Τι πάει να κάνει ο Τσίπρας σε Βρυξέλλες και Βερολίνο;

Γράφει ο γγ του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης

Σύμφωνα με πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, την Τετάρτη ο Πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες. Το απόγευμα της ίδιας μέρας θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, στην οποία θα συμμετέχουν και οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Νίκος Κοτζιάς και Ιωάννης Κασουλίδης αντίστοιχα.

Την Πέμπτη, ο κ. Τσίπρας θα συναντήσει σε πρόγευμα τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, ο οποίος έχει ήδη δηλώσει ότι θα είναι ο “αντίπαλος” της Μέρκελ στις ερχόμενες Γερμανικές εκλογές. Στη συνέχεια θα συμμετέχει στην Προπαρασκευαστική Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ως παρατηρητής. Γιατί άραγες;

Θα συμμετάσχει επίσης στη Σύνοδο Κορυφής, στο περιθώριο της οποίας θα έχει την ευκαιρία να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ. Ενώ την Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας συναντάται στο Βερολίνο με την Άνγκελα Μέρκελ.

Τσίπρας και Μέρκελ θα έχουν γεύμα εργασίας στην Καγκελαρία κατά τη διάρκεια του οποίου ο έλληνας πρωθυπουργός θα επιδιώξει να πείσει πως η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατό, χωρίς να τίθενται εκβιαστικά διλήμματα από την πλευρά των εταίρων. Έτσι μας λέει το Μαξίμου.

Ποια είναι η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας πάει να “πουλήσει” στους δανειστές ένα σενάριο έκτακτων εκλογών με σκοπό την πολιτική διάσωση της δικής του παράταξης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι στο τελευταίο Eurogroup έκλεισαν όλα τα θέματα και οι δανειστές- εταίροι δεν άφησαν κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Αποφάσισαν “πρόσθετο μνημόνιο” από τις αρχές του νέου έτους με ότι σημαίνει αυτό σε πρόσθετα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας.

Την ίδια ώρα όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα έχουν ήδη δρομολογηθεί κατά πώς διατάσσουν οι “θεσμοί”. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, ειδικά στα σύνορά της, έχουν ήδη και επίσημα απεμποληθεί. Ο αγωγός TAP αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά με το καθεστώς ασφαλείας να αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρίες μισθοφόρων υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και υπό την τυπική ηγεσία πρώην αρχηγού του ΓΕΣ, ο οποίος βρήκε τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει το εθνόσημο και τη στολή που φορούσε: δουλεύοντας για τους μισθοφόρους της κοινοπραξίας και του ΝΑΤΟ προκειμένου να επιβληθεί η συμφωνία κατάληψης του εθνικού χώρου απ’ όπου θα περνά ο αγωγός.

Την ίδια ώρα έχει δρομολογηθεί η διάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας και η μετατροπή της σ’ ένα διζωνικό, δικοινοτικό προτεκτοράτο με κρατικές δομές ευκαιρίας ή υβριδίου. Σαν αυτά που σχεδιάζουν επί χάρτου δεκαετίες τώρα οι αποικιοκράτες προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.

Μαζί με την επιβολή της “λύσης” του Κυπριακού, θα λήξει και η υπόθεση του Αιγαίου όπου ήδη ασκεί κυριαρχία το ΝΑΤΟ και απαιτεί συγκυριαρχία ο Ερντογάν. Άλλωστε ήδη τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου με πρόφαση το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχουν καθεστώς γκρίζας ζώνης, όπου η κυβέρνηση ακολουθεί μορατόριουμ άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Ταυτόχρονα τα δημοσιονομικά του κράτους είναι στα μαύρα τους τα χάλια. Στο νέο προϋπολογισμό προβλέπεται νέα μέση ετήσια επιβάρυνση του ελληνικού νοικοκυριού γύρω στα 1.500 ευρώ λόγω των αυξημένων φόρων και των μειώσεων στις δαπάνες. Αυτό θα εκτινάξει για μια ακόμη φορά το έλλειμμα του οικογενειακού προϋπολογισμού, που υπολογίζεται ότι σήμερα τρέχει κοντά στο 20% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος.

Το κράτος κρατιέται στην επιφάνεια χάρις σ’ έναν βραχυχρόνιο δανεισμό που ξεπερνά τα 500 δις ευρώ κατ’ έτος. Τουλάχιστον αυτό αναφέρει ο κρατικός προϋπολογισμός για το έτος 2016 και προβλέπει για το 2017. Ενώ για το 2015 ανεβάζει απολογιστικά τον βραχυχρόνιο αυτό δανεισμό στα 770 δις ευρώ! Μεγέθη πρωτοφανή που υποδηλώνουν την πιο απόλυτη χρεοκοπία των οικονομικών του κράτους.

Πόσο θα κρατήσει και δεν θα εξωτερικευθεί αυτή η χρεοκοπία με την εισαγωγή στις εσωτερικές συναλλαγές της χώρας ενός δεύτερου, διπλού, ή εναλλακτικού νομίσματος, είτε κάποιου είδους υποσχετικής, δεν το γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι στην κατάσταση αυτή δεν θα το αποφύγουμε. Άλλωστε η πρόταση Σόιμπλε παραμένει στο τραπέζι.

Πρόβλημα με τις συντάξεις.

Όλα αυτά τα γνωρίζει ο κ. Τσίπρας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ήδη έχει πρόβλημα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις του πρώτου τριμήνου του 2017. Και τι κάνει; Επιχειρεί να πείσει τα μεγάλα αφεντικά του ότι ήρθε η ώρα για πρόωρες εκλογές.

Έτσι τάζει 13η σύνταξη και αναστολή ΦΠΑ στις νησιωτικές περιοχές, πού ήδη έχει ξεπουλήσει στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία. Μιλά για μια (ανύπαρκτη) σκληρή διαπραγμάτευση προκειμένου να μην υπάρξουν πρόσθετα μέτρα – τα οποία ήδη έχουν αποφασιστεί με τη μορφή “πρόσθετου μνημονίου” στο τελευταίο Eurogroup. Βάζει ξανά-μανά “κόκκινες γραμμές” για τα εργασιακά, κοκ.

Βέβαια η αλήθεια είναι πολύ σκληρή. Ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει περικοπή 195 ευρώ ανά μέση σύνταξη το 2017. Τα διαθέσιμα αποθεματικά των ταμείων από 3,7 δις ευρώ στα τέλη του 2014, έπεσαν στα 2,4 δις ευρώ στα τέλη του 2015 και στα 2,3 δις ευρώ το δεύτερο τρίμηνο του 2016. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανισμοί ασφάλισης είχαν το δεύτερο τρίμηνο του 2016 αρκετά για να χρηματοδοτήσουν 772 ευρώ μέση σύνταξη για τους επόμενους έξι μήνες. Να γιατί η κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει συντάξεις χρησιμοποίησε το ΕΣΠΑ, το ταμείο αλληλεγγύης και ότι διαθέσιμο υπήρχε στα ταμεία ΝΠΔΔ.

Όμως αυτή η τακτική απλά μεταθέτει το πρόβλημα και κάνει την ταμειακή κατάσταση του κράτους ακόμη χειρότερη. Αν δούμε την κυβέρνηση να δίνει τελικά το επίδομα, που η ίδια παραπειστικά βάφτισε 13η σύνταξη, τότε να είστε σίγουροι για δυο πράγματα. Πρώτο, πάμε ολοταχώς σε εκλογές. Και δεύτερο το πρώτο τρίμηνο του 2017 δεν θα υπάρχουν διαθέσιμα για να πληρωθούν συντάξεις γιατί θα έχουν εξανεμιστεί από την προεκλογική παροχή της κυβέρνησης. Θα χρειαστεί επειγόντως το κράτος πρόσθετο δανεισμό.

Ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει. Όπως γνωρίζει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν φορτωθεί με περίπου 2 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα του κράτους, 5,7 δις ευρώ μακροπρόθεσμα και πάνω από 3,8 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα δάνεια προς το κράτος. Σύνολο κρατικού χρέους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τουλάχιστον 11,5 δις ευρώ, τα οποία είναι αδύνατον να πληρωθούν.

Τι θέλει να κάνει ο Τσίπρας;

Ο Τσίπρας θέλει να εμφανιστεί ότι πέφτει “ηρωικώς μαχόμενος” ώστε να διασώσει ότι μπορεί από το κόμμα του. Μετά ξέρει τι θα κάνει. Θα ντυθεί ξανά τα γνωστά πρόστυχα αντιμνημονιακά χρώματα του παρελθόντος και φτού ξανά από την αρχή. Θέλει να επιχειρήσει δηλαδή ότι έκανε το 2014 ο Σαμαράς, για να χρεώσει στον επερχόμενο Τσίπρα τα χειρότερα.

Ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει αυτό και γι’ αυτό ασκεί πιέσεις μέσω κυρίως του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να μην συμφωνήσει η Μέρκελ σε πρόωρες εκλογές. Θέλει να μείνει ο Τσίπρας μέχρι το τέλος ώστε να χρεωθεί καθαρά αυτά που έρχονται και στα οποία έχουν συμφωνήσει για να έρθει κατόπιν και να πει στο πόπολο το γνωστό: Τι άλλο να κάνουμε; Τα έχει δεχθεί όλα ο Τσίπρας. Αυτός φταίει. Εμείς θα παλέψουμε να ξεφύγουμε εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις επιταγές των δανειστών μήπως και στο τέλος, αφού αποδειχθούμε απόλυτα συνεπείς, μας λυτρώσουν από τα μνημόνια.

Αυτό δεν μας λένε 7 χρόνια τώρα οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις των μνημονίων; Αυτή την απίστευτα ραγιάδικη και δοσιλογική λογική δεν χρησιμοποιούν για να μας πάνε από το κακό στο χειρότερο, για να μας οδηγήσουν στην απόλυτη σφαγή;

Γιατί να συμφωνήσει η Μέρκελ με τον Τσίπρα;

Το σενάριο των πρόωρων εκλογών που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας είναι σαφές ότι συμφέρει πολιτικά τον ίδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσει ότι μπορεί από την ξεπουλημένη και δοσιλογική αριστερά του ώστε να την κρατήσει στο πολιτικό παιχνίδι και για μετά.

Γιατί όμως να συμφωνήσει η Μέρκελ; Ο Τσίπρας επενδύει στην μετά Μητσοτάκη εποχή. Η Μέρκελ και οι δανειστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που έχουν δρομολογηθεί για την Ελλάδα στο οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο οδηγούν στην πλήρη διάλυση της χώρας υπό καθεστώς κατοχής. Ξέρουν πολύ καλά ότι θα σβήσουν από τον χάρτη την Ελλάδα ως συγκροτημένο κράτος -τουλάχιστον όπως το γνωρίζαμε τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο- με τους Έλληνες να υπόκεινται στη χειρότερη γενοκτονία που έχει υποστεί λαός τις μεταπολεμικές δεκαετίες μέσω του δημογραφικού και της μετανάστευσης. Και μάλιστα χωρίς στρατιωτική βία.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αφού ο Τσίπρας τους χρησίμεψε ώστε να βάλουν χέρι σ’ ολόκληρη την περιουσία του δημοσίου -ακόμη και την άυλη- διαμέσου του υπερταμείου, να προχωρήσουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της κρατικής οικονομικής διαχείρισης διαμέσου των ανεξάρτητων αρχών και του κόφτη, αλλά και να καταλύσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ειδικά στο Αιγαίο και τα σύνορα, μένει ένα πολύ σημαντικό βήμα: να βάλουν χέρι στην ιδιωτική περιουσία του Έλληνα πολίτη.

Κι αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο με έναν τρόπο: τους εκπλειστηριασμούς με μοχλούς τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που απαιτούν διαρκώς νέους φόρους, μιας και ξέρουν ότι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αυξηθούν τα χρέη των Ελλήνων πολιτών.

Μαζικοί όμως πλειστηριασμοί και μάλιστα δια του διαδικτύου, όπως προβλέπεται και από το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας -τον οποίο δεν μπόρεσε να περάσει ο Σαμαράς και ήρθε ο Τσίπρας για να τον νομοθετήσει ατόφιο- θα οδηγήσουν σε μια απόλυτα έκρυθμη κατάσταση. Ξέρουν ότι είναι αδύνατο να συνεχίσουν σε μαζικούς πλειστηριασμούς -όπως σχεδιάζουν- χωρίς να χυθεί αίμα.

Θέλουν λοιπόν να αποφύγουν πάση θυσία την μετωπική αναμέτρηση με τον κόσμο. Θέλουν πάση θυσία να εμφανίσουν τις πολιτικές γενοκτονίας και εκποίησης της Ελλάδας ως απόλυτα νόμιμες. Και για τον σκοπό αυτό δεν τους αρκεί ο έλεγχος της δικαιοσύνης. Ο μόνος τρόπος να το κατορθώσουν είναι διαμέσου των εκλογών. Να συνεχίσει δηλαδή ο λαός να ψηφίζει το λιγότερο κακό κι έτσι να κερδίζουν χρόνο για την εφαρμογή των σχεδίων τους.

Η Μέρκελ λοιπόν γνωρίζει πολύ καλά ότι με την άνοδο μιας κυβέρνησης Μητσοτάκη μέσα σε έξι μήνες η Ελλάδα θα φλέγεται. Οι πολιτικές που ήδη έχουν κλειδώσει και θα κληθεί ο Μητσοτάκης να εφαρμόσει είναι τέτοιες που θα ξεσηκώσουν κοινωνικές θύελλες ακόμη και στον παραδοσιακό χώρο της λεγόμενης δεξιάς. Ειδικά όταν ακόμη και οι πιο κολλημένοι νεοδημοκράτες αντιληφθούν για μια εισέτι φορά ότι δεν μπορούν να θέτουν το κόμμα τους πάνω από την πατρίδα.

Επομένως η Μέρκελ καίγεται από τώρα για το ποια θα είναι η εναλλακτική πολιτική για μετά τον Μητσοτάκη με σκοπό να κερδίσουν οι κατακτητές της χώρας ακόμη περισσότερο χρόνο. Και η “λύση” που θα χρειαστούν για να ξεγελάσουν μια ακόμη φορά το πόπολο οφείλει να είναι βαθύτατα αντιμνημονιακή. Εκεί έρχεται το σενάριο που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας.

Ο Τσίπρας λοιπόν θέλει να πείσει την Μέρκελ ότι αν του επιτρέψει να δραπετεύσει από την κυβέρνηση ως “ηρωικώς μαχόμενος” και δήθεν “αντιστασιακός”, τότε θα μπορέσει να παίξει το σινάφι της αριστεράς του την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση για μια ακόμη φορά. Θα μπορέσει δηλαδή να παίξει το σήκουελ ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 προκειμένου οι κατακτητές της χώρας μας να κερδίσουν κι άλλο χρόνο ώστε να τελειώσουν το έργο τους.

Πώς θα στηθεί το νέο αντιμνημόνιο;

Φυσικά, η δημιουργία του νέου αντιμνημονιακού πόλου κατ’ επιταγή των δανειστών δεν χρειάζεται να έχει επικεφαλής τον Τσίπρα και τη στενή του ηγετική ομάδα. Ίσα-ίσα ο ΣΥΡΙΖΑ, ή ότι έχει απομείνει από δαύτον θα επιχειρήσει την εσωτερική του κάθαρση. Θα αναβαπτιστεί στις αριστερές του καταβολές και οι δοσίλογοι του 3ου μνημονίου θα εμφανιστούν ξανά ως άκρως αριστεροί -έως και κομμουνιστές, όπως άλλωστε δηλώνει κι ο μετρ του δοσιλογισμού Κατρούγκαλος- και φυσικά αντιμνημονιακοί. Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε όλους τους να φορούν την τήβεννο του αντιμνημονίου και να καλούν τον κόσμο σε εξέγερση εναντίον των μνημονιακών πολιτικών.

Κι επειδή είναι αριστεροί -κατά δήλωσή τους δεν έπαψαν ποτέ να είναι, ακόμη κι όταν δολοφονούσαν εν ψυχρώ λαό και χωρά με τις πολιτικές τους επιλογές- θα τα ξαναβρούν με τους παλιούς τους συντρόφους. Άλλωστε, όπως συνηθίζουν να τονίζουν οι ηγέτες των αντιφρονούντων του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, είναι πρώτα αριστεροί και αντιμνημονιακοί. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Γιατί λοιπόν να μην τα βρουν πάνω σε κάποια παραλλαγή αριστερής πλατφόρμας στο όνομα μιας νέας αντιμνημονιακής εξουσίας; Ειδικά αν υπάρξει αποχώρηση της “κακιάς” ηγετικής ομάδας του Τσίπρα;

Στο κάτω-κάτω της γραφής γι’ αυτό δεν επανέφερε η ίδια η κυβέρνηση στο προσκήνιο της πολιτικής τον πρύτανη του ευρωκομμουνιστικού ρατσισμού εναντίον εθνών και λαών, κ. Μηλιό; Τον θυμάστε; Και μάλιστα που; Επικεφαλής του κορυφαίου πολιτιστικού θεσμού της χώρας, ως Έλληνα(;) Φαμπρ, προκειμένου να ασκεί νομοταγή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.

Από την άλλη υπάρχει και η κ. Κωνσταντοπούλου όπου ήδη έχει εισηγηθεί ένα πρόγραμμα ανάλογο με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ του 2013. Ξανά μανά τα ίδια. Ενώ δεν μπορεί παρά να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η ηγεσία της ΛΑΕ αρνείται πεισματικά οποιονδήποτε ανοικτό, δημόσιο πολιτικό διάλογο ώστε να ξεκαθαριστεί το τι πιστεύει ο καθένας και τι προτάσεις καταθέτει για το χρέος, το νόμισμα, την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία.

Όπου ακούτε ορυμαγδό αριστερών όρκων και συνθημάτων, όπου ακούτε ότι “μόνο με την αριστερά” και άλλα παρόμοια, να είστε σίγουροι ότι εκεί κυοφορούνται τα νέα εξώγαμα με το καθεστώς κατοχής. Εκεί κυοφορούνται τα μεθαυριανά αντιμνημονιακά σήκουελ τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω- κάτω της γραφής ποιός είναι καλύτερος από την αριστερά και μάλιστα τη ριζοσπαστική μαζί με την “πλεύση ελευθερίας” της κ. Κωνσταντοπούλου για να υλοποιήσουν στην Ελλάδα το σχέδιο Σόιμπλε; Άλλωστε το παπαγαλίζουν από τώρα. Να γιατί δεν θέλουν διάλογο και προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ιδεοληπτικούς και τους ανυποψίαστους με μπόλικη αριστερή ρητορεία.

Θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να πουλήσει αυτό το σενάριο στην κ. Μέρκελ; Θα το μάθουμε πολύ σύντομα. Να είστε σίγουροι όμως ότι ο Τσίπρας δεν πάει στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο χωρίς να έχει συνεννοηθεί με τους εγχώριους νυν και πρώην συντρόφους του. Το λόγο τώρα έχει ο λαός και ο βαθύ πατριωτικό του κριτήριο. Το μόνο που μπορεί να τον διασώσει από τη νέα επικίνδυνη παγίδα που του στήνουν.