Αποκαλύπτοντας την κομπίνα της “κλιματικής αλλαγής”

Η τελευταία έκθεση της IPCC

By John Klar
Global Research

Όλος ο κόσμος φαίνεται συνεπαρμένος με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) και τα περιοδικά διατάγματά της. Ο ισχυρισμός είναι ότι πρόκειται για έναν «επιστημονικό» οργανισμό που χρησιμοποιεί επιστημονική μεθοδολογία για την πρόβλεψη των κινδύνων της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Δεν είναι.

Εξετάζοντας την τελευταία  Έκθεση της IPCC, εκπλήσσεται κανείς από την τόσο μεγάλη εμβέλεια που επιχειρεί τώρα αυτή η παγκόσμια ομάδα — στις «κοινωνικές επιστήμες», την οικονομία, την πολιτική και (φυσικά) την κοινωνική δικαιοσύνη. Αξιοσημείωτο είναι το ευρύ φάσμα των υποτιθέμενων πειθαρχιών που χρησιμοποιούνται για το μεμονωμένο ζήτημα των αερίων του θερμοκηπίου, ενώ άλλες συμβάλλουσες αιτίες περιβαλλοντικής βλάβης – ειδικά η χημική ρύπανση – παρακάμπτονται πλήρως.

Τα περισσότερα ανοιχτά μυαλά είναι δεκτικά στην πιθανότητα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα θα μπορούσε να θερμάνει την υδρόγειο: το ερώτημα είναι πόσο, και ποια βλάβη (αν υπάρχει) θα προκαλέσει. Εδώ η επιστήμη θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμη. Η επιστημονική έρευνα θα πρέπει στη συνέχεια να επικεντρωθεί σε δύο πολύ περίπλοκα ζητήματα:

1) αιτιότητα (διαπιστώνοντας ότι το CO2 και άλλα αέρια προκαλούν την κλιματική αλλαγή) και

2) πρόβλεψη (πόσο μια τέτοια αλλαγή, εάν διαπιστωθεί, θα επηρεάσει το περιβάλλον με την πάροδο του χρόνου). Αυτοί που δεν μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια τον καιρό για την επόμενη εβδομάδα, προσποιούνται τώρα προφητική διαύγεια για το 2100 μ.Χ.

Δεν φαίνεται να υπάρχει Διακυβερνητική Επιτροπή για τη Χημική Ρύπανση. Γιατί αυτό; Τα είδη εξαφανίζονται λόγω χημικών ρύπων. Ο αριθμός των ανθρώπινων σπερματοζωαρίων πέφτει κατακόρυφα, οι καρκίνοι αυξάνονται και οι ενδοκρινικοί διαταράκτες μπορεί να επηρεάζουν βιολογικά το φύλο. Η Rachel Carson εξέθεσε αυτά τα προβλήματα το 1962, στο πρωτοποριακό βιβλίο της Silent Spring. Έξι δεκαετίες αργότερα, ολόκληρος ο κόσμος είναι γοητευμένος από την IPCC σαν κάποιο καινούργιο Παπικό τάγμα. Όσο για τα χημικά … απόλυτη σιωπή.

Η IPCC έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από την επιστήμη που ορίζεται σωστά ως πολιτική και όχι επιστημονική οντότητα. Η τελευταία Έκθεση της IPCC αποκαλύπτει αυτή τη μονόπλευρη μεροληψία υπέρ της κέλτας (cult) για την αλλαγή του κλίματος μέσα από το πρίσμα της επέκτασης των επιστημονικών κλάδων, ενώ περιορίζει την εστίαση: χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερες αθροιστικές μελέτες για να χαρακτηρίσουν όλα τα φρικτά πράγματα  ως προκαλούμενα από αέρια θερμοκηπίου.

Οι θάλασσες αδειάζουν από ψάρια, τα είδη πεθαίνουν και ο ένοχος είναι πάντα ο άνθρακας.

 Δεν εξετάζουν πλέον οι επιστήμονες τις συνέπειες της χημικής ρύπανσης ούτε προβλέπουν πού θα είναι ο κόσμος εάν δεν εφαρμοστούν φρένα στην παραγωγή ακόμη περισσότερων ανθρωπογενών ρύπων;

Το ερώτημα γίνεται εντελώς περίεργο όταν η IPCC αντ’ αυτού υποστηρίζει περισσότερες χημικές εφαρμογές στο οικοσύστημα ως λύση για την υπερθέρμανση των αερίων του θερμοκηπίου: μια  δίαιτα ευαίσθητη στο κλίμα πρέπει τώρα να «ισορροπηθεί» από τα φυτά, για  να σωθεί ο κόσμος από τις αγελάδες.

Οι παγκοσμιοποιητές ανακάλυψαν ότι μπορούν  να χρησιμοποιήσουν ως όπλο τους φτωχούς ανθρώπους για να βοηθήσουν τους εαυτούς των να γίνουν πλουσιότεροι, να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα για τους κροκόδειλους, να κλάψουν για τις μέλισσες και να σώσουν την ανθρωπότητα από τις αγελάδες – σκοτώνοντάς τες. Τα αέρια του θερμοκηπίου  δεν αποτελούν τη μοναδική απειλή  για τα τρόφιμα και την πανίδα. Τα πάντα σχετικά με το πιο πρόσφατο έγγραφο της IPCC μυρίζουν απάτη.

Πού είναι η ανησυχία για BPA, φθαλικές ενώσεις, PFAS ή νεονικοτινοειδή στις ανακοινώσεις της IPCC;

Πώς μπορεί η «επιστήμη» να αγνοήσει αυτές τις σοβαρές απειλές για το οικοσύστημα και τους ανθρώπους ενώ χρησιμοποιεί διοξείδιο του άνθρακα για να εστιάσει στην ανισότητα πλούτου, την κοινωνική δικαιοσύνη και τους ανθρώπινους φόβους για την κλιματική αλλαγή;

Επιπλέον, οι προτεινόμενες λύσεις μιας φυτικής διατροφής εξαρτώνται από τους βιομηχανικούς χημικούς ρυπαίνοντες που θεωρούν τους εαυτούς τους ευχαρίστως μέλη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και διακινούν τα χημικά προϊόντα τους ως  σωτήρια όλων των ασθενειών της κλιματικής αλλαγής.

Τα επιστημονικά «πρότυπα» της IPCC

Επιστημονικά μιλώντας, η  έκθεση της IPCC  δεν κρύβει ότι είναι υποθετική στις προβλέψεις της:

«Χτίζοντας σε πολλαπλά αναλυτικά πλαίσια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τις φυσικές και κοινωνικές επιστήμες, αυτή η έκθεση προσδιορίζει ευκαιρίες για μετασχηματιστική δράση που είναι αποτελεσματικές, εφικτές, δίκαιες και θεμιτές χρησιμοποιώντας έννοιες μεταβάσεων συστημάτων και οδών ανθεκτικής ανάπτυξης. ….Με βάση την επιστημονική κατανόηση, τα βασικά ευρήματα μπορούν να διατυπωθούν ως δηλώσεις γεγονότων ή να συσχετιστούν με ένα αξιολογημένο επίπεδο   εμπιστοσύνης χρησιμοποιώντας τη βαθμονομημένη γλώσσα IPCC».

Η “βαθμονομημένη γλώσσα” περιγράφει το “επίπεδο εμπιστοσύνης” που αποδίδονται οι διάφορες επιστημονικές δυνατότητες:

«Το πιθανό εύρος της συνολικής αύξησης της παγκόσμιας επιφανειακής θερμοκρασίας που προκαλείται από τον άνθρωπο από το 1850-1900 έως το 2010-2019 είναι 0,8°C έως 1,3°C, με την καλύτερη εκτίμηση 1,07°C. Είναι πιθανό ότι τα καλά αναμεμειγμένα GHG (αέρια του θερμοκηπίου) συνέβαλαν σε θέρμανση 1,0°C–2,0°C…. Είναι πολύ πιθανό ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ήταν ο κύριος μοχλός της υπερθέρμανσης της τροπόσφαιρας και εξαιρετικά πιθανό ότι η προκαλούμενη από τον άνθρωπο καταστροφή του όζοντος της στρατόσφαιρας ήταν η κύρια κινητήρια δύναμη της στρατοσφαιρικής ψύξης μεταξύ του 1979 και των μέσων της δεκαετίας του 1990. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο παγκόσμιος άνω ωκεανός (0-700 μέτρα) έχει θερμανθεί από τη δεκαετία του 1970 και εξαιρετικά πιθανό ότι η ανθρώπινη επιρροή είναι ο κύριος μοχλός». 

Η Έκθεση με τους όρους της μιλάει με πιθανότητες και «καλύτερες εκτιμήσεις», αλλά οι κλιματικοί συναγερμοί στη συνέχεια σκληραίνουν αυτά τα προσεκτικά επιστημονικά όρια σε βαθμονομημένους συναγερμούς υποτιθέμενης βεβαιότητας για το τέλος του κόσμου. Αυτό δεν είναι καθόλου επιστημονικό. Είναι εξαιρετικά πιθανό οι παγκοσμιοποιητές και οι μεγάλοι εταιρικοί σύμμαχοί τους να λένε ψέματα για να συγκεντρώσουν δύναμη, πλούτο και έλεγχο.

Τι γίνεται με τη χημική ρύπανση;

Περιλαμβάνοντας όλες τις πτυχές του κόσμου κάτω από τον ήλιο (εκτός από τη χημική ρύπανση), η Έκθεση θέτει «μέτρια εμπιστοσύνη» σχετικά με τις γεωργικές επιπτώσεις:

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.seferou-maria.gr/

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου