Οι αδέσμευτες χώρες του Παγκόσμιου Νότου στέκονται τώρα εμπόδιο απέναντι στην «Πολιτική Δύση»

By Drago Bosnic

Global Research, June 21, 2022
InfoBrics 20 June 2022

Η πολιτική Δύση φαίνεται να έχει χάσει κάθε εικόνα κατανόησης της γεωπολιτικής και της διπλωματίας, ενώ κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι έχει χάσει τελείως την αντίληψη της λογικής και της πραγματικότητας. Ο επιθετικός πόλος εξουσίας απλώς αρνείται να εγκαταλείψει την ιδέα ότι υποτίθεται πως «κέρδισε» τον (Πρώτο) Ψυχρό Πόλεμο. Αν και αυτή η ιδέα θα μπορούσε να διατηρεί κάποιο έρεισμα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​τελευταία δεκαετία και ειδικά η αρχή της παρούσης ήταν κάθε άλλο παρά νικηφόρα για την πολιτική Δύση.

Η τεράστια δύναμη και επιρροή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ωφέλησε εν μέρει πολλά νέα πελατειακά κράτη, τα περισσότερα από τα οποία οφείλουν την ίδια τους την ύπαρξη στην πολιτική Δύση. Για να τα δημιουργήσουν, οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ βομβάρδισαν και διέλυσαν κυρίαρχα έθνη, όπως η Σερβία/Γιουγκοσλαβία ή η Λιβύη, ή απλώς εισέβαλαν και κατέστρεψαν αμέτρητα άλλα, όπως το Ιράκ ή το Αφγανιστάν.

Μετά τη Λιβύη, η πολιτική Δύση δεν μπόρεσε να καταστρέψει εντελώς μια ακόμη χώρα και να δολοφονήσει εκατομμύρια χωρίς να τιμωρηθεί, όπως έκαναν για πάνω από μισή χιλιετία τώρα. Έχει υποστεί τη μια ταπεινωτική ήττα μετά την άλλη τα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια.

Η αποτυχημένη εισβολή στη Συρία, η αποτυχημένη κατάληψη της Κριμαίας και η ήττα στο Donbass, η αποτυχημένη εισβολή στη Βενεζουέλα, η ταπεινωτική ήττα στο Αφγανιστάν και η συνεχιζόμενη ήττα στην Ουκρανία είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Φυσικά, η ζημιά που προκλήθηκε είναι ακόμα αρκετά σοβαρή, αλλά είναι λιγότερο σοβαρή από ό,τι στο Ιράκ, το οποίο καταστράφηκε και κάηκε ολοσχερώς πολλές φορές σε αρκετές δεκαετίες, ή στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τη Λιβύη, που έχουν βυθιστεί στο (ακόμη συνεχιζόμενο) χάος, απίθανο να τελειώσει σύντομα.

Η συντριπτική πλειονότητα όσων υπέφεραν (και συνεχίζουν να υποφέρουν) κάτω από την καταδυνάστευση της δυτικής νεοφιλελεύθερης «ελευθερίας και δημοκρατίας» βρίσκονται στον Παγκόσμιο Νότο, το πιο εκμεταλλευόμενο μέρος του κόσμου, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του να ζει σε άθλια φτώχεια.

Ο κύριος λόγος δεν είναι άλλος από την πολιτική Δύση, με τις παρασιτικές της πολιτικές, τις εισβολές, τη (νεο)αποικιοκρατία, την κυριαρχία του νομίσματος κ.λπ. Κατά τη διάρκεια του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου, η Ρωσία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση και την ανάπτυξη του Παγκόσμιου Νότου. Η υπερδύναμη επένδυσε απίστευτα μεγάλα χρηματικά ποσά και πόρους για να βοηθήσει αυτές τις χώρες. Δεν ήταν τέλειο, αλλά λειτούργησε. Ωστόσο, μετά το 1991, οι δυτικοί (νεο)αποικιακοί άρχοντες επέστρεψαν δυναμικά. Αλλά, αυτή τη φορά, ήταν «διαφορετικά». Οι αφέντες έφερναν «ελευθερία και δημοκρατία», το νέο «καθήκον των λευκών» και έναν ακόμη ευφημισμό για την αποικιοκρατία.

Ενώ η πολιτική Δύση ξόδεψε δεκαετίες μεταφέροντας τις «βρώμικες» βιομηχανίες της στον Παγκόσμιο Νότο και χρησιμοποιώντας την κυριαρχία του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος για να αποσπάσει φυσικούς πόρους από τον κόσμο, οι ΗΠΑ/ΕΕ άρχισαν να εφαρμόζουν τις λεγόμενες «πράσινες οικονομίες» και «αειφόρο ανάπτυξη».

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:https://www.seferou-maria.gr

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου