Αλυκές Λευκίμμης ….Οφείλουμε προστασία του υγροβιότοπου η εκδηλώσεις?

Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές αντιδράσεις για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στις Αλυκές Λευκίμμης. Σε ένα υγροβιότοπο που γι αυτόν δίνουμε στοιχεία παρακάτω.

Το Θέμα των εκδηλώσεων και της διακοπής τους για την προστασία των Αλυκών αναμένεται να τεθεί στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο του νεοσύστατου Δήμου της Νότιας Κέρκυρας από την παράταξη του κ.Γιάννη Πανδή που ήρθε και σε συμφωνία με τον Δήμαρχο κ.Λέσση για συγκυβέρνηση.

Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά τι στοιχεία υπάρχουν γι αυτό τον υγροβιότοπο γιατί θα τεθούν σε συζήτηση προσεχώς για το αν πρέπει να γίνονται εκδηλώσεις και πανηγύρια σε αυτο το χώρο.

Οι Αλυκές Λευκίμμης αποτελούνται από μια χερσόνησο περίπου 2000 στρεμμάτων στη νότια Κέρκυρας, βόρεια της κωμόπολης της Λευκίμμης. Συνορεύουν με τον ομώνυμο οικισμό. Αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους υγροτόπους του νησιού.

Η επίπεδη υγροτοπική αυτή περιοχή χρησιμοποιείται από την εποχή των Ανδεγαυών (13ος -14ος αιώνας) ως αλυκές. Το 16ο αιώνα ήδη υπήρχαν 80 αλατοπήγια (τηγάνια) και κτίστηκαν οι αλαταποθήκες. Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1860 υπολειτουργούσαν. Τότε αναδιοργανώνονται και δημιουργούνται οι τάφροι και οι διάδρομοι που συναντάμε μέχρι σήμερα. Η κεντρική λίμνη χρησιμοποιείται για την αποθήκευση θαλασσινού νερού. Την περίοδο 1928-1933 παύει προσωρινά η λειτουργία τους. Το 1988 παράγεται για τελευταία φορά αλάτι. Το 1993 παραδόθηκαν στον Δήμο Λευκιμμαίων. Το 1825 τοποθετήθηκε στην περιοχή πλωτός φάρος και διατηρήθηκε μέχρι το 1890. Τότε έγινε η αντικατάστασή του από κτιστό φάρο. Κάπου στα επόμενα χρόνια τοποθετήθηκε μεταλλικός φάρος λίγο βορειότερα, που άντεξε μέχρι το 2000 περίπου. Στη συνέχεια επαναχρησιμοποιήθηκε ο κτιστός, αλλά σήμερα παρουσιάζει έντονα σημάδια καταστροφής κι αυτός. Επίσης συναντάμε στο νοτιοανατολικό άκρο Αεροναυτιλιακό Ραδιοφάρο.

Οι Αλυκές Λευκίμμης ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000 ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα πουλιά και ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης για τους οικοτόπους και τα είδη, με κωδικό GR2230003 (2429 στρέμματα). Επίσης αποτελούν τμήμα της Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά με τίτλο Λιμνοθάλασσες Κέρκυρας και κωδικό GR083 . Δεν υπάγονται σε κάποιο Φορέα Διαχείρισης, ούτε υπάρχει Προεδρικό Διάταγμα που να αφορά την περιοχή. Υπάγονται όμως στις διατάξεις του νόμου για τη βιοποικιλότητα Ν.3937/2011.

Το ανάγλυφο των Αλυκών είναι ουσιαστικά επίπεδο με μέγιστο υψόμετρο 1-2 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα εδάφη αποτελούνται από Τεταρτογενείς προσχώσεις με αλλουβιακούς σχηματισμούς και σύγχρονους ελώδεις, αργιλοαμμώδεις έως αμμοαργιλώδεις. Γενικά το σχήμα της περιοχής είναι τριγωνικό και στο βόρειο άκρο της υπάρχει το ακρωτήριο της Λευκίμμης. Δυτικά βρέχεται από τον Όρμο της Λευκίμμης, ανατολικά βρέχεται από το Νότιο Στενό Κέρκυρας, ενώ Βόρεια εκτείνεται η Κερκυραϊκή Θάλασσα. Προς το Νότο συναντάμε υγρολίβαδα τα οποία δίνουν τη θέση τους σε αιωνόβιους ελαιώνες. Στο Νοτιοδυτικό άκρο βρίσκεται ο ομώνυμος οικισμός. Την μεγαλύτερη έκταση αποτελεί η λιμνοθάλασσα εν μέρη φυσική και εν μέρη διαμορφωμένη από τον άνθρωπο. Τα τελευταία χρόνια πολλά στρέμματα (150+) έχουν χαθεί από διάβρωση της ανατολικής ακτογραμμής. Βασική αιτία για το φαινόμενο αυτό είναι η κατασκευή του λιμανιού της Λευκίμμης. Χαρακτηριστικά ο παλιός μεταλλικός φάρος που τη δεκαετία του 1990 σήμερα ήταν στην ξηρά, βρίσκεται μέσα στη θάλασσα και ο νέος από το Φεβρουάριο του 2013, έχει αρχίσει να γκρεμίζεται. Επίσης έχει αλλάξει το υγροτοπικό σύστημα από εποχιακές λιμνοθάλασσες σε μόνιμες.

Περισσότερα από 180 είδη πτηνών έχουν καταγραφεί στις Αλυκές . Αρκετά από τα αυτά είναι απειλούμενα ή ανήκουν σε κάποιο καθεστώς προστασίας. Κάποια χαρακτηριστικά είδη είναι οι Βαρβάρες και οι Καστανοκέφαλοι Γλάροι το χειμώνα, οι Καλαμοκανάδες, οι Θαλασσοσφυριχτές και τα Νανογλάρονα το καλοκαίρι και οι Δρεπανοσκαλίδρες και Νανοσκαλίδρες την άνοιξη. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται μεγάλοι αριθμοί Φοινικόπτερων, ξεπερνώντας τα 3000 άτομα το Μάιο του 2011. Αρκετά από αυτά έχουν δακτυλιωθεί όταν ήταν νεαρά και έτσι ξέρουμε ότι στις Αλυκές Λευκίμμης έρχονται Φοινικόπτερα από Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Τουρκία.

Παρά τη μικρή έκταση της περιοχής κάποια είδη απαντώνται σε μεγάλους αριθμούς.

Ενδεικτικά παρουσιάζονται οι μέγιστοι αριθμοί κάποιων ειδών από τα στοιχεία των τελευταίων χρόνων (2008-2013)

Λίγα γνωρίζουμε για τα θηλαστικά της περιοχής. Ρουμανικοί Σκαντζόχοιροι, Ασπάλακες του Stankovic, Κηπομυγαλές, διάφορα είδη νυχτερίδας, Πετροκούναβα, Νυφίτσες, αλλά και Αλεπούδες εμφανίζονται στη περιοχή. Επίσης έχει καταγραφεί τουλάχιστον δύο φορές η Βίδρα. Παλιότερα υπήρχαν και Τσακάλια. Κοντά στην ακτή εμφανίζονται συχνά Ρινοδέλφινα.

Από τα αμφίβια έχουν βρεθεί Κοινοί Τρίτωνες, Μπράσκες, Πράσινοι Φρύνοι, Βαλκανικοί Λιμνοβάτραχοι, Ευκίνητοι Βάτραχοι και Δεντροβάτραχοι. Τα ερπετά εκπροσωπούνται εδώ από τη Μεσογειακή Χελώνα, τη Στικτή Νεροχελώνα, τη Χελώνα Καρέττα Καρέττα (στο θαλάσσιο τμήμα), την Σαύρα της Ρούμελης, τη Γουστέρα του Ταύρου, την Τρανόσαυρα, τη Δεντρογαλιά, το Λαφίτη του Ασκληπιού, το Σαπίτη και το Νερόφιδο. Επίσης αναφέρονται ο Αβλέφαρος και ο Λαφίτης.

Τουλάχιστον δώδεκα είδη ημερόβιων πεταλούδων έχουν εντοπισθεί στις Αλυκές Λευκίμμης. Περιμετρικά της περιοχής εμφανίζονται πολλά είδη θαλασσινών ψαριών, εντός όμως των λιμνοθαλασσών συναντάει κανείς κυρίως διάφορα είδη Κέφαλου, αλλά και το κλασσικό ψαράκι των Αλυκών, το Ζαχαριά ή Ζαμπαρόλα Aphanius fasciatus που είναι τοπικά γνωστός ως Γαστραδιά.

Κάποιες από τις σημαντικότερες απειλές για τις Αλυκές της Λευκίμμης είναι η διάβρωση, η λαθροθηρία, η είσοδος οχημάτων ή αερόπτερων, η δόμηση και τα μπαζώματα. Επίσης κατά καιρούς έχουν ακουστεί ιδέες για χρήση τους ως ιχθυοτροφείο ή αεροδρόμιο.