Δρόμος χωρίς επιστροφή
Είναι πρακτικά αδύνατο να συμβαδίσουμε με όλες τις πολεμοχαρείς στη Δυτική Αυτοκρατορία αυτές τις μέρες.
Σε απάντηση στις ανατριχιαστικές κινήσεις του ΝΑΤΟ να επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει όπλα που προμήθευσε η Δύση για να χτυπήσει ρωσικό έδαφος, ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι τέτοιες κλιμακώσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε « σοβαρές συνέπειες ».
« Αυτή η συνεχής κλιμάκωση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες », είπε ο Πούτιν. « Αν αυτές οι σοβαρές συνέπειες συμβούν στην Ευρώπη, πώς θα συμπεριφερθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεδομένης της ισοτιμίας μας στον τομέα των στρατηγικών όπλων; Δύσκολο να πω. Θέλουν παγκόσμια σύγκρουση; »
Μπορούμε να πάρουμε μια πιο συγκεκριμένη ιδέα για το τι μιλούσε ο Πούτιν διαβάζοντας την κραυγαλέα απειλή που εξέπεμψε επισήμως η Μόσχα στο Ηνωμένο Βασίλειο τον περασμένο μήνα, λέγοντας ότι η Ουκρανία χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε βρετανικά όπλα για να επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιθέσεις Ρωσικές άμεσες επιθέσεις κατά των Βρετανών στρατιωτικούς στόχους στην Ουκρανία ” και όχι μόνο “, γεγονός που θα έθετε τη Ρωσία σε μια βαθιά επικίνδυνη κατάσταση θερμού πολέμου με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Την Παρασκευή, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ απέρριψε τις προειδοποιήσεις του Πούτιν, λέγοντας: « Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. «Εδώ και πολύ καιρό, κάθε φορά που οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν την Ουκρανία, ο Πρόεδρος Πούτιν προσπαθεί να μας απειλήσει να μην το κάνουμε ».
Αυτή η καβαλάρης στάση απέναντι στην πυρηνική αιχμή που επιδεικνύουν τα τελευταία χρόνια οι διαχειριστές της αυτοκρατορίας αναφέρθηκε τη Δευτέρα από τον Ρώσο υφυπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ, ο οποίος είπε ότι τα κράτη-Ηνωμένες Πολιτείες ήταν στα πρόθυρα να κάνουν έναν « μοιραίο .
« Θα ήθελα να προειδοποιήσω τους Αμερικανούς αξιωματούχους για λάθος υπολογισμούς που θα μπορούσαν να έχουν μοιραίες συνέπειες. Για κάποιο άγνωστο λόγο, υποτιμούν τη σοβαρότητα της απόκρουσης που μπορεί να δεχτούν », είπε ο Ριάμπκοφ.
« Προτρέπω αυτούς τους αξιωματούχους, που φαινομενικά δεν ενοχλούνται από τίποτα, να αφιερώσουν χρόνο για να σταματήσουν να παίζουν παιχνίδια στον υπολογιστή, που προφανώς κάνουν, δεδομένης της ανάλαφρης προσέγγισής τους σε σοβαρά θέματα και να δουν πιο προσεκτικά τα λόγια του Πούτιν », πρόσθεσε ο Ριάμπκοφ. .
Οι αμερικανοί αξιωματούχοι φαίνεται να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συνιστά ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, με τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Τζον Κίρμπι να λέει στους δημοσιογράφους τη Δευτέρα ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι ανοιχτή σε συζητήσεις για την επέκταση της χρήσης όπλων που κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες στα ρωσικά. έδαφος.
Ερωτηθείς σχετικά με την καταγγελία του Προέδρου Ζελένσκι ότι οι εξουσιοδοτήσεις των ΗΠΑ για τη διεξαγωγή περιορισμένων επιδρομών σε ρωσικό έδαφος δεν ήταν αρκετές και τα σχόλια του υπουργού Εξωτερικών Antony Blinken που υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε σύντομα να επιτραπεί μεγαλύτερη εμβέλεια σε ρωσικό έδαφος, ο Kirby είπε ότι δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Zelensky ήθελε περισσότερα και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να συζητούν με την Ουκρανία τη δυνατότητα πραγματοποίησης επιδρομών με την υποστήριξη των ΗΠΑ βαθύτερα στη ρωσική επικράτεια.
« Θα κάνουμε αυτές τις συζητήσεις, θα κάνουμε αυτές τις συνομιλίες με τους Ουκρανούς », είπε ο Κίρμπι. « Απολύτως, θα το κάνουμε. Δεν μπορώ να πω σε αυτό το στάδιο εάν αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω αλλαγές πολιτικής, αλλά δεν πρόκειται να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτό που χρειάζεται η Ουκρανία. Και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε, ξανά, να εξελίξουμε την υποστήριξή μας προς την Ουκρανία καθώς εξελίσσεται το πεδίο της μάχης ».
Έγραψα τις προάλλες ότι η εξουσιοδότηση του Μπάιντεν για περιορισμένα πλήγματα σε ρωσικό έδαφος με αμερικανικά όπλα θα ακολουθηθεί αμέσως από μια ώθηση για ακόμη περισσότερες κλιμακώσεις με χτυπήματα βαθύτερα στη Ρωσία, και είμαστε. Κάθε φορά που οι πολεμοκάπηλοι αποκτούν μια κλιμάκωση, αρχίζουν αμέσως να απαιτούν μια άλλη.
Υπάρχει ένα όριο στον αριθμό των κλιμακώσεων που θα ανεχτεί η Ρωσία πριν λάβει δραστικά μέτρα κατά του ΝΑΤΟ για να αποκαταστήσει την αποτρεπτική αξιοπιστία, και κανείς δεν ξέρει πραγματικά πού βρίσκεται αυτό το όριο. Αλλά φαίνεται αποφασισμένη να το βρει, και όταν το βρει, μπορεί να βρισκόμαστε ήδη σε μια μη αναστρέψιμη ελεύθερη πτώση προς τον πυρηνικό αρμαγεδδώνα.
Όλα αυτά έρχονται καθώς ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών δίνει δημοσίως πράσινο φως για τη χρήση F-16 από την Ουκρανία για επίθεση σε ρωσικό έδαφος. Όπως σημειώνει ο Kyle Anzalone του Antiwar , τα F-16 είναι πολεμικά αεροσκάφη με πυρηνική ικανότητα.
Είναι σημαντικό να εναντιωθείς στην ακραία σχέση με τη Ρωσία πολύ πριν φτάσουμε στο χείλος του πυρηνικού πολέμου, γιατί μέχρι τότε θα είναι προφανώς πολύ αργά για κανέναν να κάνει οτιδήποτε – και πράγματι, ένας πλήρους κλίμακας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσικής Ομοσπονδίας θα μπορούσε σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει τίποτα ξανά. Ο πυρηνικός αρμαγεδδώνας είναι το μόνο λάθος εξωτερικής πολιτικής που δεν μπορεί να διορθωθεί αφού έχει γίνει, και επομένως υπάρχει εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να διορθωθεί πολύ πριν φτάσει σε αυτό το σημείο.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος πυρηνικού πολέμου δεν είναι ότι καμία πλευρά επιλέγει εν γνώσει του να ξεκινήσει, αλλά ότι πυροδοτείται από λάθος υπολογισμό, λάθος επικοινωνία ή τεχνική δυσλειτουργία στο χάος και τη σύγχυση των αυξανόμενων εντάσεων, όπως παραλίγο να συμβεί σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του τον τελευταίο Ψυχρό Πόλεμο. Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται, η πιθανότητα ενός τέτοιου περιστατικού αυξάνεται και τόσο περισσότερο καταπονούνται τα πυρηνικά συστήματα όλων.
Αυτό μοιάζει πολύ με μια αντιπαράθεση όπου οι άνθρωποι στρέφουν τα όπλα ο ένας στον άλλο, όπως στην τελευταία σκηνή του ” Reservoir Dogs “. Όσο περισσότερα όπλα υπάρχουν και όσο πιο τεταμένη γίνεται η κατάσταση, τόσο πιο πιθανό είναι κάποιος να κάνει μια κίνηση που πυροδοτεί τα πάντα και σκοτώνει τους πάντες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι η αυτοκρατορία αυξάνει την ένταση τόσο επιπόλαια, χωρίς κανείς να της αντιτίθεται – ούτε δυτικές κυβερνήσεις, ούτε τα μέσα ενημέρωσης, ούτε καν απλοί πολίτες σε σημαντικό αριθμό.
Αυτά τα τέρατα παίζουν με τη φωτιά με τα όπλα της αποκάλυψης και κανείς δεν έχει βάλει το πόδι του κοντά στο πεντάλ του φρένου. Δεν φαίνονται καν. Δεν το σκέφτονται καν.
Πρέπει τουλάχιστον να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν αυτό το ερώτημα. Αυτός θα ήταν ένας τόσο ανόητος τρόπος για να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα.
πηγή: Caitlin Johnstone
Έμοιαζε σαν τη λεκτική ασυγκράτηση του Στόλτενμπεργκ και μόνο. Αυτό σχεδόν επιβεβαιώνει το ρητό «nomen est omen». Ένα βουνό από… καλά, ας πούμε βλακεία, βλακεία, παραφροσύνη…
Στη συνέχεια προστέθηκε ο Borrell. Ο πιο άχρηστος και ασήμαντος χαρακτήρας της ευρωπαϊκής σκηνής. Ο γραφειοκράτης που ισχυρίζεται ότι είναι υπουργός Εξωτερικών της Ένωσης. Αυτό είναι ήδη αστείο…
Τώρα όμως ο Scholz και ο Macron μπαίνουν στη σκηνή, με τη σειρά τους. Και αρχίζει να γίνεται πολύ σοβαρό. Διότι, φυσικά, προηγήθηκε η αμετροέπεια των άλλων μελών του ΝΑΤΟ. Οι συνηθισμένοι Βάλτες – που, με τα ατού τους, θα έπρεπε να μετρούν ως τα δύο των διαμαντιών όταν το ατού είναι τα κλαμπ… Φινλανδία, με τον άκαιρο ζήλο των νεοφώτιστων. Και η Πολωνία, που όλοι λένε ότι είναι μια αξιοσημείωτη στρατιωτική δύναμη. Αλλά αυτό έλεγαν και οι άνθρωποι το 1939. Πράγματι, η κυβέρνηση της Βαρσοβίας ήταν πεπεισμένη ότι θα έφτανε στο Βερολίνο με τα στρατεύματά της σε μόλις μια εβδομάδα. Όλοι ξέρουν τι συνέβη… οι Πολωνοί πρέπει να το θυμούνται επίσης.
Αν όμως μπουν στη σκηνή η Γερμανία και η Γαλλία, το παιχνίδι γίνεται βαρύ. Και πολύ ριψοκίνδυνο. Ο Scholtz είναι ίσως ο πιο βαρετός σκιώδης καγκελάριος στη γερμανική ιστορία. Και ο Μακρόν είναι μια μίμηση του Ναπολέοντα που έγινε από τον Λουί ντε Φουνές… τον υπεραλπικό Τοτό. Αλλά αν το Παρίσι και το Βερολίνο υποστηρίξουν επίσης τη θέση να επιτραπεί στους Ουκρανούς να χρησιμοποιήσουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που παρέχονται από δυτικούς συμμάχους εναντίον της Ρωσίας, για να χτυπήσουν ακόμη και τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη… καλά, τα πράγματα γίνονται πραγματικά ακατάστατα.
Η βρετανική θέση, φυσικά, είναι η ίδια εδώ και αρκετό καιρό. Και οι μόνοι που φαίνεται να αντιτίθενται –εκτός από την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και πιθανώς άλλες βαλκανικές χώρες που είναι πολύ εκτεθειμένες στην αναπόφευκτη ρωσική αντίδραση– είναι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Αλλά είναι μια αδύναμη αντιπολίτευση. Ο οποίος φαίνεται να περιμένει αποφάσεις από την Ουάσιγκτον.
Ναι, γιατί η Ουάσιγκτον επιβραδύνει. Ή μάλλον, είναι το Πεντάγωνο που φρενάρει. Ο στρατός αντιλαμβάνεται καλύτερα από άλλους τους κινδύνους που ενυπάρχουν σε μια τέτοια κλιμάκωση του πολέμου. Ειδικά γιατί τότε θα ήταν η σειρά τους να πολεμήσουν.
Η απόφαση, από την άλλη, είναι πολιτική. Και εντός της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία μέχρι στιγμής έχει αντιταχθεί επιφυλακτικά, οι υποστηρικτές αυτής της κλιμάκωσης κερδίζουν.
Γιατί οι εκλογές πλησιάζουν. Και πιστεύουν ότι ο απερχόμενος πρόεδρος δεν θα καταφέρει να πετύχει τίποτα με φόντο την αποτυχία στην Ουκρανία στους ώμους του.
Ένας κοντόφθαλμος υπολογισμός. Διότι μια τέτοια ανάπτυξη δυτικών όπλων δύσκολα θα μπορούσε να αντιστρέψει το σαφώς καθορισμένο πλέον πεπρωμένο της σύγκρουσης.
Αντίθετα, θα προκαλούσε την αντίδραση του Κρεμλίνου. Και ο Πούτιν έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όχι μόνο η Ουκρανία θα εξαφανιζόταν από τον χάρτη, αλλά και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θα έπρεπε να πληρώσουν πολύ βαρύ τίμημα.
Ένα τίμημα που ούτε είμαστε έτοιμοι ούτε διατεθειμένοι να πληρώσουμε πραγματικά. Γιατί τα πολεμικά παιχνίδια του Στόλτενμπεργκ, του Μπόρελ και άλλων είναι ένα πράγμα. Είναι άλλο να χτυπιέσαι από την οργή, πιθανώς και πυρηνική, της ρωσικής αρκούδας.
