Ευχαριστήριο Μήνυμα στη Ναζιστική μας Κυβέρνηση
Σήμερα το πρωί, παραμονή των 81ων γενεθλίων μου, έλαβα το «χαρμόσυνο» μήνυμα μέσω του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου, ότι μπήκε επιτέλους το πρόστιμο στους ανεμβολίαστους άνω των 60.
Ω, τι δώρο, μπαμπά! Η ανακούφιση και η αγαλλίαση που ένιωσα ήταν άμεση και εκτεταμένη. Βλέπετε, εγώ η αφελής, ανησυχούσα μήπως η εξαγγελία του «δημοκρατικού» αυτού μέτρου ήταν απλά εκβιαστική, ώστε να τρέξουν περισσότεροι να βιαστούν – συγνώμη, να εμβολιαστούν εννοούσα – κι ότι τελικά ο σωτήρας μας θα έκανε πίσω.
Ευτυχώς οι φόβοι μου διαψεύστηκαν, και από σήμερα είμαι σε θέση να συμβάλλω κι εγώ στη νεκρανάσταση του ΕΣΥ με το ουχί ευκαταφρόνητο ποσόν των 1200 ευρώ ετησίως. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Ξέρεις τι είναι να γραφτεί το όνομά σου με χρυσά γράμματα ως ευεργέτης του πνέοντος τα λοίσθια ΕΣΥ;
Θα μου πεις, έπρεπε να περιμένω να μου τα πάρουν με το ζόρι για να ενισχύσω το σε κωματώδη κατάσταση ΕΣΥ; Δεν ψάχνω για δικαιολογίες, αλλά, να, δεν περίσσευαν διότι βοηθούσα άπορους συγγενείς αγρότες που είναι εγκαταλειμμένοι στο έλεος του καιρού και των εμπόρων. Κι ενώ οι τιμές όλων των προϊόντων εκτινάχθηκαν στα ύψη, οι τιμές που πληρώνουν οι χονδρέμποροι στους παραγωγούς σταφίδας υποδιπλασιάστηκαν από πέρυσι. Έτσι, τις συνέπειες του προστίμου τις πληρώνουν και οι φτωχοί μου συγγενείς, εμβολιασμένοι με τρεις δόσεις, παρακαλώ. Τι φταίνε αυτοί Κούλη μου;
Αυτό όμως δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η ενίσχυση του ψυχορραγούντος ΕΣΥ με το πρόστιμο που μου επιβλήθηκε. Γι’ αυτό σας είπα ότι πετάω από τη χαρά μου, ενώ οι φτωχοί μου συγγενείς είναι τώρα και τεθλιμμένοι.
Αυτά τα ολίγα από μένα,
Και τώρα θρηνήστε μαζί μου, ψελλίζοντας τον τραγικά επίκαιρο Ύμνο στην Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού:
Άργειε νάρθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά…
Μαρία Σεφέρου
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ
