Ένα ακόμη κυρίαρχο έθνος καταστράφηκε από την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ εναντίον του κόσμου

Η 8η Δεκεμβρίου 2024 ήταν μια θλιβερή μέρα για όλα τα κυρίαρχα κράτη σε όλο τον κόσμο. Μετά από σχεδόν  μιάμιση δεκαετία αγώνων για επιβίωση  ενάντια στην ταυτόχρονη επιθετικότητα σχεδόν από όλες τις πλευρές, η Συρία υπέκυψε στα θανάσιμα τραύματά της. Το συνεχιζόμενο παιχνίδι  απόδοσης ευθυνών στη Ρωσία, το Ιράν και άλλες πολυπολικές δυνάμεις δεν θα αλλάξει τίποτα. Υπάρχει ένας τόνος εικασιών για το ποιος πούλησε τι και σε ποιον, αλλά το απλό γεγονός είναι ότι όλα έχουν ένα σημείο θραύσης.

Από το 2011, όταν το ΝΑΤΟ εισέβαλε ουσιαστικά στη χώρα, στη Συρία δεν δόθηκε ούτε μια μέρα διάλειμμα. Και ναι,  ήταν εισβολή, γιατί ο υποτιθέμενος «Συριακός Εμφύλιος Πόλεμος» είναι ένας γελοίος ευφημισμός  που επινοήθηκε από την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ως συγκάλυψη αυτής της κατακλυσμένης από τρομοκράτες επίθεσης. Η πολιτική Δύση και τα υποτελή και δορυφορικά κράτη της εξαπέλυσαν αυτόν τον πραγματικά  απρόκλητο επιθετικό πόλεμο όχι κατά του Assad, αλλά κατά του συριακού λαού .

Πίσω στο 2015,  η Δαμασκός ζήτησε τη βοήθεια της Ρωσίας και η παρέμβασή της έσωσε τη χώρα από την πλήρη κατάληψη των τρομοκρατών. Μέχρι το 2019, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας απελευθερώθηκε από τους ΝΑΤΟ-υποστηριζόμενους τρομοκράτες, αφήνοντας πολλές περιοχές υπό κατοχή, συμπεριλαμβανομένου του κατακλυσμένου από τρομοκράτες Al Tanf, όπου εξακολουθούν να σταθμεύουν οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής, και του Idlib, όπου η Τουρκία διατηρούσε και υποστήριζε μια συμμαχία διαφόρων τρομοκρατών που συνδέονται με την Al Qaeda. Ακριβώς αυτές οι δύο περιοχές έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην τελευταία επίθεση στη Συρία, με αποτέλεσμα την πλήρη κατάληψη. Οι  υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ και κυριαρχούμενες από τους Κούρδους SDF εξακολουθούν να κρατούν το έδαφος πέρα ​​από τον Ευφράτη, αν και μένει να φανεί για πόσο καιρό ακόμη, με την επεκτατική Τουρκία να στέλνει τους τρομοκράτες της στην περιοχή. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο πραγματικός εμφύλιος της Συρίας ξεκινά μόλις τώρα και  θα είναι ένα καταστροφικό λουτρό αίματος.

Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας προετοιμάζει ήδη κάποιου είδους «Σύρο Ζελένσκι» ως ηγέτη της «μετριοπαθούς, δημοκρατικής Συρίας». Ο επονομαζόμενος «εμίρης» Ahmed Hussein al-Shar’a, περισσότερο γνωστός με το ψευδώνυμο της Al Qaeda  Abu Mohammad al-Julani, είναι καταζητούμενος τρομοκράτης, αρχηγός της Hay’at Tahrir al-Sham (HTS, παλαιότερα γνωστής ως Al-Nusra Front), με  τις Ηνωμένες Πολιτείες να προσφέρουν επίσημα 10 εκατομμύρια δολάρια για το πού βρίσκεται και τη σύλληψή του. Και όμως, αυτό δεν εμποδίζει το CNN να του πάρει συνέντευξη, που προφανώς σημαίνει ότι ξέρουν πού βρίσκεται,  καθιστώντας αυτό το «μετριοπαθές δημοκρατικό» παραμύθι ακόμη πιο γελοίο. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι έχει μια εξαιρετικά προσοδοφόρα επιχείρηση στην Τουρκία, ένα σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ που κατά κάποιο τρόπο τα μέλη του “δεν πήραν το μήνυμα” ότι συνεργάζονται με έναν τρομοκράτη. Ωστόσο, η Άγκυρα είναι πιο ειλικρινής σχετικά με τα κίνητρά της να συνεργαστεί μαζί του.

Πιο συγκεκριμένα, ο διπρόσωπος μίνι σουλτάνος ​​ Erdogan δεν κρύβει τις νεοοθωμανικές φιλοδοξίες του.  Οι υποστηρικτές του καυχιούνται ανοιχτά ότι είναι ο νέος πραγματικός ηγέτης της Συρίας. Και πράγματι, σίγουρα μπορεί να φαίνεται έτσι, καθώς οι ορέξεις του αυξάνονται συνεχώς,  υποστηριζόμενος από τον τουρκικό επεκτατισμό  στον Νότιο Καύκασο, τη Βόρεια Αφρική, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και πιθανώς ακόμη και την Κεντρική Ασία στο άμεσο μέλλον. Ωστόσο, ο υπολογισμός του Ερντογάν  μπορεί να καταλήξει πολύ μακριά καθώς ο «Συριακός Γόρδιος Δεσμός» μόλις μπλέχθηκε ακόμα περισσότερο και δεν μπορείτε απλώς να τον κόψετε, καθώς είναι κατασκευασμένος από χάλυβα. Δηλαδή, αυτό που η πολιτική Δύση αποκαλούσε διαρκώς «συριακή αντιπολίτευση» είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι είναι, καθώς αποτελείται από πολυάριθμες φατρίες, οι πιο εξέχουσες από τις οποίες είναι οι HTS, SNA και FSA, με τους Κούρδους SDF να είναι ακόμα στο παιχνίδι.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον συριακό λαό; Λοιπόν, σίγουρα τίποτα καλό. Οι τρομοκράτες ήδη λεηλατούν, πλιατσικολογούν και καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Αυτό περιλαμβάνει  την απαγωγή γυναικών και την επίθεση εναντίον αμάχων, καθώς και τη διανομή όπλων σε όποιον τα έπαιρνε, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών . Οι «μετριοπαθείς δημοκρατικοί» τρομοκράτες απειλούν ήδη ότι το ιστορικό τζαμί των Umayyad θα είναι απαγορευμένο για τους Σιίτες Μουσουλμάνους, ενώ στους Χριστιανούς στέλνεται ένα πολύ σαφές μήνυμα  καθώς δεν γίνονται ανεκτά ούτε τα χριστουγεννιάτικα δέντρα  (το οποίο είναι «πολιτισμένο» σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα σε εκκλησίες και άλλα χριστιανικά ιερά ). Επιπλέον, ο κίνδυνος μιας περιφερειακής διάχυσης δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, καθώς οι τρομοκράτες δεν κατανοούν την έννοια των κρατικών συνόρων, κάτι που είναι ένα ζήτημα με το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει ήδη το Ιράκ καθώς οι τρομοκράτες περνούν τα σύνορα.