Αίτηση ακύρωσης στο ΣΤΕ κατατέθηκε κατά της απαγόρευσης για μπάνιο στη θάλασσα
Αίτηση ακύρωσης κατατέθηκε σήμερα από τον δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, με αίτημα να ακυρωθεί η απόφαση του Λιμενικού Σώματος και του οικείου Λιμεναρχείου για απαγόρευση μετακίνησης για θαλάσσιο λουτρό. Το αίτημα υποβλήθηκε για λογαριασμό κατοίκου νησιού του Αιγαίου, ο οποίος υποχρεώθηκε να διακόψει την καθημερινή κολύμβηση, λόγω σχετικής διαταγής του Λιμενικού Σώματος. Ο πολίτης κατοικεί σε απόσταση 20 μέτρων από την παραλία.
Η διαταγή του Λιμενικού Σώματος αναγράφει ότι “δεν εμπίπτει” στην έννοια της σωματικής άσκησης το θαλάσσιο λουτρό, ώστε να επιτρέπεται η μετακίνηση πολίτη στην θάλασσα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην Κ.Υ.Α των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών. Σύμφωνα με την Κ.Υ.Α., επιτρέπεται η μετακίνηση πολιτών για σωματική άσκηση ακόμη και ανά δύο άτομα με απόσταση 1,5 μέτρου το ένα από το άλλο, εφόσον προηγουμένως συμπληρωθεί σχετικό έντυπο μετακίνησης ή αποσταλεί σύντομο μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου.
Η δικαστική προσφυγή αφορά την παραβίαση του συνταγματικού δικαιώματος για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας που προβλέπεται από το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη. Επιπλέον, κατά το άρθρο 25 του Συντάγματος, οι περιορισμοί στα ατομικά δικαιώματα επιτρέπονται εφόσον προβλέπονται από τον νόμο ή το Σύνταγμα κι εφόσον είναι σύμφωνοι με την αρχή της αναλογικότητας. Στην προκειμένη υπό κρίση περίπτωση, ο προσφεύγων, κάτοικος νησιού του Αιγαίου προβάλλει ότι παραβιάζεται το συνταγματικό δικαίωμά του, κατα τρόπον ο οποίος δεν είναι σύμφωνος με την αρχή της αναλογικότητας. Συγκεκριμένα, ζητά την δικαστική προστασία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να ασκηθεί ο ακυρωτικός έλεγχος του Δικαστηρίου στις προσβαλλόμενες διοικητικές πράξεις, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας. Το μέτρο του περιορισμού του θαλάσσιου λουτρού δεν είναι ούτε πρόσφορο, ούτε αναγκαίο, αλλά ούτε και αντίστοιχης έντασης με τον νόμιμα επιδιωκόμενο στόχο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Όπως ακριβώς δεν είναι νόμιμος κάθε άλλος περιορισμός της ατομικής σωματικής άσκησης, με τήρηση μέτρων ασφαλείας.
Στην προκειμένη περίπτωση, η απαγόρευση του δικαιώματος στο μπάνιο έχει επιβληθεί χωρίς καν προηγούμενη γνωμοδότηση του πολιτειακού οργάνου που είναι αρμόδιο για την δημόσια υγεία. Η απαγόρευση επιβλήθηκε επίσης εκτός του πλαισίου της εξουσιοδότησης της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που όρισε αρμόδιους μόνο τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών και όχι τον υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στον οποίο υπάγονται οι Λιμενικές αρχές, για την επιβολή περιορισμών μετακίνησης πολιτών και την πρόβλεψη των σχετικών εξαιρέσεων επιτρεπόμενης μετακίνησης.
Οι περιορισμοί των ατομικών δικαιωμάτων σαφώς και επιτρέπονται για την επιδίωξη υπέρτερων έννομων αγαθών όπως η δημόσια υγεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι περιορισμοί είναι δικαστικά ανεξέλεγκτοι. Ούτε βέβαια ότι μπορούν να είναι άσχετοι, μη αναγκαίοι και υπερβολικοί ενόψει του εκάστοτε επιδιωκόμενου σκοπού, ακόμη κι όταν πρόκειται για το αγαθό της δημόσιας υγείας.
Μαζί με την αίτηση ακύρωσης υποβλήθηκε και αίτηση επίσπευσης, προκειμένου να προσδιοριστεί άμεσα η ημερομηνία της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την εκδίκαση της υπόθεσης.
Αθήνα, Παρασκευή 3 Απριλίου 2020
