Dr. Sam Bailey: Διαβούλευση για τους Iούς -Video (Ελληνικοί υπότιτλοι)

Μετάφραση: Απολλόδωρος   Dr.SamBailey | Διαβάστε το εδώ

Η δήλωση “Settling the Virus Debate”(Η διευθέτηση της συζήτησης για τους ιούς) έχει ήδη προκαλέσει αρκετούς κλυδωνισμούς.

Σε αυτό το βίντεο θα διερευνήσουμε:

  • Τι λέει στην πραγματικότητα η δήλωση
  • Γιατί η ιολογία δεν συνάδει με την επιστημονική μέθοδο
  • Τις πλάνες κυκλικής συλλογιστικής που παρουσιάζονται ως “αποδεικτικά στοιχεία”
  • Η απάντηση του Dr Mark Bailey στην “αδιάσειστη απόδειξη” ενός ιολόγου για τον SARS-CoV-2

Apollodoros’s Newsletter
Ντοκυμαντέρ: “Το Τέλος της Θεωρίας των Μικροβίων / Ιών” – ΒΙΝΤΕΟ (Ελληνικοί υπότιτλοι)
Watch now (155 min) | Μετάφραση: Απολλόδωρος 22 Ιουνίου 2022 | Spacebusters | Διαβάστε το εδώ…

ΔΗΛΩΣΗ: Η ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ


“Μικρό παράσιτο που αποτελείται από νουκλεϊκό οξύ (RNA ή DNA) που περικλείεται σε πρωτεϊνικό περίβλημα και μπορεί να πολλαπλασιαστεί μόνο σε ένα ευαίσθητο κύτταρο ξενιστή ” [1].


Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από την έναρξη της κρίσης της “κορόνας”, η οποία άλλαξε την πορεία του κόσμου μας. Η θεμελιώδης αρχή αυτής της κρίσης είναι ότι ένας θανατηφόρος και καινοτόμος “ιός”, ο SARS-CoV-2, εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και επηρέασε αρνητικά μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας. Κεντρική θέση σε αυτό το δόγμα κατέχει η αποδεκτή σοφία ότι οι ιοί, που ορίζονται ως αναπαραγόμενα, επικαλυμμένα με πρωτεΐνες κομμάτια γενετικού υλικού, είτε DNA είτε RNA, υπάρχουν ως ανεξάρτητες οντότητες στον πραγματικό κόσμο και είναι σε θέση να δρουν ως παθογόνα. Δηλαδή, το λεγόμενο σωματίδιο με την πρωτεϊνική επικάλυψη και το γενετικό εσωτερικό πιστεύεται συνήθως ότι μολύνει ζωντανούς ιστούς και κύτταρα, πολλαπλασιάζεται μέσα σε αυτούς τους ζωντανούς ιστούς, βλάπτει τους ιστούς καθώς βγαίνει προς τα έξω, και, με τον τρόπο αυτό, πιστεύεται επίσης ότι δημιουργεί ασθένεια και μερικές φορές θάνατο στον ξενιστή του – η λεγόμενη θεωρία της αιτιότητας των ασθενειών που προκαλούν οι ιοί. Τα υποτιθέμενα σωματίδια του ιού λέγεται στη συνέχεια ότι είναι σε θέση να μεταδοθούν σε άλλους ξενιστές, προκαλώντας ασθένεια και σε αυτούς.

Μετά από έναν αιώνα πειραματισμών και μελετών, καθώς και αμέτρητα δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν προς αυτόν τον “πόλεμο κατά των ιών”, πρέπει να αναρωτηθούμε αν ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε αυτή τη θεωρία. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, πολλοί γιατροί και επιστήμονες προβάλλουν την υπόθεση ότι αυτή η κοινά αποδεκτή αντίληψη για τους ιούς βασίζεται σε θεμελιώδεις παρανοήσεις. Βασικά, αντί να βλέπουν τους “ιούς” ως ανεξάρτητες, εξωγενείς, παθογόνες οντότητες, αυτοί οι γιατροί και οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι είναι απλώς τα συνηθισμένα και αναπόφευκτα σωματίδια διάσπασης των καταπονημένων ή/και νεκρών και ετοιμοθάνατων ιστών. Επομένως, δεν είναι παθογόνοι, δεν είναι επιβλαβείς για άλλα έμβια όντα και δεν υπάρχουν επιστημονικοί ή λογικοί λόγοι για να λάβει κανείς μέτρα προστασίας του εαυτού του ή των άλλων από αυτούς. Οι παρανοήσεις σχετικά με τους “ιούς” φαίνεται να απορρέουν σε μεγάλο βαθμό από τη φύση των πειραμάτων που χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά στοιχεία για να υποστηριχθεί ότι τέτοια σωματίδια υπάρχουν και δρουν με τον παραπάνω παθολογικό τρόπο. Στην ουσία, οι δημοσιεύσεις στον τομέα της ιολογίας έχουν σε μεγάλο βαθμό περιγραφικό χαρακτήρα και όχι ελεγχόμενα και διαψεύσιμα πειράματα που βασίζονται σε υποθέσεις και αποτελούν την καρδιά της επιστημονικής μεθόδου.

Ίσως η κύρια απόδειξη ότι η θεωρία των παθογόνων ιών είναι προβληματική είναι ότι καμία δημοσιευμένη επιστημονική εργασία δεν έχει δείξει ποτέ ότι σωματίδια που πληρούν τον ορισμό των ιών έχουν απομονωθεί και καθαριστεί άμεσα από ιστούς ή σωματικά υγρά οποιουδήποτε άρρωστου ανθρώπου ή ζώου. Χρησιμοποιώντας τον κοινώς αποδεκτό ορισμό της “απομόνωσης”, που είναι ο διαχωρισμός ενός πράγματος από όλα τα άλλα πράγματα, υπάρχει γενική συμφωνία ότι αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ιολογίας. Τα σωματίδια που έχουν απομονωθεί επιτυχώς μέσω καθαρισμού δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανά για αναπαραγωγή, μολυσματικά και προκαλούν ασθένειες, επομένως δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι ιοί. Επιπλέον, οι προσφερόμενες “αποδείξεις” των ιών μέσω “γονιδιωμάτων” και πειραμάτων σε ζώα προέρχονται από μεθοδολογίες με ανεπαρκείς ελέγχους.

Τα ακόλουθα πειράματα θα πρέπει να ολοκληρωθούν επιτυχώς προτού η θεωρία των ιών θεωρηθεί πραγματική:

  1. Ένα μοναδικό σωματίδιο με τα χαρακτηριστικά ενός ιού καθαρίζεται από τους ιστούς ή τα υγρά ενός άρρωστου ζωντανού όντος. Η µέθοδος καθαρισµού που θα χρησιµοποιηθεί είναι στη διακριτική ευχέρεια των ιολόγων, αλλά πρέπει να προσκοµιστούν ηλεκτρονικές µικρογραφίες για να επιβεβαιωθεί ο επιτυχής καθαρισµός των µορφολογικά πανοµοιότυπων υποτιθέµενων ιϊκών σωµατιδίων.
  2. το καθαρισµένο σωµατίδιο χαρακτηρίζεται βιοχηµικά ως προς τα πρωτεϊνικά συστατικά του και τη γενετική του αλληλουχία,
  3. οι πρωτεΐνες αποδεικνύεται ότι κωδικοποιούνται από τις ίδιες γενετικές αλληλουχίες,
  4. τα καθαρισμένα ιϊκά σωματίδια από μόνα τους, μέσω μιας φυσικής οδού έκθεσης, αποδεικνύεται ότι προκαλούν πανομοιότυπη ασθένεια σε πειραματόζωα, με τη χρήση έγκυρων ελέγχων,
  5. τα σωματίδια πρέπει στη συνέχεια να απομονωθούν εκ νέου επιτυχώς (μέσω καθαρισμού) από το υποκείμενο δοκιμής στο σημείο 4 ανωτέρω, και να αποδειχθεί ότι έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τα σωματίδια που βρέθηκαν στο βήμα 1.

Ωστόσο, αντιλαμβανόμαστε ότι οι ιολόγοι ενδέχεται να μην προβούν στα βήματα που περιγράφονται παραπάνω, πιθανότατα επειδή όλες οι μέχρι σήμερα προσπάθειες έχουν αποτύχει. Τώρα απλώς αποφεύγουν αυτό το πείραμα, επιμένοντας ότι αυτά που λένε ότι είναι “ιοί” δεν μπορούν να βρεθούν σε επαρκείς ποσότητες στους ιστούς οποιουδήποτε άρρωστου ατόμου ή ζώου, ώστε να επιτραπεί μια τέτοια ανάλυση. Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να συναντήσουμε τους ιολόγους στα μισά του δρόμου. Σε πρώτη φάση, προτείνουμε να δοκιμαστούν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σήμερα. Οι ιολόγοι ισχυρίζονται ότι αυτοί οι παθογόνοι ιοί υπάρχουν στους ιστούς, τα κύτταρα και το σώμα μας, επειδή ισχυρίζονται ότι βλέπουν τις επιδράσεις αυτών των υποτιθέμενων μοναδικών σωματιδίων σε μια ποικιλία κυτταροκαλλιεργειών. Η διαδικασία αυτή είναι αυτό που ονομάζουν “απομόνωση” του ιού. Ισχυρίζονται επίσης ότι, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, μπορούν να δουν αυτά τα μοναδικά σωματίδια στα αποτελέσματα των κυτταρικών καλλιεργειών τους. Τέλος, ισχυρίζονται ότι κάθε “είδος” παθογόνου ιού έχει το μοναδικό του γονιδίωμα, το οποίο μπορεί να αλληλουχηθεί είτε απευθείας από τα σωματικά υγρά του αρρώστου είτε από τα αποτελέσματα μιας κυτταροκαλλιέργειας. Ζητάμε τώρα από την ιολογική κοινότητα να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι έγκυροι, επιστημονικοί και αναπαραγώγιμοι. Αντί να αναλωνόμαστε σε άσκοπες λεκτικές αψιμαχίες, ας βάλουμε τέλος σε αυτό το επιχείρημα κάνοντας σαφή, ακριβή, επιστημονικά πειράματα που θα δείξουν, χωρίς καμία αμφιβολία, αν αυτοί οι ισχυρισμοί είναι έγκυροι.

Προτείνουμε το ακόλουθο πείραμα ως το πρώτο βήμα για να καθορίσουμε αν υπάρχει μια τέτοια οντότητα όπως ένας παθογόνος ανθρώπινος ιός..

ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ

Πέντε (5) εργαστήρια ιολογίας παγκοσμίως θα συμμετάσχουν σε αυτό το πείραμα και κανένα δεν θα γνωρίζει την ταυτότητα των άλλων εργαστηρίων που συμμετέχουν. Θα οριστεί ένας παρατηρητής που θα επιβλέπει όλα τα βήματα. Κάθε ένα από τα 5 εργαστήρια θα λάβει πέντε ρινοφαρυγγικά δείγματα από τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων (δηλαδή 20 δείγματα το καθένα), οι οποίοι είτε:

  1. δεν λαμβάνουν επί του παρόντος ιατρική διάγνωση ή δεν υποβάλλονται σε θεραπεία για ιατρική διάγνωση,
  2. έχουν λάβει διάγνωση καρκίνου του πνεύμονα,
  3. έχουν λάβει διάγνωση γρίπης Α (σύμφωνα με τις αναγνωρισμένες κατευθυντήριες γραμμές)- ή οι οποίοι
  4. έχουν λάβει διάγνωση του “COVID-19” (μέσω “δοκιμής” PCR ή δοκιμασίας πλευρικής ροής).

Η διάγνωση (ή η “μη διάγνωση”) κάθε ατόμου θα επαληθευτεί ανεξάρτητα και οι παθολογικές εκθέσεις θα διατεθούν στην έκθεση της μελέτης. Τα εργαστήρια θα είναι τυφλά ως προς τη φύση των 20 δειγμάτων που θα λάβουν.

Κάθε εργαστήριο θα προσπαθήσει στη συνέχεια να “απομονώσει” τους εν λόγω ιούς (γρίπη Α ή SARS-CoV-2) από τα δείγματα ή να συμπεράνει ότι δεν υπάρχει παθογόνος ιός. Κάθε εργαστήριο θα παρουσιάσει φωτογραφίες που τεκμηριώνουν το CPE (κυτταροπαθητικό αποτέλεσμα), εάν υπάρχει, και θα εξηγήσει με σαφήνεια κάθε βήμα της διαδικασίας καλλιέργειας και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων πλήρων λεπτομερειών για τους ελέγχους ή τις “εικονικές μολύνσεις”. Στη συνέχεια, κάθε εργαστήριο θα λάβει ανεξάρτητα επαληθευμένες εικόνες ηλεκτρονικού μικροσκοπίου του “απομονωμένου” ιού, εάν υπάρχει, καθώς και εικόνες που δείχνουν την απουσία του ιού (πιθανώς, στα καλά άτομα και στα άτομα με καρκίνο του πνεύμονα). Ο ηλεκτρονικός μικροσκοπιστής θα είναι επίσης τυφλός ως προς τη φύση των δειγμάτων που αναλύει. Όλες οι διαδικασίες θα τεκμηριώνονται και θα παρακολουθούνται προσεκτικά.

ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΟΛΑ τα δείγματα θα σταλούν στη συνέχεια για γονιδιωματική αλληλουχία και και πάλι οι χειριστές θα παραμείνουν τυφλοί ως προς τη φύση των δειγμάτων τους. Θα ήταν αναμενόμενο ότι εάν 5 εργαστήρια λάβουν υλικό από το ίδιο δείγμα ενός ασθενούς που διαγνώστηκε με COVID-19, κάθε εργαστήριο θα πρέπει να αναφέρει ΤΑΥΤΟΤΙΚΕΣ αλληλουχίες του υποτιθέμενου γονιδιώματος του SARS-CoV-2. Από την άλλη πλευρά, το γονιδίωμα αυτό δεν θα πρέπει να βρεθεί σε κανένα άλλο δείγμα.

(Σημείωση: η δήλωση αυτή αποτελεί σύντομο περίγραμμα των προτεινόμενων πειραμάτων – ένα πλήρως λεπτομερές πρωτόκολλο θα πρέπει προφανώς να αναπτυχθεί και να συμφωνηθεί από τα εργαστήρια και τους υπογράφοντες).

Εάν οι ιολόγοι δεν επιτύχουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα από την παραπάνω μελέτη, τότε οι ισχυρισμοί τους σχετικά με την ανίχνευση “ιών” θα αποδειχθούν αβάσιμοι. Όλα τα μέτρα που έχουν τεθεί σε εφαρμογή ως αποτέλεσμα αυτών των ισχυρισμών θα πρέπει να σταματήσουν αμέσως. Εάν επιτύχουν σε αυτό το πρώτο έργο, τότε θα τους ενθαρρύνουμε να προχωρήσουν στα απαιτούμενα πειράματα καθαρισμού για να αποκτήσουν τα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ιών.

Είναι προς το συμφέρον όλων να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της απομόνωσης και της ίδιας της ύπαρξης υποτιθέμενων ιών όπως ο SARS-CoV-2. Αυτό απαιτεί απόδειξη ότι η είσοδος μορφολογικά και βιοχημικά, σωματιδίων που μοιάζουν με ιούς σε ζωντανά κύτταρα είναι αναγκαία και επαρκής για να προκαλέσει την εμφάνιση των πανομοιότυπων σωματιδίων, τα οποία είναι μεταδοτικά και προκαλούν ασθένειες.

Χαιρετίζουμε την υποστήριξη και τα σχόλιά σας για την πρωτοβουλία αυτή.


Παραπομπές:

Η δήλωση “Settling the Virus Debate”, 14 Ιουλίου 2022

Dr Mark Bailey, “Warnings Signs You Have Been Tricked By Virologists…Again”, 25 Jul 2022

Dr Mark Bailey, “Προειδοποιητικά σημάδια ότι σας έχουν εξαπατήσει οι ιολόγοι”

Οι Dr Mark Bailey & Dr John Bevan-Smith, “Η απάτη του COVID-19 και ο πόλεμος κατά της ανθρωπότητας”, 11 Νοε 2021

Dr Tom Cowan: A Follow Up To The Virus Challenge: 7/27/22 Webinar με τους Dr. Andrew Kaufman, Mike Stone, Mike Donio


—Δικτυογραφία :

Virus Debate – Dr Sam Bailey

Virus Debate

Δείτε περισσότερα

Related Articles

2 Comments

    1. Στην αρχή του κειμένου εκει που εχει σύνδεσμο “Διαβαστε το εδω”.. Πατηστε να τοδειτε,
      Δυστυχώς δεν ειχε κωδικό αντιγραφής και δεν μπορεσαμε να το περασουμε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button