Το φιάσκο του Οβάλ Γραφείου ήταν ένα υπολογισμένο στήσιμο για να ταπεινώσει την Ουκρανία

Άρθρο γνώμης του Graden Keller
March 1, 2025

Η πρόσφατη συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump και του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky δεν ήταν απλώς μια διπλωματική καταστροφή – ήταν μια παγίδα.

Από τη στιγμή που ο Zelensky μπήκε σε αυτό το δωμάτιο, η σκηνή είχε ήδη στηθεί. Δεν επρόκειτο για σοβαρές συζητήσεις για βοήθεια ή στρατηγική. Αφορούσε την αποδυνάμωση της Ουκρανίας, την πίεση στον ηγέτη της και τη δημιουργία ενός αφηγήματος που δικαιολογεί την απόσυρση της υποστήριξης των ΗΠΑ.

Η κατηγορία του Trump ότι ο Zelensky «έπαιζε με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο» και η επίπληξη του αντιπροέδρου JD Vance για υποτιθέμενη «αχαριστία» δεν ήταν αυθόρμητες παρατηρήσεις. Ήταν προγραμματισμένα. Προσεκτικά κατασκευασμένα σημεία συζήτησης, σχεδιασμένα να μετατρέψουν τον Zelensky από σύμμαχο σε οφειλέτη στα μάτια του αμερικανικού κοινού.

Και ο στόχος; Για να μετατοπιστεί η ευθύνη από τη Ρωσία, να δικαιολογηθεί η μελλοντική αδράνεια (των ΗΠΑ) και να εξαναγκαστεί η Ουκρανία να βρεθεί σε μειονεκτική θέση — όλα για να φαίνεται ότι το φταίξιμο είναι του Zelensky.

Ας είμαστε ξεκάθαροι: Ο Zelensky δεν μπήκε σε συζήτηση. Μπήκε σε μια παγίδα.

Αντί να επικεντρωθούν σε τρόπους ενίσχυσης της άμυνας της Ουκρανίας, ο Trump και ο Vance του έστησαν ενέδρα — παρουσιάζοντας την Ουκρανία ως ένα εξαρτημένο έθνος που απαιτεί πάρα πολλά και δίνει πολύ λίγα. Ήταν μια πράξη δημόσιας ταπείνωσης, όχι διπλωματίας.

Απαιτώντας από τον Zelensky να διαπραγματευτεί με τον Vladimir Putin  – έναν άνθρωπο που είπε ψέματα, εισέβαλε και σφαγίασε χωρίς δισταγμό – ο Trump δεν πιέζει για ειρήνη. Πιέζει για παράδοση της Ουκρανίας.

Κανένας σοβαρός στρατηγιστής δεν πιστεύει ότι η παράδοση εδαφών θα σταματήσει τον πόλεμο της Ρωσίας. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι ο κατευνασμός δεν λειτουργεί. Εάν η Ουκρανία υποκύψει σήμερα, ο Putin θα πιέσει περαιτέρω αύριο. Η Βαλτική, η Πολωνία, άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ — όλοι παρακολουθούν.

Πέρα από τα θεατρικά του Oval Office, υπήρχε κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό: η λεγόμενη συμφωνία ορυκτών.

Σύμφωνα με αναφορές που διέρρευσαν, η ομάδα του Trump υποστήριξε την ιδέα ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αποκτήσουν τον έλεγχο των κρίσιμων φυσικών πόρων της Ουκρανίας με αντάλλαγμα τη συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια.

Σκεφτείτε το για μια στιγμή. Η συμφωνία δεν αφορούσε μόνο την πολιτική αποδυνάμωση της Ουκρανίας – ήταν για την οικονομική εκμετάλλευσή της.

Όταν οι ΗΠΑ βοήθησαν τη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζητήσαμε τον έλεγχο στις βιομηχανίες άνθρακα και χάλυβα; Όταν το ΝΑΤΟ υπερασπίστηκε τη Δυτική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, επιμέναμε να πάρουμε τους πιο πολύτιμους πόρους της;

Όχι. Διότι οι σύμμαχοι δεν εκβιάζουν ο ένας τον άλλον.

Το μόνο άτομο που ωφελείται πραγματικά από αυτό είναι Vladimir Putin.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.seferou-maria.gr

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου