Η Λέσχη της Ρώμης και το Σχέδιο για Παγκόσμια Διακυβέρνηση

Από την ίδρυσή της το 1968, η Λέσχη της Ρώμης (Club of Rome) εμφανίστηκε ως μια ομάδα στοχαστών, επιστημόνων, πρώην πολιτικών και τεχνοκρατών με σκοπό να εξετάσει τα “όρια”  ωστόσο, για πολλούς αναλυτές, η Λέσχη της Ρώμης αποτελεί ένα εργαστήριο ιδεών που προωθεί την Παγκοσμιοποίηση .

Το «Σχέδιο των Δέκα Βασιλείων» : Το 1974, σε μια μελέτη με τίτλο “Regionalized and Adaptive Model of the Global World System”, η Λέσχη της Ρώμης πρότεινε την διαίρεση του πλανήτη σε δέκα Γεωοικονομικές περιοχές. Το μοντέλο αυτό δεν προέβλεπε απλώς τις μελλοντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ κρατών, αλλά χαρτογραφούσε έναν νέο, συγκεντρωτικό παγκόσμιο χάρτη, χωρισμένο όχι με βάση εθνικές ταυτότητες αλλά οικονομικές και στρατηγικές ζώνες επιρροής.

Οι 10 περιοχές περιλάμβαναν μπλοκ όπως:

 Βόρεια Αμερική – Δυτική Ευρώπη – Ιαπωνία – Λατινική Αμερική – Κίνα – Νοτιοανατολική Ασία – Ανατολική Ευρώπη (και Ρωσία) – Βόρεια Αφρική & Μέση Ανατολή – Υποσαχάρια Αφρική – Αυστραλία, (Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική) Πηγή: Club of Rome – Regionalized World System (1974)

Η Λέσχη της Ρώμης, με όχημα τον επιστημονικό λόγο, έχει συμβάλει ενεργά στην προώθηση της παγκοσμιοποίησης μέσω εννοιών όπως:

1. Παγκόσμια οικολογική σταθερότητα

2. Βιώσιμη ανάπτυξη

3. Υπερεθνική διαχείριση πόρων και πληθυσμών

Αυτά παρουσιάζονται ως λύσεις για την κλιματική αλλαγή, την φτώχεια, την μετανάστευση και την ανισότητα. Όμως, πίσω από τις έννοιες αυτές, κρύβεται ένα μοντέλο συγκεντρωτικής εξουσίας που δεν ελέγχεται από δημοκρατικά εκλεγμένους θεσμούς.

 Η έκθεση “Limits to Growth” (1972), είναι μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1972 από την ομάδα Club of Rome και εκπονήθηκε από μια ομάδα ερευνητών του MIT. Είναι μια επιστημονική μελέτη-προσομοίωση που επιχειρεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί το μέλλον της ανθρωπότητας σε σχέση με την οικονομική ανάπτυξη, την πληθυσμιακή αύξηση και την κατανάλωση φυσικών πόρων.

Βασικά η μελέτη έγινε παγκοσμίως γνωστή, διότι προέβλεπε καταστροφικά σενάρια υπερπληθυσμού, εξάντλησης φυσικών πόρων και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ.

Η Λέσχη της Ρώμης δεν λειτουργεί μεμονωμένα. Μαζί με την Ομάδα Bilderberg, την Τριμερή Επιτροπή και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δημιουργεί ένα σύστημα πολιτικής επιρροής και συντονισμού στρατηγικών. Μέλη αυτών των οργανώσεων εμφανίζονται συχνά σε πολλαπλές θέσεις εξουσίας, κυβερνήσεις, κεντρικές τράπεζες, πολυεθνικές, ΜΜΕ.

Αυτή η “ΟΜΑΔΑ” επηρεάζει τις διεθνείς εξελίξεις, χωρίς λογοδοσία στους πολίτες. Η Λέσχη της Ρώμης μπορεί να προβάλλεται ως μια επιστημονική και ουδέτερη οργάνωση, όμως οι πράξεις και τα μοντέλα της οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται απλώς για έναν οργανισμό, αλλά για έναν ενεργό φορέα της παγκοσμιοποίησης.

Το σχέδιο των “Δέκα Περιοχών”  ήταν πρόβλεψη και προετοιμασία για έναν κόσμο με ενοποιημένη δομή, μακριά από την εθνική κυριαρχία. Σε μια εποχή όπου η έννοια της “δημοκρατίας” συχνά παρακάμπτεται από παγκόσμιες πολιτικές και αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες.

 ΤΕΛΙΚΑ ποιος κυβερνά πραγματικά τον πλανήτη? Και ποια είναι η θέση μας, ως πολίτες, μέσα σε αυτή τη Νέα Παγκόσμια Τάξη?

Η Κρυφή Ατζέντα: Δεν είναι μυστικό ότι σημαντικά πρόσωπα της διεθνούς σκηνής έχουν αναφερθεί ανοιχτά στην ανάγκη για έλεγχο του πληθυσμού. Χαρακτηριστικές Δηλώσεις:

1.  Jacques Attali (πρώην σύμβουλος του Μιτεράν, μέλος της Λέσχης της Ρώμης) έχει πει: “Η ευθανασία θα πρέπει να θεωρείται ένα εργαλείο δημογραφικού ελέγχου. Όταν περάσεις τα 60-65, ζεις περισσότερο απο όσο παράγεις και κοστίζεις ακριβά στην κοινωνία.”

2. Bill Gates, σε ομιλία στο TED, ανέφερε: “Αν κάνουμε πολύ καλή δουλειά με τα εμβόλια, την υγειονομική περίθαλψη και την αναπαραγωγική υγεία, ίσως καταφέρουμε να μειώσουμε τον πληθυσμό…..”

 3. Λέσχη της Ρώμης, στην έκθεση “The First Global Revolution”, αναφέρει:

“Ο κοινός εχθρός της ανθρωπότητας είναι ο άνθρωπος…. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η λειψυδρία, η πείνα κ.λπ., είναι συμπτώματα. Ο πραγματικός εχθρός είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.”

Για να συμβεί μια μείωση της τάξης των 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως έχουν προτείνει, θα απαιτούνταν γεγονότα κοσμοϊστορικά, όχι απλώς “αλλαγή πολιτικής”. Μερικά πιθανά σενάρια:

1.  Οικονομική Κατάρρευση και Ακραία Φτώχεια:  Η παγκόσμια οικονομία σήμερα είναι ήδη εύθραυστη. Ένα γενικευμένο οικονομικό κραχ θα μπορούσε να φέρει μαζική ανεργία, πείνα, κοινωνικές συγκρούσεις και βίαιη αποσταθεροποίηση.

2. Παγκόσμια Πείνα και Ενεργειακή Κρίση: Ήδη από το 2022-2024 βλέπουμε ελλείψεις σε βασικά τρόφιμα, τεχνητές κρίσεις λιπασμάτων, κλείσιμο αγροτικών μονάδων (π.χ. στην Ολλανδία) Αυτό είναι μέρος πολιτικών πράσινης μετάβασης που πλήττουν τη διατροφική επάρκεια.

3. Νέες Πανδημίες / Βιολογικά Εργαλεία: Μετά τον COVID-19, έχει ανοίξει η πόρτα σε βιολογικά όπλα “νέας γενιάς”. Ήδη γίνεται λόγος για “Disease X”, έναν υποθετικό μελλοντικό ιό με υψηλή θνητότητα, που “πρέπει να προετοιμαστούμε”.

4. Παγκόσμιος Πυρηνικός και Τεχνολογικός Πόλεμος:  Με τον πολλαπλασιασμό των drones, των AI όπλων και του κυβερνο-πολέμου, ένας “σύντομος αλλά φονικός” πόλεμος δεν μοιάζει καθόλου απίθανος.

Αυτά δεν είναι απλές “Θεωρίες” αυτό που πριν 20 χρόνια ονομαζόταν “συνωμοσιολογία”, σήμερα δηλώνεται ανοιχτά σε παγκόσμια συνέδρια, εκθέσεις του ΟΗΕ, του WEF, και στα ΜΜΕ.

Ο έλεγχος πληθυσμού, η μείωση της “ανθρώπινης επίδρασης” στον πλανήτη, η “τεχνητή νοημοσύνη” ως αντικαταστάτης του ανθρώπινου εργατικού δυναμικού, και το ψηφιακό χρήμα (CBDC) με δυνατότητα απενεργοποίησης. 

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ, είναι προγραμματισμένες ατζέντες που εφαρμόζονται σταδιακά.  Όλα τα Κομμάτια μοιάζουν να Συναρμολογούνται:

1. Ψηφιοποίηση της οικονομίας, 

2. Εξάρτηση από ψηφιακή Ταυτότητα

3. Κοινωνική πίστωσή (social credit system) : Είναι η διαδικασία κατά την οποία καταρτίζεται ένα ενιαίο εθνικό αρχείο για φυσικά και νομικά πρόσωπα βάσει του οποίου αξιολογείται η δραστηριότητά τους. Βάσει της αξιολόγησής τους, τιμωρούνται ή ανταμείβονται.

4. Έλεγχος πληροφοριών & λογοκρισία

5. Κλιματικός πανικός

6. Πανδημική “ετοιμότητα”

7. Παγκόσμιες ασκήσεις καταστροφών

8. Τεχνητή νοημοσύνη σε κρίσιμα πόστα

 Όλα αυτά μας κάνουν να αναρωτηθούμε. Μήπως δεν είναι τυχαία; Μήπως όλα αυτά οδηγούν, βήμα–βήμα, σε μια κοινωνία με λιγότερους ανθρώπους και περισσότερο έλεγχο?

ΓΕΩΚΩΝ