Άνοιξαν κρατήρες μετά τους Σεισμούς στη Θεσσαλία.. Εξηγήσεις για το φαινόμενο..
Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Νεοτεκτονικής και Παλαιοσεισμολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σπύρο Παυλίδη.
Η ερευνητική ομάδα Γεωλογίας των Σεισμών του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, κατέγραψε και χαρτογράφησε δεκάδες εμφανίσεις ρευστοποίησης εδαφών, με τη μορφή «κρατήρων» και ροών άμμου, από πίδακες υπόγειου νερού.
Η ανακοίνωση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ρευστοποιήσεις παρατηρήθηκαν στις περιοχές κατά μήκος του Πηνειού, στην περιοχή μεταξύ Κουτσόχερου και Πηνειάδας, καθώς και στην κοιλάδα του Τιταρήσιου ποταμού, όπως στο χωριό Βλαχογιάννι».
Περιγράφοντας το φαινόμενο αυτό, ο κ. Παυλίδης έκανε λόγο για συνηθισμένο αλλά εντυπωσιακό φαινόμενο σε σεισμούς που εκδηλώνονται σε χαλαρά εδάφη, κάτω από τα οποία υπάρχουν στρώματα άμμου ή μικροκροκάλες που συνυπάρχουν με νερό, δηλαδή ο υδροφόρος ορίζοντας βρίσκεται σε μικρό βάθος.
«Κατά τη διάρκεια του σεισμού αυτά τα στρώματα, σε λίγα δευτερόλεπτα, συμπεριφέρονται ως ρευστά, στην προκειμένη περίπτωση σαν νερό. Πιέζονται από τα σεισμικά κύματα και όπου βρεθεί ευαίσθητο σημείο, το έδαφος πετάγεται σαν πίδακας κατά τη διάρκεια του σεισμού. Μερικές φορές αυτό διαρκεί από λίγα λεπτά ως και μισή και μία ώρα, ενώ υπάρχει ροή άμμου που δημιουργεί κρατήρες ή βουναλάκια ή ροές άμμου», τόνισε ο κ. Παυλίδης.
Είπε ακόμη ότι οι κάτοικοι της περιοχής εντυπωσιάστηκαν από το φαινόμενο, παραξενεύτηκαν απ’ αυτό αρκετά, ενώ υπογράμμισε ότι η σχετική γνώση είναι πολύτιμη για τη λήψη μέτρων πρόληψης σε περιοχές όπου οι πόλεις επεκτείνονται σε χαλαρά εδάφη.
«Το να χτίζονται κτίρια σε τέτοια εδάφη είναι τρομερά επικίνδυνο. Αυτό το έχουμε δει εντυπωσιακότατα στον σεισμό της Τουρκίας, της Νικομήδειας το ‘99, όπου πολυκατοικίες ολόκληρες δεν ράγιζαν καθόλου αλλά άρχισαν να βουλιάζουν και ο πρώτος όροφος τους να γίνεται ισόγειο ή να γέρνει η πολυκατοικία ή και να ανατρέπεται ακόμη, να βγαίνουν τα θεμέλιά της επάνω», σχολίασε.
” ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΡΟΗ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΜΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΔΑΚΕΣ ΠΟΥ ΞΕΠΗΔΟΥΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΟΓΚΩΝ ΝΕΡΟΥ ΠΡΙΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΚΑΜΠΟ.
ΤΟ 1968 ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΑ ΜΕΤΈΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΩΜΑ ΕΒΡΙΣΚΑ ΚΟΧΥΛΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ – ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΟΧΉ ΠΑΛΑΙΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ”
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
