Τα Δημόσια έσοδα τα ελέγχει μη ελεγχόμενη αρχή απο το Κράτος και πάνε σε ξένα ταμεία!!!

Γιατί τις λένε φορολογικές Δηλώσεις? Aυτές είναι ενυπόγραφες δηλώσεις υποτέλειας – υποταγής στους τοκογλύφους αφού πουθενά δεν αναφέρετε Ελληνική δημοκρατία – Υπουργείο οικονομικών όπως μπορείτε να δείτε εδώ Ρε μπας και βλέπω….εφιάλτη ; αλλά μία «ανεξάρτητη αρχή» που σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, δε θα υπάγεται σε κανενός είδους ιεραρχία κι έλεγχο εκπορευόμενο από αυτήν.

Το υπουργείο Οικονομικών κι η ηγεσία του δε θα μπορούν να ασκήσουν κανενός είδους έλεγχο στην ΑΑΔΕ, όπως δε θα μπορεί και κανένας άλλος. Η Αρχή ελέγχει όλα τα έσοδα του κράτους – φορολογικά, τελωνειακά, όλα! – αλλά ο μόνος που ελέγχει αυτήν θα είναι ο διοικητής της από κοινού με το διοικητικό της συμβούλιο, μέλη του οποίου προέρχονται και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήθεν ως παρατηρητές.

Δηλαδή η σύσταση της εν λόγω ανεξάρτητης Αρχής είναι αντίθετη στις επιταγές του Συντάγματος καθώς αφενός ανατίθενται σε αυτήν αρμοδιότητες του στενού πυρήνα του κράτους και αφετέρου είναι πολιτικά ανεύθυνη και δεν υπόκειται σε πολιτικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο, παρότι υποκαθιστά την Κυβέρνηση.

Με τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) συνδέονται άμεσα 7 από τα 140 προαπαιτούμενα του νέου Μνημονίου.
Σύμφωνα με αυτά τα προαπαιτούμενα, η κυβέρνηση θα πρέπει να μεταφέρει στην ΑΑΔΕ όλες τις ηλεκτρονικές λειτουργίες που σχετίζονται με τις εφορίες και τα τελωνεία, πολλές εκ των οποίων σήμερα είναι στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων.

Μεταξύ των προαπαιτούμενων περιλαμβάνεται η άμεση νομοθέτηση της κάλυψης των εξόδων ταξιδιών του ΔΣ της Αρχής, αλλά και των εξόδων φιλοξενίας εμπειρογνωμόνων που θα συνδράμουν την ΑΑΔΕ.

Το πρώτο άρθρο προβλέπει την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και την αντικατάστασή της από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) που έχει στόχο τον προσδιορισμό, την βεβαίωση και την είσπραξη των φορολογικών, τελωνιακών και λοιπών δημοσίων εσόδων. Η Αρχή απολαύει λειτουργική ανεξαρτησία και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα.
Από τα θέματα που έθεταν με μεγάλη επιμονή οι δανειστές-εταίροι από την έναρξη κιόλας των μνημονίων το 2010, ήταν η μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε Ανεξάρτητη Αρχή.

Άρθρο 3 Λειτουργική ανεξαρτησία…. Ο Πρόεδρος, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Εμπειρογνώμονας και ο Διοικητής κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεσμεύονται μόνο από το νόμο και τη συνείδησή τους και δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ούτε σε διοικητική εποπτεία από κυβερνητικά όργανα ή άλλες διοικητικές αρχές ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό. Ο Πρόεδρος, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Εμπειρογνώμονας και ο Διοικητής απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Άρα όπως δηλώνει Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων , δεν έχει καμιά σχέση με το κράτος ούτε με νομούς! άρα γιατί να πληρώνεις φόρους σε κάποιους που δεν ξέρεις που πάνε οι φόροι, ούτε σε ποιους ανήκει, και δεν τους αγγίζει κανένας νόμος? εδώ μυρίζει από χιλιόμετρα μακριά απάτη!!!
Όλα τα λεφτά, βέβαια, είναι το άρθρο 5 (Σχέσεις με τον Υπουργό Οικονομικών και λοιπούς κυβερνητικούς φορείς), όπου, προς δόξα του κυρίαρχου ελληνικού κράτους, αναφέρονται τα ακόλουθα:

Η Αρχή δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο ή εποπτεία από τον υπουργό Οικονομικών.

Ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να υποβάλλει στρατηγικές προτάσεις και να παρέχει στρατηγικές οδηγίες στην Αρχή σχετικά με τον στρατηγικό σχεδιασμό για την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής σε ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων της Αρχής και σε εξαιρετικές περιστάσεις.

Οι στρατηγικές οδηγίες και οι προτάσεις δεν μπορούν να επεκταθούν σε οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα της Αρχής ή σε θέματα του προσωπικού αυτής.

Η Αρχή ενημερώνει περιοδικά τον υπουργό Οικονομικών.

Ο υπουργός δεν δύναται, για συγκεκριμένες υποθέσεις ή περιπτώσεις, να υποβάλει προς την Αρχή αίτημα παροχής πληροφοριών ή να παράσχει δεσμευτικές οδηγίες, του παρέχονται όμως υποχρεωτικά από αυτήν συγκεντρωτικά στοιχεία που απαιτούνται για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Σε περίπτωση διαφωνίας του υπουργού Οικονομικών με τον διοικητή της Αρχής σχετικά με την εφαρμογή της φορολογικής πολιτικής, το ζήτημα παραπέμπεται από τον υπουργό Οικονομικών στο Συμβούλιο Διοίκησης της Αρχής.

Με λίγα λόγια: αυτός που θα ασκεί πλέον οικονομική και κατά συνέπεια πολιτική εξουσία είναι η Αρχή, με τον υπουργό Οικονομικών να υποβάλλει μόνο… στρατηγικές προτάσεις! Επιπλέον, ο υπουργός Οικονομικών, ο αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής της χώρας, δεν θα έχει πλέον δικαίωμα ούτε καν να υποβάλει προς την Αρχή αίτημα προκειμένου να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες του υπουργείου του(!). Και το τελευταίο: σε περίπτωση διαφωνίας του υπουργού Οικονομικών με τον διοικητή της Αρχής για θέματα φορολογικής πολιτικής, το θέμα παραπέμπεται από τον υπουργό Οικονομικών στο… Συμβούλιο της Αρχής.
Το τελευταίο μάλλον σαν καψώνι με πυροφάνι σε νεοσύλλεκτους ακούγεται.
Μόνο που στη θέση του νεοσυλλέκτου βρίσκεται ο υπουργός Οικονομικών ενός «κυρίαρχου» κράτους.

Οι φόροι στην Ελλάδα, δεν είναι τίποτε περισσότερο από φόρος υποτέλειας του πολίτη σε μια απρόσιτη, διεφθαρμένη και απόλυτα διαπλεκόμενη εξουσία.

Με την ΑΑΔΕ όμως η συνολική επιβολή των φόρων στους πολίτες ιδιωτικοποιείται παντελώς. Κι αυτό δεν σημαίνει απλά αυθαιρεσία στον καθορισμό των φόρων και των προστίμων.

Η ΑΑΔΕ με τον Πορτογάλο «παρατηρητή» της πλέον θα επιβάλει φόρους και πρόστιμα στους πολίτες ανάλογα με τις απαιτήσεις οργανωμένων συμφερόντων και τις δεσμεύσεις προς τους δανειστές.