Η Συρία έμεινε μόνη σε έναν κόσμο που την εγκαταλείπει…

Η κόκκινη γραμμή της Ρωσίας. Είναι το Μεγάλο Ισραήλ το τελικό παιχνίδι?

By Peter Koenig
Global Research, December 12, 2024

Η ανατροπή του Bashar al-Assad ετοιμαζόταν εδώ και καιρό και δεν έχει καμία σχέση με εμφύλιο πόλεμο. Δεν υπήρξε ποτέ μάχη του συριακού λαού ενάντια στον Assad. Αλλά ο Πρόεδρος al-Assad πολέμησε ενάντια σε ξένους και πληρωμένους μισθοφόρους που είχαν διεισδύσει, και τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένης της Al Qaeda που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και του IS / ISIS.

Οι παραδοσιακοί σύμμαχοι όπως η Ρωσία, το Ιράν και το Ιράκ, ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Η Ρωσία φάνηκε να μάχεται μαζί με την ήδη σοβαρά κατεστραμμένη Συριακή Πολεμική Αεροπορία – χωρίς αποτέλεσμα. Στη συνέχεια, οι Ρώσοι έφυγαν, ή μάλλον, ασχολήθηκαν με την εκκένωση των αεροπορικών βάσεών τους στη Συρία – εγκαίρως, προτού πέσουν στα ανυπόμονα χέρια του Ισραήλ και των συμμάχων του τρομοκρατικών συμμοριών.

Η σύνδεση μεταξύ του σιωνιστικού-ισραηλινού πολέμου εναντίον της Παλαιστίνης, έπειτα του Λιβάνου και τώρα της Συρίας, στη συνέχεια πιθανώς του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, και του πολέμου της Ουκρανίας γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη. Η Ιορδανία βρίσκεται ήδη στην πίσω τσέπη του Ισραήλ. Αμαχητί. Είναι όλα για τον Μεγάλο Πόλεμο για το Μεγάλο Ισραήλ. Το «Μεγάλο Ισραήλ» είναι η κρυφή ατζέντα στη Μεγάλη Επανεκκίνηση και ειδικά στην Ατζέντα του ΟΗΕ 2030.

Και τα δύο αυτά «κατευθυντήρια έγγραφα» δημιουργήθηκαν υπό τον έλεγχο των ρατσιστών Σιωνιστών.

Το Μεγάλο Ισραήλ, καθοδηγούμενο από τον παγκόσμιο σιωνισμό, βρίσκεται επίσης πίσω από την «ως συνήθως» παράνομη συμφωνία μεταξύ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) και του ΟΗΕ το 2019.

Για χρόνια, το ΝΑΤΟ ήταν επιτυχές στο να προκαλεί ξανά και ξανά τη Ρωσία, με ολοένα και πιο επιθετικές προελάσεις να περικυκλώνουν τη Ρωσία, αλλά και προετοιμάζοντας την Ουκρανία για έναν παράλογο και απελπιστικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.  Αυτός ο πόλεμος τελικά συνέβη, με τον Πρόεδρο Πούτιν να πέφτει στο δόλωμα τον Φεβρουάριο του 2022, εισβάλλοντας στην κυρίως ρωσική περιοχή Donbass για να σώσει τους ρωσόφωνους από τα δολοφονικά ουκρανικά ναζιστικά στρατεύματα του τάγματος Azov.

Ενώ εναντιωνόταν σθεναρά στις παραδόσεις όπλων της Δύσης στην Ουκρανία, άρα υποστήριζε τη Ρωσία, ο Ερντογάν κατηγορούσε επίσημα το Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα. Ωστόσο, σιωπηλά ο Τούρκος πρωθυπουργός υποστήριξε την ιδέα ενός Μεγάλου Ισραήλ. Διότι, ως μέρος μιας συμφωνίας, η Τουρκία επρόκειτο να ενσωματώσει τη βόρεια Συρία, η οποία προετοιμαζόταν εδώ και καιρό ως «ζώνη ανάσχεσης» πλάτους 30 χιλιομέτρων, με το πρόσχημα της αποτροπής της μετανάστευσης από την Idlib στην Τουρκία. 

Η νεκρή ζώνη εξυπηρετούσε την Τουρκία για χρόνια για να μεταφέρει κλεμμένο πετρέλαιο από συριακά πηγάδια στην Τουρκία και να το πουλάει σε ευρωπαίους πελάτες. 

Όλη η συζήτηση για κατάπαυση του πυρός και η ενδεχόμενη συμφωνία εκεχειρίας που υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας στη Μόσχα στις 5 Μαρτίου 2020, ήταν απλώς μια φάρσα για την Τουρκία, η οποία, υπό τον Ερντογάν, έχει αποδειχθεί άπιστος σύμμαχος σχεδόν σε οποιαδήποτε χώρα στην οποία η Τουρκία ήθελε να εμφανιστεί ως αξιόπιστη. Τέτοιες προδοσίες περιλαμβάνουν τη Ρωσία καθώς και τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, εξέχον μέλος του οποίου είναι η Τουρκία.

Η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας που προκλήθηκε από το ΝΑΤΟ ήταν η αρχή ενός παράλογου πολέμου, που διεξάχθηκε με δυτικά όπλα και με δυτικές οδηγίες, και τελικά με δυτικούς μισθοφόρους, αν όχι εξειδικευμένα δυτικά στρατεύματα, που δεν είχαν άλλο σκοπό από το να κρατήσουν τη Ρωσία απασχολημένη με την Ουκρανία, χάνοντας δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες με τα δυτικά όπλα, έτσι ώστε το Μεγάλο Ισραήλ να μπορεί τώρα να βαδίσει – κυριολεκτικά ανενόχλητο.

Οι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ουκρανοί που σκοτώθηκαν παράλογα δεν θα αναφερθούν καν. Όλα για την ίδρυση του Μεγάλου Ισραήλ. Όλη η ζωή είναι ιερή, αλλά καμία δεν είναι τόσο ιερή όσο αυτή του Εκλεκτού Λαού.

Κάποια πολύ έξυπνη ψυχολογική έρευνα πρέπει να έχει διεξαχθεί από τη CIA-DARPA (το ημι-μυστικό thinktank που συνδέεται με το Πεντάγωνο, «Defense Advanced Research Projects Agency»), τη Μοσάντ και τη MI6 – για τον Πρόεδρο Putin. Μελέτησαν προσεκτικά τη διστακτικότητά του για τις «κόκκινες γραμμές» που επιβλήθηκαν από τον εαυτό του, την επιθυμία του να ανήκει στη «δύση» και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Δύση θα μπορούσε να κάνει σχεδόν τα πάντα και οι αντιδράσεις του Πούτιν θα ήταν απλώς με μισή καρδιά. 

Η τελευταία από αυτές τις προειδοποιήσεις μισής καρδιάς ήταν η ρωσική εκτόξευση του πιο προηγμένου υπερηχητικού πυραύλου πολλαπλών κεφαλών, πολλαπλών κατευθύνσεων, υπερσύγχρονου πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς Oreshnik, προς μια σχετικά ακίνδυνη αποθήκη όπλων στο Dnipro, Ουκρανία, στις 21 Νοεμβρίου 2024. Και αυτό αφού η Ρωσία δέχτηκε επίθεση από το δυτικό ATACMS (ΗΠΑ) και το Storm Shadows (Ηνωμένο Βασίλειο-Γαλλία) – που ήταν η τελευταία Κόκκινη Γραμμή του Πούτιν.

Η μη εντυπωσιακή αντίδραση του Πούτιν έδωσε το σήμα ότι ο τελικός πόλεμος στη Συρία θα μπορούσε να ξεκινήσει και να τελειώσει σε λίγες μέρες. Το τέλος του παιχνιδιού ήταν γρήγορο. Ξεκίνησε στις 27 Νοεμβρίου 2024 από τις συριακές «αντιπολιτευόμενες δυνάμεις», που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, το Ηνωμένο Βασίλειο και πιθανώς επίσης η Τουρκία χρηματοδότησαν και δημιούργησαν τρομοκρατικές δυνάμεις όπως το ISIS, η Al-Qaeda και άλλοι μισθοφόροι. 

Προχώρησαν γρήγορα, με επικεφαλής τον Hayat Tahrir Al-Sham, ηγέτη της «Επιτροπής Απελευθέρωσης Levant», μιας σουνιτικής ισλαμιστικής πολιτικής και παραστρατιωτικής οργάνωσης. Το Χαλέπι έπεσε πρώτα, μετά η Χάμα και σχεδόν αυτοστιγμεί η Δαμασκός.

Η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και το Ιράκ απουσίαζαν ανησυχητικά. Χωρίς τη Ρωσία και την Κίνα, το Ιράν θα ήταν πλήρως εκτεθειμένο σε πυραύλους επίθεσης των ΗΠΑ και πιθανώς του Ισραήλ – με στόχο τις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας του Ιράν, μια επίθεση που προετοιμάστηκε από την πρόσφατη έκθεση αρνητικής επιθεώρησης του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ (IAEA), μια υπηρεσία που χορεύει στα τραγούδια των δυτικών καταδρομέων. 

Ήταν όλα σχεδιασμένα, μια σχεδόν τέλεια στρατηγική, που άρχισε να εκτυλίσσεται από τις ΗΠΑ – με την κυρία Victoria Nuland, Αναπληρώτρια Υπουργό Εξωτερικών, που υποκίνησε το πραξικόπημα του Μαϊντάν, στο Κίεβο, στις 21 Φεβρουαρίου 2014. Ο Jens Stoltenberg, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, είχε δίκιο όταν είπε ότι ο πόλεμος ξεκίνησε ήδη τον Φεβρουάριο του 2014. Και δέκα χρόνια αργότερα ολοκληρώθηκε – με ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός από τους Σιωνιστές-Ισραήλ προς ένα Μεγάλο Ισραήλ για τον «Εκλεκτό Λαό».

Από στρατηγική άποψη, δυστυχώς, και προς το παρόν, η Δύση κέρδισε και η Ανατολή –η Ρωσία και οι σύμμαχοί της– έχασαν. Δείτε επίσης την εξαιρετική ανάλυση του Paul Craig Roberts .

Αυτό που θα συμβεί στη συνέχεια είναι ένα νέο παιχνίδι με μπάλα.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.seferou-maria.gr

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου