είχαν εκεί. Μάρτυράς μου ο ποινικολόγος ο καθηγητής ο Βαθιώτης που ήρθε να με υπερασπιστεί και προς τιμή του. Παρανόμως κρατήθηκα. Καταπάτησαν το Σύνταγμα, Λάμπρο μου, εκείνη την ώρα για να μου βαφτίσουν αυτό το πλημμέλημα, ας το πω, να με πάνε για κακούργημα για να με βάλουν σιδεροδέσμιο έτσι να με διασύρουνε, την τιμή και την υπόληψή μου. (…)

Εδώ θέλετε να δείξετε τον εγκληματία, τον βάρβαρο, πώς με λέγανε, διάφορα επίθετα φοβερά και τρομερά, επειδή μου ανεβάσατε το αίμα στο κεφάλι που βρίζετε την Παναγία, το Χριστό και τους αγίους. Απίστευτα πράγματα Λάμπρο, απίστευτα πράγματα. Ας ανοίξει ο ελληνικός λαός τα μάτια του, να αναλάβει τις ευθύνες του, εγώ ότι με δύο χέρια δύο ποδαράκια και μια φωνή αυτό μπόρεσα να κάνω και αυτό έκανα. Ας αναλάβουν και άλλοι. Είδα όμως, είδα και χάρηκα, η διαρκής Ιερά Σύνοδος πήρε θέση ξεκάθαρη. Αποκαλύφθηκε αυτό και ο καθένας α αναλάβει τις ευθύνες του. Μέχρι τώρα δηλητηρίαζαν τα παιδιά μας,  ρίχνανε δηλαδή στα ματάκια τους δηλητήριο. Τώρα υπάρχει η ηγεσία της Εκκλησίας, η διαρκής Ιεράς Σύνοδος, υπάρχουν οι γονείς, υπάρχουν οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, υπάρχουν οι εκπαιδευτικοί σύλλογοι. Να δούνε πού φέρνουν τα παιδιά και τι τα ταΐζει η ελληνική κυβέρνηση, ο Έλληνας πρωθυπουργός και η Ελληνίδα Υπουργός Πολιτισμού. (…)

Λάμπρος Πάσχος: Εσείς τον εαυτό σας θα τον χαρακτηρίζατε θρήσκο, θα τον χαρακτηρίζατε υπερβολικά θρήσκο;

Νίκος Παπαδόπουλος: Όχι υπερβολικά. Μακάρι να ήμουνα. Θέλω να είμαι πιστός ορθόδοξος, προσπαθώ να γίνω καλός χριστιανός. Δεν είμαι, γιατί ίσως αν ήμουνα να μη να μην έφτανα σε τέτοιες ακρότητες. Αλλά είμαι μεσογειακός, είμαι Έλληνας. Δεν μπορώ μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι καμιά φορά. Και εγώ δεν μπορώ αυτούς τους χαρτογιακάδες που ξέρετε εσείς, πολιτικούς με  κολάρο.  Άμα χρειαστεί τσαλακώνομαι κιόλας.

Λάμπρος Πάσχος: Αυτή η πράξη σας στην Εθνική Πινακοθήκη κατά την άποψή σας, κατά την άποψη του του πιστού Νίκου Παπαδόπουλου, ήταν μια αμαρτία;

Νίκος Παπαδόπουλος: Όχι, δεν ήταν αμαρτία Λάμπρο.

Λάμπρος Πάσχος: Στον πνευματικό σας αυτή ν την πράξη θα την ονομάσετε;

Νίκος Παπαδόπουλος: Ελπίζω ο πνευματικός μου να μη με μαλώσει. Εγώ πιστεύω ότι, γιατί ξέρω στο ευαγγέλιο λέει “όποιος με ομολογήσει έμπροσθεν των ανθρώπων θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν των αγγέλων στη δευτέρα παρουσία” και σε αυτό ευελπιστώ. Και γι’ αυτό μόνο ζω, αυτό μόνο θέλω κύριε Πάσχο, να μπορέσω να να βρω τη θέση μου εκεί, όταν θα πάμε όλοι οι άνθρωποι. Εμένα εκεί με ενδιαφέρει. Μόνο αυτό με ενδιαφέρει. Τίποτα άλλο δεν με ενδιαφέρει. Ο Θεός όλα μου τα ‘δωσε όλα. (…)

Λάμπρος Πάσχος: Σε αυτούς που λένε ότι ίσως εσείς κάνατε κακό στο κόμμα σας με αυτή την κίνησή σας, τι λέτε;

Νίκος Παπαδόπουλος: Ας το σκεφτούν καλύτερα. Ας το σκεφτούν καλύτερα για να καταλάβουν ποιος κάνει κακό, όταν τοις αγαπώσι τον Κύριο, Λάμπρο μου, τα πάντα συνεργούν σε αγαθό, που σημαίνει όταν αγαπάς και κάνεις κάτι από την καρδιά σου, με άδολη αγάπη για το Θεό, όλα συνεργούν προς αγαθό. Και αυτοί θέλανε να με διασύρουν να με πάνε σιδηροδέσμιο. Αλλά δεν τους βγήκε και θα τους γυρίσει μπούμερανγκ, και ο Θεός θα τους συντρίψει. Όχι εγώ. εγώ είμαι ένα άχρηστο πλάσμα που σήμερα είμαι και αύριο δεν είμαι. (…)

Βάνδαλο με λένε. Εντάξει, τι να κάνουμε; Ας γίνουμε και βάνδαλοι. Για το Θεό τι θα γίνουμε. Αυτό έχει σημασία. Ο Θεός τι γνώμη έχει για μένα. Δεν μ’ ενδιαφέρει ούτε η γνώμη του Μητσοτάκη ούτε η γνώμη του ενός, η γνώμη του άλλου. Ο Κύριος τι γνώμη έχει για μένα. Μόνο αυτό με ενδιαφέρει.  Αυτό να ξέρετε.

Λάμπρος Πάσχος: Σε 2 χρόνια από τώρα αν σας έκανε κάποιος την ερώτηση “θα κάνατε πάλι τα ίδια;” τι θα λέγατε;

Νίκος Παπαδόπουλος: (…) Πάλι θα το ξανάκανα Λάμπρο μου, πάλι θα το ξανάκανα, για να προστατέψω τα παιδιά. Γιατί εσύ και εγώ ξέρουμε να προστατευτούμε. Τα περνάμε από 10 φίλτρα. Το παιδάκι όμως χαράζει την καρδιά του. Η τέχνη είναι για να προάγει τον άνθρωπο, να τον υψώνει σε επίπεδο καλαισθησίας και όχι μόνο. Να σε υψώνει γενικά. Αυτή είναι υψοποιός τέχνη; Αν του αρέσει το Μητσοτάκη αυτή (η τέχνη) να βάλει, εκεί που θεωρεί την Παναγία-μάνα μας, να βάλει τη μάνα του, να την κάνει σαν δαιμόνιο, να της βάλει και ένα στο στόμα, τι έβαλε, τσιγάρο, τι ήταν εκείνο, και να μπει κι αυτός στην αγκαλιά στη θέση του Χριστού σαν δαιμόνιο. Αν το κάνει αυτό με γειά του με χαρά του. Έχει βέβαια κάτι τέτοιες εικόνες που παραπέμπουν σε τέτοιες εικόνες, και κάτι βατράχια, τι είναι εκείνα που έχει…. Εγώ δεν τα δέχομαι. Αυτά να τα κάνουν στα σπίτια τους. Aκόμα και στο γραφείο του Μητσοτάκη με ενοχλεί, γιατί είναι εκλεγμένος Πρωθυπουργός. Δεν είναι οποιοσδήποτε τώρα.(…)

Λάμπρος Πάσχος: Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Νίκος Παπαδόπουλος: Εγώ ευχαριστώ Λάμπρο μου. Χίλια ευχαριστώ.

https://www.seferou-maria.gr